Osiniak-Piotrowo
53°39′47″N 21°30′16″E/53,663056 21,504444| wieś | |
 Widok od południowego wschodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo |
Osiniak |
| Liczba ludności (2022) |
171[2] |
| Strefa numeracyjna |
87 |
| Kod pocztowy |
12-220[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NPI |
| SIMC |
0767061 |
Położenie na mapie gminy Ruciane-Nida  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu piskiego  | |
| 53°39′47″N 21°30′16″E/53,663056 21,504444[1]
| |
Osiniak-Piotrowo – wieś w Polsce, w sołectwie Osiniak[4], położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Ruciane-Nida.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś założona została w 1834 r. przez rosyjskich staroobrzędowców, wywodzących się z Królestwa Polskiego, gdzie byli prześladowani przez zaborcze władze rosyjskie. Początkowo ich życie religijne skupiało się wokół molenny w Wojnowie, następnie (w latach 1837–1935) wokół molenny w Ładnym Polu. W 1945 r. po wkroczeniu Armii Czerwonej wielu staroobrzędowców zamordowano, część zaś wywieziono na Syberię, a w latach następnych nastąpił ich exodus do Niemiec (we wspomnianym okresie staroobrzędowcy nie znali już polskiego, mówili głównie po niemiecku i z rzadka po rosyjsku, co było jednym z czynników ich wyjazdu z Polski). Współcześnie społeczność staroobrzędowców liczy jedynie parę rodzin, których życie religijne skupione jest wokół molenny w Wojnowie[5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- cmentarz staroobrzędowców rosyjskich (pocz. XIX w.),
- cmentarz staroobrzędowców rosyjskich, rodzinny (pocz. XX w.),
- cmentarz ewangelicki, poniemiecki (pocz. XX w.),
- cmentarz ewangelicki, poniemiecki, rodzinny (pocz. XX w.),
- zespół budynków szkolnych (przełom XIX/XX w.),
- unikalna architektura z pocz. XX w[6].
Urodzeni w Osiniaku-Piotrowie[edytuj | edytuj kod]
- Ludmiła (Polakowska) - mniszka prawosławna, w latach 1986 - 1995 przełożona klasztoru na Św. Górze Grabarce. Wywodziła się z rodziny staroobrzędowców, przynależących do jednowierczej parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Wojnowie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 94424
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 894 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Uchwała Rady Miejskiej w Rucianem-Nidzie nr VI/9/2003 z dnia 31 stycznia 2003 r. w sprawie uchwalenia statutu sołectwa Osiniak. 2010-07-21. [dostęp 2020-01-29]. (pol.).
- ↑ Cmentarz staroobrzędowców w Osiniaku - Piotrowie. mojemazury.pl. [dostęp 2017-08-28].
- ↑ Osiniak-Piotrowo. Encyklopedia Warmii i Mazur. [dostęp 2017-08-28].
- Siedziba gminy:Ruciane-Nida
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonie | |
| Przysiółek | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
