Nadija Kiczenok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nadija Kiczenok
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1992
Dniepropetrowsk

Wzrost

172 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

100 (6 stycznia 2014)

Australian Open

1R (2014)

Roland Garros

1R (2014)

Wimbledon

1Q (2013, 2014)

US Open

1Q (2013, 2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 24 ITF

Najwyżej w rankingu

29 (31 stycznia 2022)

Australian Open

3R (2018)

Roland Garros

3R (2019)

Wimbledon

3R (2019, 2021, 2022)

US Open

3R (2021)

Nadija Kiczenok (ur. 20 lipca 1992 w Dniepropetrowsku) – ukraińska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Starty w zawodowych turniejach rozpoczęła w październiku 2006 roku, biorąc udział w turnieju ITF w Podgoricy, na którym razem ze swoją siostrą, Ludmyłą Kiczenok, dotarła do finału gry podwójnej. Pierwsze sukcesy odniosła w 2009 roku, wygrywając trzy turnieje ITF w grze podwójnej. W czerwcu 2012 roku wygrała turniej singlowy w Karszy, gdzie przebiwszy się przez kwalifikacje, dotarła do finału, pokonując w nim Tadeję Majerič. W sumie w swojej karierze wygrała cztery turnieje singlowe i dwadzieścia cztery deblowe rangi ITF.

W 2010 i 2012 roku reprezentowała swój kraj w rozgrywkach Pucharu Federacji.

Także w 2010 roku zagrała po raz pierwszy w kwalifikacjach turnieju WTA – w Taszkencie, ale odpadła w drugiej rundzie. Rok później, na tym samym turnieju dotarła wraz z siostrą do finału gry podwójnej.

W kwietniu 2013 roku osiągnęła drugą setkę światowego rankingu WTA, plasując się na 193. miejscu. W styczniu 2014 zadebiutowała w pierwszej setki rankingu singlowego (100. pozycja).

Na początku sezonu 2014 razem z siostrą osiągnęły finał zawodów deblowych w Shenzhen, ulegając w nim 3:6, 4:6 parze Monica NiculescuKlára Zakopalová. Łącznie w grze podwójnej zwyciężyła w ośmiu turniejach z szesnastu rozegranych finałów w ramach rozgrywek cyklu WTA Tour.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 1R Q1 A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
French Open A A A A A A A Q1 1R A A A A A A A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A A A A A A Q1 Q1 A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
US Open A A A A A A A Q1 Q1 A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Ranking na koniec roku [a] 889 781 597 473 491 254 107 188 266 479 [a] 621 653 1410 685 0 / 2 0 – 2

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A 2R 1R 3R 2R 1R 2R 1R 2R 1R 0 / 9 6 – 9
French Open A A A A A A A A A 1R 2R 1R 2R 3R 1R 2R 1R 1R 0 / 9 5 – 9
Wimbledon A A A A A A A A 2R 1R 1R 2R 2R 3R NH 3R 3R 1R 0 / 9 9 – 9
US Open A A A A A A A A A 2R 2R 2R 1R 2R 1R 3R 1R 2R 0 / 9 7 – 9
Ranking na koniec roku [a] [a] 379 282 161 144 111 107 95 59 67 49 37 40 50 31 77 53 0 / 36 27 – 36

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A 2R A QF A 2R A 1R 0 / 4 4 – 4
French Open A A A A A A A A A A A A A SF NH A A A 0 / 1 3 – 1
Wimbledon A A A A A A A A A A A A 2R 3R NH 2R A A 0 / 3 3 – 3
US Open A A A A A A A A A A A A QF A NH A A 1R 0 / 2 2 – 2
0 / 10 12 – 10

