50°33′30″N 18°08′59″E/50,558333 18,149722Otmice
| Artykuł | 50°33′30″N 18°8′59″E |
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°33'N, 18°9'E, 50°37'N, 18°6'E |
| - błąd | 2320 m |
| Odległość | 979 m |
| ||||
| ||||
 Dwujęzyczna tablica z nazwą miejscowości | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  opolskie
| |||
| Powiat | strzelecki | |||
| Gmina | Izbicko | |||
| Liczba ludności (2006) | 1114 | |||
| Strefa numeracyjna | 77 | |||
| Kod pocztowy | 47-180 | |||
| Tablice rejestracyjne | OST | |||
| SIMC | 0495527 | |||
Położenie na mapie gminy Izbicko  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu strzeleckiego  | ||||
| 50°33′30″N 18°08′59″E/50,558333 18,149722
| ||||
Otmice (dodatkowa nazwa w j. niem. Ottmütz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie strzeleckim, w gminie Izbicko.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy’ego nazwa miejscowości pochodzi od polskiego określenia - "odmęt"[1] oznaczającego "głęboką wzburzoną i zmąconą wodę"[2]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu jako starszą od niemieckiej wymienia on zgermanizowaną nazwę - "Odemitz" podając jej znaczenie "Trubes Wasser" czyli po polsku "Mętna woda"[1]. Niemcy początkowo zgermanizowali nazwę na Odemitz, a później na Ottmütz w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie[1]. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie prowincji śląskiej wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod niemiecką nazwą Ottmütz oraz polską Odmic[3].
Po wojnie polska administracja spolonizowała niemiecką nazwę w konsekwencji czego obie obecne nazwy nie mają już związku z pierwszym znaczeniem.
Plebiscyt i powstanie[edytuj | edytuj kod]
W 1910 roku 402 mieszkańców mówiło w języku polskim, natomiast 41 osób posługiwało się językiem niemieckim. W wyborach komunalnych w listopadzie 1919 roku 82 głosy oddano na kandydatów z list polskich, którzy zdobyli łącznie 5 z 9 mandatów. Podczas plebiscytu we wsi uprawnionych do głosowania było 262 mieszkańców (w tym 28 emigrantów). Za Polską głosowało 140 osób, za Niemcami 120 osób. W 1921 r. mieszkańcy założyli tu oddział Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Podczas III powstania śląskiego miejscowość 7 maja została zajęta przez wojska powstańcze. 22-23 maja, przy okazji niemieckiego natarcia w kierunku Góry św. Anny, w Otmicach toczyły się zacięte walki. Wieś została ostatecznie zdobyta przez Niemców 31 maja, przy okazji ofensywy na Strzelce Opolskie[4].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest[5]:
- zespół folwarczny, z poł. XIX w.:
- obora
- wozownia i spichlerz
- budynek gospodarczy.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Heinrich Adamy: Die Schlesischen Ortsnamen ihre entstechung und bedeutung. Breslau: Verlag von Priebotsch`s Buchhandlung, 1888, s. 71.
- ↑ Hasło "odmęt" w Słowniku Języka Polskiego
- ↑ Alphabetisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien..., s. 542
- ↑ Encyklopedia powstań śląskich, Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 114. [dostęp 12.1.2013].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- „Encyklopedia powstań śląskich”, Instytut Śląski w Opolu, Opole 1982, s. 367, hasło „Otmice”.
| |||||||||||||
