Niezgoda (województwo dolnośląskie)
51°31′00″N 17°02′28″E/51,516667 17,041111| wieś | |
.JPG) Część zachodnia (Dąbki) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
215[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-140[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DTR |
| SIMC |
0884275 |
Położenie na mapie gminy Żmigród  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego  | |
| 51°31′00″N 17°02′28″E/51,516667 17,041111[1]
| |
Niezgoda (niem. Nesigode[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Żmigród.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wrocławskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Źródła wymieniają wieś od roku 1591. Założył ją baron Henryk Kurzbach. We wsi funkcjonowały wtedy m.in. młyn wodny, owczarnia i działali bartnicy. Na przełomie XVII i XVIII wieku istniała w osadzie hodowla węży i wydr (tępicieli gryzoni). Od roku 1838 działała we wsi szkoła. W roku 1843 książę Hetzfeld wzniósł w okolicy pałacyk myśliwski wraz ze zwierzyńcem (1500 ha, zniszczony przez Rosjan w roku 1945). Polowali tu m.in. cesarze: Wilhelm I i Wilhelm II, a później również nazista - Hermann Göring. Był to obiekt spartański, pozbawiony bieżącej wody, toalet i prądu. W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1936-1945 miejscowość nosiła nazwę Jagdhausen[4].
Po II wojnie światowej teren zasiedlili ekspatrianci wywodzący się w 80% z wiosek Hucisko i Miedziaki w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego. 12 kwietnia 2016 r. dla upamiętnienia mieszkańców tych wiosek, pomordowanych przez UPA w dniu 12 kwietnia 1944 r., odsłonięto w Niezgodzie pomnik, zawierający imiona i nazwiska prawie 100 ofiar[5].
W roku 2009, w części Dąbki, postawiono drewnianą rzeźbę krokodyla, stworzoną przez lokalnego artystę[6].
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Na Baryczy zlokalizowany jest jaz zwany Tamą Göringa (dawniej Wielka Śluza). Jest to jedyny drewniany jaz na Baryczy. Pochodzi z XVI wieku. Zmodernizowano go w roku 1956, a restaurowano w roku 2000. Stała wysokość piętrzenia wynosi 2,16 m, a strefa piętrzenia zaczyna się 1,5 km przed jazem. Obok przebiega też brukowana droga zwana Drogą Göringa. Oba obiekty nie miały nic wspólnego z Hermannem Göringiem, poza tym, że polował on w okolicznych lasach. W roku 1993 osiedlono w tym rejonie bobry pochodzące z Puszczy Knyszyńskiej. Przez wieś przebiega ścieżka edukacyjna Trzy stawy, zapoznająca turystów z przyrodą Stawów Milickich[6].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Niezgoda - stary staw rybny we wsi
- Niezgoda - ujednoznacznienie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 87148
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 824 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b M. Choroś, Ł. Jarczak, Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska, Opole 1995, s. 79.
- ↑ Tomasz Duda, Idea turystyki powolnej (slowtourism) i edukacji kreatywnej szansą zrównoważonego rozwoju wsi i regionu – studium przypadku wsi Bełczna w powiecie łobeskim (Pomorze Zachodnie), „Przegląd Zachodniopomorski”, 2019, s. 111–128, DOI: 10.18276/pz.2019.1-05, ISSN 0552-4245 [dostęp 2022-09-24].
- ↑ a b tablica informacyjna in situ
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
