Przejdź do zawartości

Płonne (województwo kujawsko-pomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Płonne
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Jakuba
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

golubsko-dobrzyński

Gmina

Radomin

Liczba ludności (III 2011)

450[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

87-404[3]

Tablice rejestracyjne

CGD

SIMC

0848523

Położenie na mapie gminy Radomin
Mapa konturowa gminy Radomin, u góry znajduje się punkt z opisem „Płonne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Płonne”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Płonne”
Położenie na mapie powiatu golubsko-dobrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu golubsko-dobrzyńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Płonne”
Ziemia53°07′27″N 19°10′08″E/53,124167 19,168889[1]

Płonnewieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Radomin.

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W okresie II RP istniała gmina Płonne. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie toruńskim.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 450 mieszkańców[2]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Radomin.

Dawni właściciele

[edytuj | edytuj kod]

W 1564 majątek należał do Tomasza Białkowskiego, zaś od drugiej połowy XVIII w. do Dziewanowskich. W 1759 w Płonnem urodził się Dominik Dziewanowski, generał Wojsk Polskich, który po klęsce Napoleona w 1814 powrócił do kraju i osiadł w tutejszym majątku, w którym zmarł w 1827 roku[4]. Generał Dziewanowski w 1818 sprzedał Płonne Janowi Melchiorowi Piwnickiemu, któremu zaborca skonfiskował majątek za aktywny udział w powstaniu listopadowym. Po licytacji w 1839 właścicielem Płonnego został Ignacy Łempicki i w jego rodzinie majątek pozostał aż do roku 1939[5]. Od 1925 bezpośredni nadzór nad majątkiem sprawował Stanisław Hepke, szwagier Marii Dąbrowskiej, mąż jej siostry Heleny, wynajęty do tego przez mecenasa Adolfa Suligowskiego, działającego z upoważnienia Rady Opiekuńczej małoletniego Ludwika Łempickiego, prawowitego wówczas właściciela dóbr[6]. Dwór Łempickich był niewielki, a Hepkowie mieszkali w jednym z budynków gospodarczych. Maria Dąbrowska była tu cztery razy. Wynajmowała "izbę we wsi u chłopa Chmiela", pisząc tu powieść "Noce i dnie"[7].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[8] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. św. Jakuba z 1 poł. XIV w., nr rej.: A/347 z 31.08.1927.

Budowę kościoła datuje się na 1402 r. Przy kościele znajduje się pomnik ku czci Jana Nepomucena Dziewanowskiego – bohatera bitwy pod Somosierrą.

Zachowały się pozostałości zabytkowego pałacu otoczonego parkiem dworskim.

Pomniki przyrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Góra Modrzewiowa – zespół kilkunastu modrzewi polskich stanowiących pomnik przyrody (powierzchnia 0,36 ha), wśród których tworzyła (pisała i malowała) Maria Dąbrowska w czasie pobytów we wsi.

Znani pisarze

[edytuj | edytuj kod]

W Płonnem kilkakrotnie (w latach: 1925, 1926 i 1929) przebywała Maria Dąbrowska. Wieś dzięki temu stała się pierwowzorem Krępy z Nocy i dni. W Szkole Podstawowej w Płonnem działa Regionalna Izba Pamięci Marii Dąbrowskiej, gromadząca pamiątki po pisarce. W Płonnem jako wiosce tematycznej organizowane jest między innymi „Serbinowskie Żniwobranie”, nawiązujące do najsłynniejszej powieści Dąbrowskiej[9].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102533
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 952 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Płonne (gm. Radomin, pow. golubsko-dobrzyński). nasze.kujawsko-pomorskie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-24)].. nasze.kujawsko-pomorskie.pl [dostęp 2018-12-23]
  5. Płonne. szafarnia.art.pl. [dostęp 2019-12-25].
  6. Piotr Grążawski, Tam, gdzie powstała powieść [online], 2019.
  7. Anna Mieszczanek, Przedwojenni, Warszawa: Muza, 2020, s. 40-41.
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 35 [dostęp 2016-05-21].
  9. Wioska Nocy i Dni w Płonnem (powiat golubsko-dobrzyński)