Przejdź do zawartości

Nikołaj Borisow (1897–1989)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Borisow
Никола́й Бори́сов
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1897
Kurmanajewka, gubernia orenburska

Data i miejsce śmierci

22 lutego 1989
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1916–1917,
1918–1964

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Armia Czerwona
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Kaukazu” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”

Nikołaj Władimirowicz Borisow (ros. Никола́й Влади́мирович Бори́сов, ur. 8 grudnia?/20 grudnia 1897 we wsi Kurmanajewka w guberni orenburskiej, zm. 22 lutego 1989 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał porucznik, Bohater Pracy Socjalistycznej (1943).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły cerkiewnej pracował jako robotnik rolny, 1916 powołany do armii, żołnierz pułku kolejowego, od 1918 w Armii Czerwonej, walczył w wojnie domowej z oddziałami adm. Kołczaka, od 1921 kolejno politruk kompanii, komisarz batalionu, dowódca kompanii i batalionu, brał udział w walkach z basmaczami w Bucharskiej LRR, później szef sztabu 11 Brygady Kolejowej. Od końca lat 30. do 1941 szef wydziału Akademii Wojskowo-Transportowej w stopniu pułkownika, od czerwca 1941 dowódca 28 Brygady Kolejowej (od 28 kwietnia: 1 Gwardyjskiej Brygady Kolejowej), od stycznia 1943 szef Zarządu Prac Wojskowej Odbudowy kolejno na Froncie Południowym, 4 Froncie Ukraińskim i 1 Froncie Białoruskim, kierował odbudową obiektów kolejowych m.in. w obwodzie rostowskim, 13 września 1944 mianowany generałem porucznikiem wojsk technicznych. Uczestnik walk z Niemcami na terenie Polski i Niemiec 1944-1945, w tym bitwy berlińskiej. 1946-1948 dowódca 4 Korpusu Kolejowego na Uralu, 1955-1964 I zastępca dowódcy wojsk kolejowych ZSRR.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]