Przejdź do zawartości

Nateła Dzałamidze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nateła Dzałamidze
Ilustracja
Państwo

 Gruzja

Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1993
Moskwa

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Viktoria Belinsky

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

245 (16 listopada 2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 3 WTA 125, 29 ITF

Najwyżej w rankingu

43 (16 maja 2022)

Australian Open

1R (2018, 2022, 2023)

Roland Garros

2R (2019)

Wimbledon

2R (2017, 2022)

US Open

1R (2017–2020, 2022)

Nateła Gieorgijewna Dzałamidze (ros. Натела Георгиевна Дзаламидзе; ur. 27 lutego 1993 w Moskwie) – rosyjsko-gruzińska tenisistka.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W karierze zwyciężyła w dziesięciu singlowych i dwudziestu dziewięciu deblowych turniejach rangi ITF. 16 listopada 2015 roku zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 245. pozycję. Natomiast 16 maja 2022 roku osiągnęła najwyższą pozycję w rankingu deblowym – 43. miejsce.

Do maja 2022 roku reprezentowała Rosję, następnie zaczęła występować pod flagą Gruzji[1].

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 7 (3–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 15 października 2017 Linz Twarda (hala) Szwajcaria Xenia Knoll Holandia Kiki Bertens
Szwecja Johanna Larsson
6:3, 3:6, 4–10
Finalistka 2. 25 lipca 2021 Palermo Ceglana Rosja Kamilla Rachimowa Nowa Zelandia Erin Routliffe
Belgia Kimberley Zimmermann
6:7(5), 6:4, 4–10
Zwyciężczyni 1. 7 sierpnia 2021 Kluż-Napoka Ceglana Słowenia Kaja Juvan Polska Katarzyna Piter
Egipt Majar Szarif
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 2. 12 listopada 2021 Linz Twarda (hala) Rosja Kamilla Rachimowa Wang Xinyu
Zheng Saisai
6:4, 6:2
Finalistka 3. 24 kwietnia 2022 Stambuł Ceglana Kamilla Rachimowa Czechy Marie Bouzková
Hiszpania Sara Sorribes Tormo
3:6, 4:6
Finalistka 4. 18 września 2022 Ćennaj Twarda Anna Blinkowa Kanada Gabriela Dabrowski
Brazylia Luisa Stefani
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 3. 12 lutego 2023 Linz Twarda (hala) Słowacja Viktória Kužmová Niemcy Anna-Lena Friedsam
Ukraina Nadija Kiczenok
4:6, 7:5, 12–10

Finały turniejów WTA 125K series

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 4 (3–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 20 listopada 2016 Tajpej Dywanowa (hala) Rosja Wieronika Kudiermietowa Chang Kai-chen
Chuang Chia-jung
4:6, 6:3, 10–5
Zwyciężczyni 2. 4 listopada 2018 Mumbaj Twarda Rosja Wieronika Kudiermietowa Holandia Bibiane Schoofs
Czechy Barbora Štefková
6:4, 7:6(4)
Finalistka 1. 18 listopada 2018 Tajpej Dywanowa (hala) Rosja Olga Doroszyna Indie Ankita Raina
Indie Karman Thandi
3:6, 7:5, 12–12 krecz
Zwyciężczyni 4. 23 października 2022 Rouen Twarda Kamilla Rachimowa Japonia Misaki Doi
Gruzja Oksana Kalasznikowa
6:2, 7:5

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Igor Kubiak: Rosjanka zadrwiła z sankcji. Tak je obeszła. Sportowe Fakty, 2022-06-19. [dostęp 2022-06-19]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]