Marian Przykucki

Marian Przykucki

Beati Pacifici Błogosławieni pokój czyniący
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	27 stycznia 1924 Skoki
Data i miejsce śmierci	16 października 2009 Szczecin
Miejsce pochówku	bazylika archikatedralna św. Jakuba w Szczecinie
Arcybiskup metropolita szczecińsko-kamieński
Okres sprawowania	1992–1999
Biskup diecezjalny chełmiński
Okres sprawowania	1981–1992
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 lutego 1950
Nominacja biskupia	27 listopada 1973
Sakra biskupia	3 lutego 1974

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	3 lutego 1974
Miejscowość	Poznań
Miejsce	bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Konsekrator	Antoni Baraniak
Współkonsekratorzy	Franciszek Jedwabski Tadeusz Etter
Współkonsekrowani biskupi Stanisław Napierała 5 października 1980 Edmund Piszcz 20 maja 1982 Henryk Muszyński 25 marca 1985 Zygmunt Pawłowicz 7 września 1985 Andrzej Śliwiński 15 czerwca 1986 Jan Bernard Szlaga 25 czerwca 1988 Marian Gołębiewski 31 sierpnia 1996 Marek Jędraszewski 29 czerwca 1997

Marian Przykucki (ur. 27 stycznia 1924 w Skokach, zm. 16 października 2009 w Szczecinie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy poznański w latach 1974–1981, biskup diecezjalny chełmiński w latach 1981–1992, arcybiskup metropolita szczecińsko-kamieński w latach 1992–1999, od 1999 arcybiskup senior archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

Życiorys

Po zakończeniu wojny zgłosił się do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. 19 lutego 1950 w poznańskiej farze przyjął święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Walentego Dymka, który 1 kwietnia 1954 powołał go na stanowisko swego sekretarza i kapelana. Od 1957 tę samą posługę pełnił u boku arcybiskupa Antoniego Baraniaka.

27 listopada 1973 został mianowany przez papieża Pawła VI biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej i biskupem tytularnym Glenndalochy. Konsekrowany został 3 lutego 1974 w poznańskiej bazylice archikatedralnej. Od 15 sierpnia 1977 do 7 października 1978 był wikariuszem kapitulnym archidiecezji poznańskiej.

29 maja 1981 mianowany został biskupem diecezjalnym diecezji chełmińskiej. 20 października 1984, gdy był biskupem chełmińskim, ks. Franciszek Grucza odprawił pierwszą mszę świętą w języku kaszubskim.

Decyzją Jana Pawła II z 25 marca 1992 przeniesiony z diecezji chełmińskiej na stolicę nowo utworzonej archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej i mianowany jej pierwszym arcybiskupem metropolitą. Uroczysty ingres do katedry szczecińskiej odbył 12 kwietnia 1992. W 1999, po ukończeniu 75 lat życia, został zwolniony z obowiązków.

1 lipca 2000 udzielił w seminarium kapłańskiego bractwa św. Piotra w Wigratzbad w Niemczech święceń kapłańskich według przedsoborowych obrzędów oraz jako pierwszy polski biskup odprawił pontyfikalną mszę świętą w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego według mszału Jana XXIII po reformie liturgicznej soboru watykańskiego II.

Zmarł 16 października 2009 w Szczecinie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 22–23 października 2009 w bazylice szczecińskiej. Pochowany został w krypcie arcybiskupów szczecińsko-kamieńskich w szczecińskiej archikatedrze.

W czasie gdy był biskupem chełmińskim, powiadomiony o aktach molestowania nieletniego przez podwładnego mu księdza Andrzeja Srebrzyńskiego przeniósł go na inną placówkę, zagrażając, że w przypadku powtarzania procederu zostanie on pozbawiony możliwości wykonywania obowiązków kapłańskich. Ksiądz miał nadal kontakt z nieletnimi, dopuszczając się aktów molestowania. W 2016 został wydalony ze stanu kapłańskiego.

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Mariana Przykuckiego na stronie archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej [dostęp 2018-11-18]
• Marian Przykucki w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-11-26]