Napoléon-Henri Reber
Data i miejsce urodzenia |
21 października 1807 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
24 listopada 1880 |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Napoléon-Henri Reber (ur. 21 października 1807 w Miluzie, zm. 24 listopada 1880 w Paryżu)[1] – francuski kompozytor i pedagog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Od 1828 studiował w Konserwatorium Paryskim harmonię u Antonína Rejchy i kompozycję u Jean-François Le Sueura[1][2], ale musiał zrezygnować z powodu niezadowalających wyników[2].
Około 1835 zaczął komponować, początkowo utwory kameralne, później także sceniczne. Wraz z François Benoistem był współautorem baletu Le diable amoureux, który wykonano 23 września 1840 w Opéra-Comique[1][2].
W 1851 został mianowany profesorem harmonii w konserwatorium w Paryżu, a w 1862 objął tam stanowisko profesora kompozycji. Od 1871 pełnił funkcję inspektora filii konserwatorium[1][2].
W latach 60. zrezygnował z pisania dla teatru i wrócił do komponowania muzyki kameralnej, zajął się również teorią muzyki[2]. Jego Traité d’harmonie wydany w 1862, został zalecony przez komisję jako obowiązujący w konserwatorium podręcznik harmonii, później wielokrotnie wznawiany[1].
W 1853 powołano go na członka Institut de France. W 1855 został kawalerem, a w 1870 oficerem orderu Legii Honorowej[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Muzycznie był bardzo konserwatywny[3]. Komponował w stylistyce "spóźnionego klasycyzmu", demonstrując swoją odrębność wobec muzyki romantycznej własnego stulecia; jedynie Schuberta darzył szacunkiem[2].
Dorobek kompozytorski Rebera, zwłaszcza jego opery, był ceniony przez mu współczesnych. Szczególną pozycję w jego spuściźnie zajmowały utwory wokalne (mélodies) komponowane do tekstów poetów dawnych (Tybald IV, Karol Orleański i in.) i współczesnych (Victor Hugo)[1].
Jego instrumentacja Marszu żałobnego Chopina była wykorzystana podczas pogrzebu Fryderyka Chopina na paryskim cmentarzu Père-Lachaise 30 października 1849[3].
Wybrane kompozycje
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory sceniczne
[edytuj | edytuj kod]- Le Diable amoureux; balet, współautor François Benoist (1840)
- La Nuit de Noël, opera komiczna w 3 aktach, libretto Eugène Scribe (1848)
- Le Père Gaillard, opera komiczna w 3 aktach, libretto Thomas Sauvage (1852)
- Les Papillotes de M. Benoist, opera komiczna w 1 akcie, libretto Jules Barbier i Michel Carré (1853)
- Les Dames capitaines, opera komiczna w 3 aktach, libretto Mélesville (1857)
- Naïm, ou Les maures en Espagne, grand opéra w 5 aktach, niewystawiana, niepublikowana (b.d.)
- Le ménétrier à la cour, niewystawiana, niepublikowana (b.d.)
Utwory orkiestrowe
[edytuj | edytuj kod]- 4 symfonie (1858)
- Suite de morceaux, op. 31 (1878)
Utwory kameralne
[edytuj | edytuj kod]- kwintet smyczkowy, op. 1 (1835)
- kwartet fortepianowy (1866)
- 3 kwartety smyczkowe (b.d.)
- 7 triów fortepianowych
- 6 pièces, na skrzypce i fortepian (1849)
- Pièces de différents caractères en 3 suites, op. 15, na skrzypce lub flet lub wiolonczelę i fortepian (ok. 1855)
- 9 pièces, na skrzypce i fortepian (1866)
- 2 morceaux caractéristiques, na skrzypce i fortepian (1881)
- Berceuse célèbre, na skrzypce lub wiolonczelę i fortepian (1901)
Utwory fortepianowe
[edytuj | edytuj kod]- 6 pièces (1845)
- 9 pièces de différents caractères en forme de valses, op.10
- 6 pièces de différents caractères en 3 suites, op.13
- Souvenirs d’Alsace, walce (1866)
- Pastorale, na 4 ręce (1876)
- Suite de morceaux, na 4 ręce (1877)
- Bagatelles, op.36 (1879)
Utwory wokalne
[edytuj | edytuj kod]- kantata "Roland" (słowa Ph. Quinault), op.35 (1887)
- 56 mélodies, pieśni na głos z towarzyszeniem fortepianu, zesz., I (1863), zesz. II (1880)
- 18 wokaliz na sopran lub tenor z towarzyszeniem fortepianu (1845)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Rutkowska-Łysoń 2004 ↓, s. 328.
- ↑ a b c d e f g Frédéric Robert: Reber, (Napoléon-)Henri. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2019-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-18)]. via Oxford University Press. (ang.).
- ↑ a b Nauczyciel kompozycji Napoléon Henri Reber. [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [on-line]. [dostęp 2019-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-18)]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wanda Rutkowska-Łysoń: Reber Napoléon Henri. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 8: Pe–R część biograficzna. Kraków: PWM, 2004, s. 328. ISBN 83-224-0837-4. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Napoléon-Henri Reber – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Napoléon-Henri Reber – nuty w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000121204115
- VIAF: 10013224
- LCCN: no93007792
- GND: 119016222
- LIBRIS: 86lnppls0fkvpn8
- BnF: 13557852m
- SUDOC: 052488918
- NLA: 65327906
- NKC: mzk2010583943
- BNE: XX1411298
- NTA: 152191038
- CiNii: DA09409476
- Open Library: OL4702466A
- PLWABN: 9810608243605606
- NUKAT: n2003096483
- J9U: 987007287604105171
- PTBNP: 259647
- CANTIC: a10632311
- RISM: people/30022635