Nateła Dzałamidze
(Przekierowano z Natieła Dzałamidzie)
_(48199366252).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
27 lutego 1993 |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener |
Viktoria Belinsky |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 10 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
245 (16 listopada 2015) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
3 WTA, 3 WTA 125, 29 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
43 (16 maja 2022) |
| Australian Open |
1R (2018, 2022, 2023) |
| Roland Garros |
2R (2019) |
| Wimbledon |
2R (2017, 2022) |
| US Open |
1R (2017–2020, 2022) |
Nateła Gieorgijewna Dzałamidze (ros. Натела Георгиевна Дзаламидзе; ur. 27 lutego 1993 w Moskwie) – rosyjsko-gruzińska tenisistka.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
W karierze zwyciężyła w dziesięciu singlowych i dwudziestu dziewięciu deblowych turniejach rangi ITF. 16 listopada 2015 roku zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 245. pozycję. Natomiast 16 maja 2022 roku osiągnęła najwyższą pozycję w rankingu deblowym – 43. miejsce.
Do maja 2022 roku reprezentowała Rosję, następnie zaczęła występować pod flagą Gruzji[1].
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 7 (3–4)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 15 października 2017 | Linz | Twarda (hala) |  Xenia Knoll
|
 Kiki Bertens Johanna Larsson
|
6:3, 3:6, 4–10 |
| Finalistka | 2. | 25 lipca 2021 | Palermo | Ceglana |  Kamilla Rachimowa
|
 Erin Routliffe Kimberley Zimmermann
|
6:7(5), 6:4, 4–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 7 sierpnia 2021 | Kluż-Napoka | Ceglana |  Kaja Juvan
|
 Katarzyna Piter Majar Szarif
|
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 12 listopada 2021 | Linz | Twarda (hala) | Kamilla Rachimowa
|
 Wang Xinyu Zheng Saisai
|
6:4, 6:2 |
| Finalistka | 3. | 24 kwietnia 2022 | Stambuł | Ceglana |  Kamilla Rachimowa
|
 Marie Bouzková Sara Sorribes Tormo
|
3:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 18 września 2022 | Ćennaj | Twarda | Anna Blinkowa
|
 Gabriela Dabrowski Luisa Stefani
|
1:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 12 lutego 2023 | Linz | Twarda (hala) |  Viktória Kužmová
|
 Anna-Lena Friedsam Nadija Kiczenok
|
4:6, 7:5, 12–10 |
Finały turniejów WTA 125K series[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 4 (3–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 20 listopada 2016 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Wieronika Kudiermietowa
|
 Chang Kai-chen Chuang Chia-jung
|
4:6, 6:3, 10–5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 4 listopada 2018 | Mumbaj | Twarda | Wieronika Kudiermietowa
|
Bibiane Schoofs Barbora Štefková
|
6:4, 7:6(4) |
| Finalistka | 1. | 18 listopada 2018 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Olga Doroszyna
|
 Ankita Raina Karman Thandi
|
3:6, 7:5, 12–12 krecz |
| Zwyciężczyni | 4. | 23 października 2022 | Rouen | Twarda | Kamilla Rachimowa
|
 Misaki Doi Oksana Kalasznikowa
|
6:2, 7:5 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Igor Kubiak: Rosjanka zadrwiła z sankcji. Tak je obeszła. Sportowe Fakty, 2022-06-19. [dostęp 2022-06-19]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-21] (ang.).