Niedźwiadna
53°32′53″N 22°11′32″E/53,548056 22,192222| wieś | |
 Kościół św. Stanisława w Niedźwiadnej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
19-230[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BGR |
| SIMC |
0406950[5] |
Położenie na mapie gminy Szczuczyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu grajewskiego  | |
| 53°32′53″N 22°11′32″E/53,548056 22,192222[1]
| |
Niedźwiadna – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie grajewskim, w gminie Szczuczyn[5][6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy miejscowości została wspomniana jako Miedźwiada w 1426 roku. Wzmianki o fundacji drewnianego kościoła pochodzą z ok. 1450 r. Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie wąsoskim ziemi wiskiej województwa mazowieckiego[7]. Po powstaniu listopadowym dobra obejmujące dwie piąte wsi, należące do Truszkowskiego, wyceniane na 6595 złotych polskich i 10 groszy, skonfiskowały władze zaborcze[8].
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Celnej „Niedźwiadna”[9] a następnie placówka Straży Granicznej I linii „Niedźwiadna”[10].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niedźwiadna, po jej zniesieniu w gromadzie Szczuczyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Urodził się tu Leon Suchorzewski (ur. 14 września 1894, zm. 17 października 1970 w Warszawie) – burmistrz Włodzimierza Wołyńskiego, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół św. Stanisława w stylu gotyckim z 1551 roku, którą to datę na stropie odnalazł w 1693 roku wizytator[11]. W wizytacji z 1719 r. napisano, że kościół niedawnymi czasy reperowany y dachówką pokryty, pułap nowy y chór nowy. W 1708 r. nadbudowano korony murów i gzymsu[11]. Przed 1781 rokiem dobudowano kruchtę. W roku 1896 i po 1916 r. przeprowadzono restauracje. Wyposażenie wnętrza jest barokowe. Kościół jest siedzibą parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika. W strukturze kościoła rzymskokatolickiego parafia należy do metropolii białostockiej, diecezji łomżyńskiej, dekanatu Szczuczyn.
- Dwór szlachecki
-
Dwór w Niedźwiadnej -
Niedźwiadna
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86576
- ↑ Wieś Niedźwiadna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-05-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 810 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Janusz Iwaszkiewicz: Wykaz dóbr ziemskich skonfiskowanych przez rządy zaborcze w latach 1773-1867. Warszawa: Biblioteka Ziemiańska, 2013, s. 25.
- ↑ Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 174.
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 13. ISBN 83-87424-77-3.
- ↑ a b Kunkel R., Architektura gotycka na Mazowszu, Warszawa 2006, s. 276-278
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona parafii Niedźwiadna. niedzwiadna.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-29)].
- Niedźwiadna (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 66.