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
WTA Elite Trophy
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 19 (9–10)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 września 2011 Taszkent Twarda Ukraina Ludmyła Kiczenok Grecja Eleni Daniilidu
Rosja Witalija Djaczenko
4:6, 3:6
Finalistka 2. 4 stycznia 2014 Shenzhen Twarda Ukraina Ludmyła Kiczenok Rumunia Monica Niculescu
Czechy Klára Zakopalová
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 10 stycznia 2015 Shenzhen Twarda Ukraina Ludmyła Kiczenok Liang Chen
Wang Yafan
6:4, 7:6(6)
Finalistka 3. 23 maja 2015 Strasburg Ceglana Zheng Saisai Chuang Chia-jung
Liang Chen
6:4, 4:6, 10–12
Zwyciężczyni 2. 4 sierpnia 2016 Florianópolis Twarda Ukraina Ludmyła Kiczenok Węgry Tímea Babos
Węgry Réka Luca Jani
6:3, 6:1
Finalistka 4. 9 kwietnia 2017 Monterrey Twarda Słowenia Dalila Jakupović Japonia Nao Hibino
Polska Alicja Rosolska
2:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 3. 30 kwietnia 2017 Stambuł Ceglana Słowenia Dalila Jakupović Stany Zjednoczone Nicole Melichar
Belgia Elise Mertens
7:6(6), 6:2
Finalistka 5. 26 maja 2018 Strasburg Ceglana Australia Anastasija Rodionowa Rumunia Mihaela Buzărnescu
Rumunia Raluca Olaru
5:7, 5:7
Finalistka 6. 5 sierpnia 2018 San Jose Twarda Ukraina Ludmyła Kiczenok Latisha Chan
Czechy Květa Peschke
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 4 listopada 2018 Zhuhai Twarda (hala) Ukraina Ludmyła Kiczenok Japonia Shūko Aoyama
Białoruś Lidzija Marozawa
6:4, 3:6, 10–7
Zwyciężczyni 5. 18 stycznia 2020 Hobart Twarda Indie Sania Mirza Peng Shuai
Zhang Shuai
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 6. 21 marca 2021 Petersburg Twarda (hala) Rumunia Raluca Olaru Stany Zjednoczone Kaitlyn Christian
Stany Zjednoczone Sabrina Santamaria
2:6, 6:3, 10–8
Finalistka 7. 26 czerwca 2021 Bad Homburg vor der Höhe Trawiasta Rumunia Raluca Olaru Chorwacja Darija Jurak
Słowenia Andreja Klepač
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 7. 28 sierpnia 2021 Chicago Twarda Rumunia Raluca Olaru Ukraina Ludmyła Kiczenok
Japonia Makoto Ninomiya
7:6(6), 5:7, 10–8
Finalistka 8. 23 października 2021 Moskwa Twarda Rumunia Raluca Olaru Łotwa Jeļena Ostapenko
Czechy Kateřina Siniaková
2:6, 6:4, 8-10
Zwyciężczyni 8. 2 października 2022 Tallinn Twarda (hala) Ukraina Ludmyła Kiczenok Stany Zjednoczone Nicole Melichar-Martinez
Niemcy Laura Siegemund
7:5, 4:6, 10–7
Finalistka 9. 12 lutego 2023 Linz Twarda (hala) Niemcy Anna-Lena Friedsam Gruzja Nateła Dzałamidze
Słowacja Viktória Kužmová
6:4, 5:7, 10–12
Zwyciężczyni 9. 16 września 2023 Osaka Twarda Niemcy Anna-Lena Friedsam Anna Kalinska
Kazachstan Julija Putincewa
7:6(3), 6:3
Finalistka 10. 7 kwietnia 2024 Charleston Ceglana Ukraina Ludmyła Kiczenok Stany Zjednoczone Ashlyn Krueger
Stany Zjednoczone Sloane Stephens
6:1, 3:6, 7–10

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 2 (0–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 5 listopada 2022 Midland Twarda (hala) Niemcy Anna-Lena Friedsam Stany Zjednoczone Asia Muhammad
Stany Zjednoczone Alycia Parks
2:6, 3:6
Finalistka 2. 21 maja 2023 Paryż Ceglana Stany Zjednoczone Alycia Parks Kazachstan Anna Danilina
Wiera Zwonariowa
7:5, 6:7(2), 12–14

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 Zawodniczki rezerwowe Rumunia Raluca Olaru nie wystąpiły

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2015 Faza grupowa Ukraina Ludmyła Kiczenok Liang Chen
Wang Yafan
Polska Klaudia Jans-Ignacik
Słowenia Andreja Klepač
7:6(3), 4:6, 6–10

7:6(3), 6:1
2018 Zwycięstwo Ukraina Ludmyła Kiczenok Japonia Shūko Aoyama
Białoruś Lidzija Marozawa
6:3, 4:6, 10–7

