Linia kolejowa nr 353
Wygląd
Poznań Wschód – Skandawa | |
Dane podstawowe | |
Zarządca | |
---|---|
Numer linii |
353 |
Tabela SRJP |
430 |
Długość |
389,975[1] km |
Rozstaw szyn |
1435 mm |
Sieć trakcyjna |
3000 V DC (na odcinku Poznań Wschód – Korsze) |
Prędkość maksymalna |
160[2] km/h |
Linia kolejowa nr 353 w Lednogórze | |
Historia | |
Rok otwarcia |
1871 |
Rok włączenia do PKP |
1920 (Poznań Wschód – Jamielnik) |
Rok elektryfikacji |
1976 (Poznań Wschód – Inowrocław) |
Rok zawieszenia ruchu |
2000 (Korsze – Żeleznodorożnyj) |
Linia kolejowa nr 353 Poznań Wschód – Skandawa – jedno- i dwutorowa, w większości zelektryfikowana, pierwszorzędna linia kolejowa znaczenia państwowego[1] przebiegająca przez województwa wielkopolskie, kujawsko-pomorskie i warmińsko-mazurskie.
Charakterystyka techniczna
[edytuj | edytuj kod]Liczba torów | Elektryfikacja | Przeznaczenie linii |
---|---|---|
|
|
|
Wykaz maksymalnych prędkości w km/h[3] | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
tor 1 | odcinek linii | tor 2 | |||||||
pociągi
pasażerskie |
szynobusy | pociągi towarowe |
km pocz | km końcowy | pociągi
pasażerskie |
szynobusy | pociągi towarowe | ||
-0,910 | -0,745 | 100 | 70 | ||||||
100 | 100 | -0,745 | 0,400 | ||||||
140 | 0,400 | 3,500 | 150 | 80 | |||||
80 | 3,500 | 7,400 | |||||||
7,400 | 8,800 | 130 | |||||||
160 | 8,800 | 20,700 | 160 | ||||||
130 | 20,700 | 22,300 | 130 | ||||||
160 | 22,300 | 43,900 | 160 | ||||||
100 | 43,900 | 45,900 | 100 | ||||||
120 | 45,900 | 47,400 | 120 | ||||||
150 | 47,400 | 70,910 | 150 | ||||||
100 | 70,910 | 72,878 | 100 | ||||||
72,878 | 72,951 | 120 | |||||||
120 | 72,951 | 74,718 | |||||||
150 | 74,718 | 74,759 | |||||||
74,759 | 88,400 | 150 | |||||||
120 | 88,400 | 91,200 | 120 | ||||||
150 | 91,200 | 95,500 | 150 | ||||||
95,500 | 97,400 | 120 | |||||||
120 | 97,400 | 99,000 | |||||||
80 | 70 | 99,000 | 101,367 | 80 | 70 | ||||
101,367 | 101,403 | 120 | 100 | ||||||
120 | 100 | 101,403 | 134,259 | ||||||
40 | 134,259 | 137,800 | 40 | ||||||
60 | 137,800 | 138,732 | 60 | ||||||
120 | 60 | 138,732 | 140,034 | 120 | 50 | ||||
140,034 | 140,045 | 100 | |||||||
100 | 140,045 | 193,361 | |||||||
100 | 193,361 | 193,401 | |||||||
193,401 | 194,797 | 70 | 50 | ||||||
194,797 | 194,898 | 120 | 100 | ||||||
120 | 194,898 | 199,350 | |||||||
199,350 | 212,252 | ||||||||
212,252 | 212,307 | 100 | |||||||
100 | 212,307 | 213,528 | |||||||
120 | 213,528 | 213,569 | 120 | ||||||
213,569 | 220,597 | ||||||||
100 | 220,597 | 222,466 | 100 | ||||||
120 | 222,466 | 257,690 | 120 | ||||||
100 | 257,690 | 259,892 | 100 | ||||||
120 | 259,892 | 260,300 | |||||||
260,300 | 298,269 | 120 | |||||||
100 | 298,269 | 365,633 | 100 | ||||||
80 | 365,633 | 367,700 | |||||||
367,700 | 367,900 | 0 | |||||||
367,900 | 380,595 | ||||||||
60 | 380,595 | 389,065 | |||||||
