PTAB-2,5-1,5
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
bomba małego wagomiaru |
| Przeznaczenie | |
| Historia | |
| Data konstrukcji |
1943 |
| Dane techniczne | |
| Masa |
1,37 kg (bez zapalnika)[1] |
| Rodzaj mat. wybuchowego |
trotyl + heksogen[1] |
PTAB-2,5-1,5 (ros. ПТАБ-2,5-1,5) – radziecka bomba przeciwpancerna małego wagomiaru z okresu II wojny światowej.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Bomba PTAB-2,5-1,5 była jedyną masowo stosowaną bombą przeciwpancerną małego wagomiaru okresu II wojny światowej[2]. Jej oznaczenie oznaczało przeciwpancerną bombę lotniczą wagomiaru 1,5 kg o gabarytach bomby 2,5-kilogramowej[2]. Prace nad bombami przeciwpancernymi z ładunkiem kumulacyjnym rozpoczęto w ZSRR w 1942 roku w kilku biurach[1]. Najlepsza okazała się bomba o wielkości bomby 10-kilogramowej, lecz zdecydowano się na bombę mniejszego wagomiaru w celu zwiększenia ich liczby zabieranej przez samolot[1]. W styczniu 1943 roku nadano jej oznaczenie PTAB-2,5-1,5, a po ukończeniu prób 24 kwietnia 1943 przyjęto na uzbrojenie i skierowano niezwłocznie do produkcji[1].
Głowica kumulacyjna miała kaliber 56 mm i wysokość 32 mm[1]. Grubość ścianek wynosiła 1 mm, lecz dla zwiększenia działania odłamkowego na cylindryczną część bomby nakładano kołnierz grubości 1,5 mm[1]. Bomba przebijała do 60 mm pancerze przy kącie padania między 90° a 30°[1]. Do zniszczenia czołgu wymagane było jednak z reguły trafienie w okolice zbiorników paliwa, w innym wypadku mogło nastąpić jedynie jego uszkodzenie lub obezwładnienie[1].
Ił-2 przenosił 280 takich bomb w czterech wewnętrznych kasetach (po 72 w centropłacie i po 68 w zewnętrznych częściach skrzydeł)[2].