Obraz Matki Bożej Lutogniewskiej
| Miejsca kultu | |
|---|---|
| Sanktuarium | |
| Początek kultu |
XVI wiek |
| Czas powstania wizerunku |
pocz. XVI wieku |
| Data wspomnienia |
1. niedziela po 28 sierpnia |
| Autor |
nieznany |
| Rozmiar |
68x94 cm |
| Koronowany |
29 sierpnia 1999 przez bpa Stanisława Napierałę |
Obraz Matki Bożej Lutogniewskiej — wizerunek Matki Bożej Pocieszenia znajdujący się w kościele Świętej Trójcy w Lutogniewie.
Historia Obrazu[edytuj | edytuj kod]
Obraz powstał prawdopodobnie na początku XVI wieku. Zachowany jest dokument wizytacyjny z 15 października 1683, gdzie podane jest, że w ołtarzu głównym umieszczony jest obraz Madonny Lutogniewskiej. Z dokumentu po wizytacji w 1694 wiemy, że w Lutogniewie istniało Bractwo Matki Bożej Pocieszenia. W dokumencie z 1742 jest określenie obrazu jako imago gratiosa, tzn. łaskami słynący. W czasie okupacji niemieckiej w II wojnie światowej wiele wotów zostało zrabowanych, obraz natomiast ocalał. W ramach przygotowania do koronacji obraz został poddany renowacji, której dokonano w poznańskim Muzeum Archidiecezjalnym. Pracami kierował jej kierownik ks. Zygmunt Lewandowski, który był również projektantem złotych koron dla Maryi i Dzieciątka Jezus[1].
Opis Obrazu[edytuj | edytuj kod]
Wizerunek namalowany jest na desce o wymiarach 68x94 cm przez nieznanego artystę. Obraz jest w typie Matki Bożej Piekarskiej. Przedstawia Maryję przy stole, na którym leży jabłko i kiść winogron. Trzyma w lewym ręku Jezusa, który na kolanach ma księgę i prawą rękę ma uniesioną w geście błogosławieństwa. Maryja w prawym ręku trzyma kwiat, symbol życia. Szata Jezusa jest w kolorze czerwonym. Jabłko przypomina o grzechu pierworodnym, a winogrona symbolizują krew Jezusa.
Wizerunek zakrywany jest obrazem Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny namalowanym na płótnie w drugiej połowie XVIII wieku.
Koronacja Obrazu[edytuj | edytuj kod]
6 sierpnia 1999 bp kaliski Stanisław Napierała zaprosił wiernych na uroczystość koronacji obrazu. Korony zostały poświęcone przez papieża Jana Pawła II w Łowiczu 14 sierpnia. Uroczysta koronacja odbyła się 29 sierpnia – liturgii przewodniczył ks. abp Juliusz Paetz. W koronacji uczestniczyli również ks. Marian Przykucki i ks. bp Stanisław Napierała.
W uroczystości brało udział 400 księży, 13 biskupów, dwóch arcybiskupów oraz liczni wierni.
Kult Obrazu[edytuj | edytuj kod]
Początki kultu obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Lutogniewie sięgają XVII wieku, co wynika z dokumentu z 1694, w którym umieszczona jest informacja o istnieniu Bractwa Najświętszej Maryi Panny w Lutogniewie. O wielkości i doniosłości kultu świadczą liczne wota, które były składane w kościele. Było ich tak wiele, że w XIX wieku zezwolono na ich sprzedaż celem uzyskania funduszy na utrzymanie świątyni. Wiele z wot zostało zrabowanych przez Niemców podczas II wojny światowej. Odpust odbywający się w parafii przyciągał tłumy wiernych, gdyż do dzisiaj znane jest w okolicach powiedzenie: "Ludzi, jak na odpuście w Lutogniewie"[2]. Wśród czcicieli Matki Bożej Lutogniewskiej byli m.in.: bł. Michał Kozal i sługa Boży brat Antoni Kowalczyk[3]. Kult Matki Bożej Pocieszenia jest żywy i aktualny. Odpust trwa od soboty do wtorku i w sobotę udzielane jest specjalne błogosławieństwo niemowlętom oraz dzieciom. Corocznie przybywają dzieci przed Pierwszą Komunią oraz uczniowie ostatnich klas szkoły średniej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Matka Boża Pocieszenia - Przewodnik Katolicki [online], www.przewodnik-katolicki.pl [dostęp 2022-03-17].
- ↑ PEREGRINUS | artykuły| sanktuaria w Polsce| Lutogniew [online], www.bp.ecclesia.org.pl [dostęp 2022-03-17].
- ↑ Historia | Sanktuarium Lutogniew [online] [dostęp 2022-03-17] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- ks. Ryszard Ukleja SDB: Sanktuaria i miejsca kultu Matki Bożej Pocieszenia. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna "Adam", 2007, s. 56-57, seria: Miejsca święte w Polsce łaskami i cudami słynące. ISBN 978-83-7232-720-8.