Zawiera ograniczenia z Wykazu Ostrzeżeń Stałych Stan na 1 stycznia 2023 |
Historia
[edytuj | edytuj kod]- 20 listopada 1871 – otwarcie linii Toruń Wschodni – Jabłonowo Pomorskie – 2 tory
- 27 grudnia 1871 – otwarcie linii Czerwonka – Żeleznodorożnyj – 2 tory
- 26 maja 1872 – otwarcie linii Poznań Wschód – Inowrocław – 1 tor
- 1 grudnia 1872 – otwarcie linii Jabłonowo Pomorskie – Ostróda – 2 tory
- 1 grudnia 1872 – otwarcie linii Olsztyn Główny – Czerwonka – 2 tory
- 25 marca 1873 – otwarcie linii Inowrocław – Toruń Główny – 2 tory
- 15 sierpnia 1873 – otwarcie linii Toruń Główny – Toruń Wschodni – 2 tory
- 15 sierpnia 1873 – otwarcie linii Ostróda – Olsztyn Główny – 2 tory
- 1 stycznia 1886 – zmiana liczby torów na odcinku Poznań Wschód – Toruń Główny – 2 tory
- 1 stycznia 1945 – zmiana liczby torów na odcinku Korsze – Żeleznodorożnyj – 1 tor
- 23 grudnia 1976 – elektryfikacja odcinka Poznań Wschód – Inowrocław
- 20 grudnia 1983 – elektryfikacja odcinka Inowrocław – Toruń Główny
- 16 października 1986 – elektryfikacja odcinka Toruń Wschodni – Iława Główna
- 13 grudnia 1987 – elektryfikacja odcinka Toruń Główny – Toruń Wschodni
- 3 października 1988 – elektryfikacja odcinka Iława Główna – Olsztyn Główny
- 18 grudnia 1990 – elektryfikacja odcinka Olsztyn Główny – Korsze
- 12 marca 2000 – zamknięcie dla ruchu pasażerskiego odcinka Skandawa – Żeleznodorożnyj
- 3 kwietnia 2000 – zamknięcie dla ruchu pasażerskiego odcinka Korsze – Skandawa[4]
- 3 października 2016 – podpisanie umowy pomiędzy PKP PLK a ZUE na modernizację fragmentu linii 353 na odcinku Ostrowite – Biskupiec Pomorski oraz Biskupiec Pomorski – Jamielnik[5]
- czerwiec 2017 – podpisanie przez PKP PLK umowy na modernizację fragmentu linii 353 na odcinku Jamielnik – Olsztyn[6]
- 2020 – zamówienie przez PKP PLK studium wykonalności modernizacji linii wraz z budową nowej linii od Górowa do Kętrzyna na linii nr 259[7]
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Dawny przystanek kolejowy w Parysie pod Korszami (województwo warmińsko-mazurskie)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Id-12 (D29) Wykaz linii. plk-sa.pl, 2023-09-08. [dostęp 2023-09-18]. (pol.).
- ↑ Wykaz maksymalnych prędkości. plk-sa.pl, 2022-12-11. [dostęp 2023-09-18]. (pol.).
- ↑ Regulamin sieci 2022/2023 [online], PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. [dostęp 2023-01-01] (pol.).
- ↑ Linia kolejowa nr 353 w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
- ↑ ZUE z umową na modernizację linii 353. rynek-kolejowy.pl, 2016-10-06. [dostęp 2016-10-08].
- ↑ Szybciej koleją z Iławy do Olsztyna. rynekkurierkolejowy.eu, 2017-06-26. [dostęp 2017-08-09].
- ↑ PLK zamawia studium linii 353 Iława–Olsztyn–Korsze – granica. Będzie nowy odcinek do Kętrzyna? [online], rynek-kolejowy.pl [dostęp 2020-02-10] (pol.).