Osiedle Górne (Piła)
Osiedle Piły | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
Data założenia |
2005 |
SIMC |
0966582 |
Powierzchnia |
15,51 km² |
Wysokość |
70 m n.p.m. |
Populacja (2014) • liczba ludności |
|
• gęstość |
861 os./km² |
Strefa numeracyjna |
(+48) 67 |
Kod pocztowy |
64-920 |
Położenie na mapie Piły | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu pilskiego | |
53°09′05″N 16°42′58″E/53,151322 16,716214 | |
Strona internetowa |
Górne – jedna z dziewięciu jednostek pomocniczych (osiedli) miasta Piły. Górne obejmuje zachodnią, mieszkaniowo-przemysłową część miasta, a jego granice przebiegają ulicami Wałecką, Fryderyka Chopina, Ceglaną i Pomorską na wschodzie, wzdłuż linii kolejowej nr 203 na południu, wzdłuż administracyjnej granicy miasta na zachodzie, wzdłuż Alei Wojska Polskiego i linii kolejowej nr 405 na północnym zachodzie oraz ponownie granicy miasta na północy[1]. Osiedle graniczy z gminą Trzcianka, gminą Szydłowo oraz osiedlami: Gładyszewo, Koszyce, Śródmieście oraz Staszyce. Podobnie jak w przypadku pozostałych osiedli, w skład Górnego wchodzi kilka mniejszych tradycyjnych części miejscowości: Biedaszkowo, Kośno, Łęgi, Zdroje. Żywotność tych nazw jest zróżnicowana[2].
Budownictwo mieszkaniowe koncentruje się w południowowschodniej części osiedla i jest zróżnicowane – zabudowa wielorodzinna (najwyższe bloki mają po jedenaście pięter) skupia się w rejonie ulic Jana Kochanowskiego, Stanisława Wyszyńskiego i Medycznej, natomiast jednorodzinna po obu stronach ulicy Adama Mickiewicza. Mniejsze, nieco bardziej odizolowane założenia mieszkalne znajdują się także w rejonie ulicy Szarych Szeregów i na terenach zalesionych w zachodniej części obszaru. W północnej części Górnego znajduje się dawne lotnisko wojskowe oraz zamiejscowy oddział dydaktyczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza z Poznania. Na południu Górnego można znaleźć Stadion Miejski, zabudowania dawnych Zakładów Naprawczych Lokomotyw Spalinowych[3], obecnie wykorzystywane przez różne podmioty gospodarcze, oraz pozostałości górki rozrządowej stacji towarowej Piła Główna. Rozrządową sekcję stacji zlikwidowano w 1991[4].
Komunikacyjną osią osiedla jest Aleja Wojska Polskiego, stanowiąca odcinek drogi wojewódzkiej nr 179 łączącej Piłę z drogą krajową nr 22. Na Górne dojeżdża także wiele linii Miejskiego Zakładu Komunikacji; część z nich kończy trasę na pętli w rejonie Placu Inwalidów, przy stadionie[5]. Mimo że osiedle przecinają torowiska linii kolejowych nr 202 i 405, nie posiada ono własnego przystanku kolejowego. Budowę przystanku pod nazwą Piła Zdroje w ciągu linii nr 405, który miał powstać na wysokości przejazdu kolejowo-drogowego w ciągu Alei Wojska Polskiego, zarzucono po 1989 wraz z rezygnacją z planów dobudowy drugiego toru na tym odcinku[6].
Nazwa osiedla jest luźnym odniesieniem do przedwojennej nazwy Stadtberg („Góra Miejska”), która opisywała południowozachodnią część dzisiejszej jednostki pomocniczej[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ BIP - Urząd Miasta Piły: Jednostki pomocnicze - Osiedla: Osiedle Górne. [dostęp 2015-05-16].
- ↑ Dawna.Pila.Pl: Kośno, Łęgi – w Pile?. [dostęp 2014-09-18].
- ↑ Tygodnik Nowy: Jak doszło do upadku ZNTK?. [dostęp 2014-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-09)].
- ↑ © Atlas Kolejowy Polski • Piła Rozrządowa (stacja towarowa) / woj. wielkopolskie. [dostęp 2015-05-19].
- ↑ MZK Piła - schemat komunikacji miejskiej. [dostęp 2015-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-11)].
- ↑ © Atlas Kolejowy Polski • Piła Zdroje (przystanek osobowy) / woj. wielkopolskie. [dostęp 2015-05-16].
- ↑ Fijałkowski, Marek (red.): Zarys dziejów Piły w latach 1945-2000. Piła: Gmina Piła, 2013, s. 284. ISBN 978-936861-0-0.