Historia występów w turniejach WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
W = zwycięstwo
F = finał
SF = półfinał
QF = ćwierćfinał
xR = x runda (x – numer rundy)
LQ = odpadła w kwalifikacjach
A = nie uczestniczyła w turnieju
NH = turniej nie odbywał się
Przypisy
a Uwzględniono tylko mecze rozegrane w głównej drabince turnieju.
b Uwzględniono tylko turnieje, w których zawodniczka wystąpiła.
c Statystyki całej kariery uwzględniają wyniki w turniejach WTA, ITF, kwalifikacjach do tych turniejów oraz spotkania rozegrane w Pucharze Federacji.
Q Do turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
P5 Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier 5.
P Turniej w danym roku miał rangę WTA Premier
1000 Turniej w danym roku miał rangę WTA 1000.
500 Turniej w danym roku miał rangę WTA 500.

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria w latach
2009–2020
2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 Tytuły Z–Pa
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier Kategoria 2 A A A P A P LQ P A P A 500 0 / 0 0 – 0
Katar Doha Premier 5/Premier Kategoria 2 A NH P A 1R A P A P A P A 500 A 0 / 1 0 – 1
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A A LQ A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A A A 1R A A A A A NH A A 0 / 1 0 – 1
Hiszpania Madryt Premier Mandatory NH A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A NH A A 0 / 0 0 – 0
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 Kategoria 3 A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano LQ 0 / 0 0 – 0
Japonia Tokio/ Wuhan[b] Premier 5 A A A A A A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
Pekin Premier Mandatory Kategoria 2 A A A A A A A A A A A Nie rozegrano 0 / 0 0 – 0
0 / 2 0 – 2

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kategoria w latach
2009–2020
2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–Pa
Mistrzostwa kończące sezon
WTA Finals A A A A A A A A A A A A A A NH Alt A A 0 / 0 0 – 0
Turnieje WTA 1000
Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj Premier 5/Premier Kategoria 2 A A A P A P 1R P 1R P 2R 500 A 1R 0 / 4 1 – 4
Katar Doha Premier 5/Premier Kategoria 2 A NH P A 1R A P 1R P 1R P 2R 500 A 500 1R 0 / 5 1 – 5
Stany Zjednoczone Indian Wells Premier Mandatory A A A A A A A A A A A A 1R 2R NH 1R 1R A 0 / 4 1 – 4
Stany Zjednoczone Miami Premier Mandatory A A A A A A A A A A A A QF 2R NH 1R 1R 1R 0 / 5 3 – 5
Hiszpania Madryt Premier Mandatory NH A A A A A A A A A 2R 1R NH 2R 1R 1R 0 / 5 2 – 5
Włochy Rzym Premier 5 A A A A A A A A A A A A 2R 2R 1R 1R 1R 2R 0 / 6 3 – 6
Kanada Montreal/Toronto Premier 5 A A A A A A A A A A A SF 1R QF NH 1R 1R 1R 0 / 6 4 – 6
Stany Zjednoczone Cincinnati Premier 5 Kategoria 3 A A A A A A A 1R 1R 2R 1R 1R A A A 0 / 5 1 – 5
Meksyk Guadalajara Nie rozegrano 2R A 500 0 / 1 1 – 1
Japonia Tokio/ Wuhan[b] Premier 5 A A A A A A A A A 2R A 2R 1R QF Nie rozegrano 0 / 4 3 – 4
Pekin Premier Mandatory A A A A A A A A A 2R A 1R 2R 1R Nie rozegrano 2R 0 / 5 3 – 5
0 / 50 23 – 50

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 09/06/2012 Uzbekistan Karszy 25 000 twarda Słowenia Tadeja Majerič 6:3, 7:6(3)
2. 21/04/2013 Uzbekistan Namangan 25 000 twarda Gruzja Oksana Kalasznikowa 6:2, 6:3
3. 28/07/2013 Kazachstan Astana 100 000 twarda Portugalia Maria João Koehler 6:4, 7:5
4. 10/11/2013 Kazachstan Astana 25 000 twarda Białoruś Iłona Kremień 6:3, 6:1

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
  2. a b Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]