Nanker (biskup lubuski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nanker (zm. po 1250) – biskup lubuski od 1248. Związany z wrocławskim dworem książęcym piastował funkcję kapelana księcia Henryka I Brodatego oraz kanclerza jego syna – Henryka II Pobożnego. W 1227 r. został kanonikiem wrocławskim, a w 1236 prepozytem lubuskim. W 1240 powołany na urząd dziekana wrocławskiego. 15 października 1248 został biskupem lubuskim. Bronił związków swojego biskupstwa z metropolią gnieźnieńską. Jego losy po 1250 nie są znane.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła katolickiego w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy "Pax", wyd. 2, Warszawa 2000.

Lubusz 1133-1276	Bernard (1133) Stefan (1149–56?) Bernard (ok.1156?) Gaudenty (1180) Arnold (1191) Cyprian (1198–1201) Wawrzyniec I (ok.1201–1204) Wawrzyniec II (1204?–1233) Henryk I (1233–1244) Nanker (1248–1250?) Wilhelm I z Nysy (1252–1273) Wilhelm II (1275–1276) Wolmir (1282-1284?)
Górzyca 1276-1385	Wilhelm II (1276-1284) Konrad I (1284–1299) Mikołaj (1299-1300) Jan (1300-1302) Fryderyk I (1305–1311) Stefan II (1326–1345) Apeczko z Ząbkowic (1345–1352) Henryk II Bencz (1353–1366) Piotr I z Opola (1366–1375) Wacław II Legnicki (1375–1382) Jan Kietlicz (1383–1385)
Fürstenwalde 1385-1598	Jan Kietlicz (1385–1392) Jan II Mraz (1392–1397) Jan III z Borsznic (1397–1420) Jan IV z Wałdowa (1420–1423) Jan V z Wałdowa (1423–1424) Krzysztof von Rotenhan (1424–1436) Piotr II von Burgsdorff (1437–1439) Konrad II Kron (1440–1443) Jan VI von Deher (1443–1455) Fryderyk II Sesselmann (1455–1483) Liborius von Schlieben (1484–1486) Ludwig von Burgsdorf (1487–1490) Dytryk von Bülow (1490–1523) Jerzy von Blumenthal (1524–1550) Jan VII Horneburg (1550–1555) Joachim Fryderyk Hohenzollern (1555–1598)