Odrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odrowski
Odrowski

Odrowski (Brochwicz odmienny) – kaszubski herb szlachecki, znany z jedynego przedstawienia pieczętnego.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu jeleń biegnący w lewo. Klejnot i labry nieznane.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Pieczęć z 1570 roku.

Rodzina Odrowskich[edytuj | edytuj kod]

Rodzina pochodząca ze wsi Odry. Pierwsza wzmianka z 1570 (Szymon, Maciej, Sebastian, Jakub, Krzysztof, Wojciech Odrowscy w Odrach i Sebastian Odrowski we wsi Krąg). W roku 1648 Odrowscy mieli już tylko część Odrów a ponadto wieś Wielka Komorza. Odrowscy notowani byli jeszcze we wsiach: Dębina, Trzebciny (1676), Zarzecze (1682), Tytlewo (1667), Osowo oraz Kamlarki (Jan i Stanisław Odrowscy do 1719). Rodzina nie pełniła żadnych ważniejszych urzędów, spisy wymieniają jedynie Michała Odrowskiego, ławnika sądu ziemskiego w Tucholi w latach 1662-1677. Odrowskich nie wymieniają już listy lenne z 1772, chociaż zachowało się ich nazwisko; widocznie przestali być posiadaczami ziemskimi.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Odrowski. Rodzina ta zaczęła używać od XVII wieku herbu Pomian.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]