Przejdź do zawartości

Niewydolność serca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niewydolność serca
insufficiaentia cordis
Ilustracja
rozdęcie żyły szyjnej zewnętrznej u pacjenta z ostrą niedomykalnością zastawki trójdzielnej.
Klasyfikacje
ICD-10

I50

Niewydolność serca (łac. insufficiaentia cordis) – stan, w którym nieprawidłowa struktura lub funkcjonowanie serca upośledza zdolność do zapewnienia wystarczającego przepływu krwi zgodnie z zapotrzebowaniem organizmu. Nie należy mylić niewydolności serca z niewydolnością krążenia. Do częstych przyczyn niewydolności serca należą: zawał serca, nadciśnienie, choroba niedokrwienna serca, choroby zastawkowe i kardiomiopatie[1]. Niewydolność serca występująca po raz pierwszy jest określana, niezależnie od dynamiki zmian, jako świeża.

Podział

[edytuj | edytuj kod]

Postacie te mogą współistnieć, a określona postać oznacza tylko przewagę jej objawów w obrazie klinicznym.

Podział ze względu na czas trwania i szybkość narastania niewydolności

[edytuj | edytuj kod]

Podział ze względu na upośledzoną czynność hemodynamiczną serca

[edytuj | edytuj kod]
  • skurczowa niewydolność serca (ze zmniejszonym lub zwiększonym rzutem serca)
  • rozkurczowa niewydolność serca, określana także jako niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory

Podział w zależności od dominującego zespołu objawów zastoju w krążeniu małym lub krążeniu dużym

[edytuj | edytuj kod]

Objawy

[edytuj | edytuj kod]

Objawy niewydolności serca zależą od jej rodzaju.

Niewydolność lewej komory powoduje zastój krwi w krążeniu płucnym i daje objaw z układu oddechowego: duszność, szczególnie przy wysiłku fizycznym i przy leżeniu. Pacjenci często muszą spać na kilku poduszkach albo nawet w pozycji półsiedzącej. Mogą występować również bezdech senny i świsty oddechowe. Inne objawy to łatwe męczenie się i niezdolność do podejmowania wysiłku fizycznego.

Objawy niedostatecznej podaży krwi i tlenu do krążenia obwodowego, spowodowanej niewydolnością lewej komory serca to: zawroty głowy, splątanie, zimne dłonie i stopy.

Niewydolność prawej komory serca powoduje zastój krwi w naczyniach żylnych. Gromadzenie się krwi w kończynach prowadzi do obrzęków, przede wszystkim w dolnej części nóg. W nocy, gdy pacjent leży, nadmiar wody z nóg powraca do krążenia i zwiększa się produkcja moczu – pojawia się częstsze oddawanie moczu nocą. W skrajnych przypadkach może wystąpić obrzęk brzucha i powiększenie wątroby. Utrudnienia w przepływie krwi przez wątrobę może spowodować zaburzenia jej funkcji objawiające się żółtaczką i zaburzeniami krzepnięcia krwi.

Leczenie

[edytuj | edytuj kod]

Leczenie przewlekłej niewydolności serca ma na celu ulżenie objawom, zwiększenie tolerancji pacjenta na wysiłek fizyczny, zmniejszenie częstotliwości zaostrzeń choroby i zmniejszenie śmiertelności[2].

W terapii farmakologicznej stosuje się przede wszystkim leki z grup inhibitorów konwertazy angiotensyny II[2], czasem w połączeniu z sartanami[2], i leków beta-adrenolitycznych (głównie bisoprolol i karwedilol)[2]. Jeśli mimo leczenia tymi lekami objawy nadal występują, stosuje się antagonisty aldosteronu[2] (spironolakton, eplerenon) lub digoksynę[2]. Podczas leczenia konieczne jest monitorowanie poziomu potasu w organizmie[2].

U pacjentów niemogących przyjmować powyższych leków ze względu na działania niepożądane lub przeciwwskazania można rozważyć terapię diazotanem izosorbidu i hydralazyną[2].

W celu leczenia obrzęków podaje się leki moczopędne[2]. Tiazydy mogą być stosowane u pacjentów z niezbyt poważną niewydolnością serca i normalną funkcją nerek[2]. Niewydolność nerek jest wskazaniem do stosowania diuretyków pętlowych, na przykład furosemidu[2].

Klasyfikacja ICD10

[edytuj | edytuj kod]
kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: I50 Niewydolność serca
ICD-10: I50.0 Niewydolność serca zastoinowa
ICD-10: I50.1 Niewydolność serca lewokomorowa
ICD-10: I50.9 Niewydolność serca, nieokreślona

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. John JV McMurray, Marc A Pfeffer,. Heart failure. „The Lancet”. 365 (9474), s. 1877–1889, 28 May 2005. DOI: 10.1016/S0140-6736(05)66621-4. [dostęp 2017-04-14]. (ang.). 
  2. a b c d e f g h i j k British National Formulary Nr 61. John Martin (red.). Londyn: BJM Group/Pharmaceutical Press, 2011. ISBN 978-0-85369-962-0.