53°47′15″N 20°30′27″E/53,787500 20,507500Olsztyn Główny
| ||
 Olsztyn Główny | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Miejscowość | Olsztyn | |
| Data otwarcia | 1 grudnia 1872 | |
| Poprzednie nazwy | Allenstein Hauptbahnhof | |
| Dane techniczne | ||
| Liczba peronów | 4 | |
| Liczba krawędzi peronowych |
7 | |
| Kasy | 
| |
| Linie kolejowe | ||
Położenie na mapie Olsztyna   Olsztyn Główny | ||
Położenie na mapie Polski  Olsztyn Główny | ||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Olsztyn Główny | ||
| 53°47′15″N 20°30′27″E/53,787500 20,507500
| ||
Portal  Transport szynowy
| ||
Olsztyn Główny – stacja w Olsztynie, największa w województwie warmińsko-mazurskim. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca wojewódzkiego. Posiada dworzec kolejowy, 4 zadaszone perony, lokomotywownię i przejście podziemne.
W roku 2018 stacja obsługiwała ok. 7900 pasażerów na dobę, co dawało jej 39. miejsce w kraju[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
 |
Tę sekcję należy dopracować |
Budowę olsztyńskiego Dworca Głównego ukończono 1 grudnia 1872 roku. Początkowo planowano zlokalizowanie dworca w rejonie zbiegu dzisiejszej ulicy 1 Maja z torami kolejowymi, ponieważ ulica Partyzantów wówczas jeszcze nie istniała. Pomysł ten jednak upadł i dworzec zbudowano w miejscu znacznie oddalonym od miasta - przy Bahnhof Straße (czyli ulica Dworcowa), a dzisiejszej Partyzantów.
W 1902 wydrążono pod torami tunele łączące poszczególne perony. W 1907 uruchomiono pierwszą linię tramwajową, która połączyła dworzec ze Śródmieściem i umożliwiła wygodne skomunikowanie stacji z miastem. W 1911 ukończono elektryfikację budynku dworcowego oraz peronów.
W nocy z 17 na 18 lutego 1945 dworzec spłonął. Przebudowa i modernizacja zniszczonego budynku zakończyła się w 1948 roku. Kształt nowego dworca odbiegał od poprzedniego. Charakterystycznym elementem stała się wieża zegarowa górująca nad pawilonami. Dworzec w takiej postaci służył miastu przez dwadzieścia lat, po czym został rozebrany. Nowy budynek został oddany do użytku w 1971 roku[2]. Architektura budynku jest przykładem stylu panującego w ówczesnym okresie. Rozległa hala kasowa o powierzchni ok. 1000 m² połączona była z mniejszą częścią PKS 2-kondygnacyjną antresolą. Na parterze zaprojektowano obszerną poczekalnie dla podróżnych (dziś znajdują się tam sklepy, pizzeria), natomiast na pierwszym piętrze znajdował się bar WARS - zamknięty pod koniec lat osiemdziesiątych (wraz z kwiaciarnią). Hala kasowa PKP wypełniona była światłem dzięki ścianie wykonanej ze szkła. Konstrukcja dworca jak na owe czasy była nowoczesna i dorównywała sztandarowej inwestycji tamtych lat - Warszawie Centralnej. W całym budynku zastosowano stolarkę aluminiową wraz z podwójnymi szybami. Ciekawym rozwiązaniem było zastosowanie ogrzewania ciepłym powietrzem. Wyloty ogrzewania znajdują się w różnych miejscach, między innymi widoczne są dziś przy wyjściu na pierwszy peron oraz przy kasach. Zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami pod podłogą holu zlokalizowano schron. Jedno z wejść widoczne jest do dziś w tunelu łączącym perony.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska na stacjach w Polsce w 2018 r.. 2020-01-27. [dostęp 2020-01-30].
- ↑ Martyn Janduła: Olsztyn: Dworce kolejowy i autobusowy razem, ale oddzielnie. Tylko czy lepiej?. W: Transport Publiczny [on-line]. 2017-02-23. [dostęp 2017-11-07].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Olsztyn Główny w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
| Olsztyn Główny | ||
| Linia 219 Olsztyn Główny – Ełk (0,919 km) | ||
  odległość: 2,183 km
|
|
odległość: 9,243 km
|
| Linia 216 Działdowo – Olsztyn Główny (83,283 km) | ||
odległość: 2,183 km
|
|
|
| Linia 353 Poznań Wschód – Żeleznodorożnyj (298,893 km) | ||
odległość: 2,184 km
|
|
odległość: 8,879 km
|
| Linia 220 Olsztyn Główny – Bogaczewo (0 km) | ||
|
|
odległość: 2,18 km
| |