Ełk (stacja kolejowa)
 Dworzec w Ełku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
| Zarządca |
PKP Polskie Linie Kolejowe SA |
| Data otwarcia |
8 grudnia 1868 |
| Poprzednie nazwy |
Lyck, Лыкъ, Lyck |
| Rodzaj |
stacja |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
3 |
| Liczba krawędzi peronowych |
5 |
| Kasy |
|
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Ełku  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu ełckiego  | |
 53°49′32,49″N 22°21′40,01″E/53,825692 22,361114
| |
Ełk – stacja kolejowa przy ulicy Dąbrowskiego 16 w Ełku, w województwie warmińsko-mazurskim, w Polsce. Dawna stacja styczna Ełckiej Kolei Wąskotorowej. Główna stacja węzłowa w mieście[1]. Ruch kolejowy prowadzony jest z nastawni wyposażonej w komputerowe urządzenia sterowania ruchem kolejowym, w której funkcjonuje jednocześnie Lokalne Centrum Sterowania Ełk[2].
Ruch pasażerski[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Wymiana pasażerska na dobę |
|---|---|
| 2017[3] | 700-199 |
| 2022[4] | 1 300 |
Dworzec[edytuj | edytuj kod]
Dworzec kolejowy wybudowany został w 1868 roku. W czasie pierwszej i II wojny światowej obiekt ulegał poważnym zniszczeniom. Po wojnach odbudowany, w nieco zmienionej formie. Zewnętrzny wygląd dworca zachował do dziś, z wyjątkiem dachu który został wybudowany płaski, a wcześniejszy dwuspadowy został spalony podczas wkroczeniu Armii Czerwonej do miasta zimą 1945 roku.
W listopadzie 2013 roku rozpoczęła się modernizacja dworca[5] zakończona w lipcu 2014[6]. Odnowiony dworzec swoim wyglądem oraz przywróconym dwuspadowym dachem nawiązuje do pierwotnej architektury obiektu z przełomu XIX i XX wieku. 28 lipca 2014 budynek dworca po modernizacji został oficjalnie oddany do użytku. Koszt inwestycji wyniósł 6,4 mln zł netto i został sfinansowany ze środków własnych PKP i dotacji budżetu państwa[6].
Lokomotywownia[edytuj | edytuj kod]
Przy stacji w latach 1906–2009 funkcjonowała lokomotywownia, wcześniej parowozownia, która aż do roku 1992 prowadziła w ruchu planowym pociągi trakcją parową. Tutejsza jednostka była drugą po parowozowni Wolsztyn najdłużej eksploatującą w Polsce parowozy.[7] Ostatnim użytkownikiem obiektu był PKP Cargo SA. Zespół parowozowni wpisany jest do rejestru zabytków.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wejście od strony miasta -
Kasy biletowe -
Zejście do tunelu -
Dworzec kolejowy nocą -
Widok budynku od strony peronów -
Fragment peronu 1, widoczny szynobus Przewozów Regionalnych w malowaniu województwa warmińsko-mazurskiego -
Dworzec kolejowy PKP oraz dworzec autobusowy PKS przed modernizacją
_Travelarz.jpg)
_Travelarz.jpg)
_Travelarz.jpg)
.JPG)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stacja Ełk – wczoraj, dziś, jutro – Transport Publiczny [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2018-12-24].
- ↑ Lepszy dostęp do kolei w Ełku - Kolej na wschód [online], rail-baltica.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ Największe i najmniejsze stacje w Polsce. [w:] utk.gov.pl [on-line]. [dostęp 2019-12-18].
- ↑ Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. [dostęp 2023-09-17].
- ↑ Dworzec PKP w Ełku będzie odnowiony za 7,3 mln zł [online], Onet.pl, 28 listopada 2013 [dostęp 2014-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-01] (pol.).
- ↑ a b PKP S.A: Modernizacja dworca w Ełku zakończona. kurier-kolejowy.pl, 2014-07-28. [dostęp 2014-07-29]. (pol.).[martwy link]
- ↑ Marcin Przygiętka, Dzieje kolei normalnotorowych na Warmii i Mazurach, [w:] Dawid Keller (red.), Dzieje kolei w Polsce, Rybnik: Eurosprinter, Muzeum w Rybniku, 2012, s. 321, ISBN 978-83-931006-8-2.
| Ełk | ||
| Linia 38 Białystok – Głomno (103,236 km) | ||
  odległość: 1,496 km
|
|
odległość: 8,877 km
|
| Linia 41 Ełk – Gołdap (0,000 km) | ||
|
odległość: 6,815 km
| |
| Linia 219 Olsztyn Główny – Ełk (156,949 km) | ||
odległość: 1,536 km
|
|
|
| Linia 223 Czerwonka – Ełk (121,27 km) | ||
 odległość: 2,687 km
|
|
|
