Przejdź do zawartości

Działko NS-37

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nudelman-Suranow NS-37
Ilustracja
Działko NS-37 w Centralnym Muzeum Sił Lotniczych Federacji Rosyjskiej
Państwo

 ZSRR

Producent

Iżmasz

Rodzaj

działko automatyczne

Zasada działania

krótki odrzut lufy

Historia
Prototypy

1941

Produkcja

1942–1945

Wyprodukowano

6833

Dane techniczne
Kaliber

37 mm

Nabój

37x198 mm

Zasilanie

taśma

Wymiary
Długość

3400 mm

Wysokość

415 mm

Szerokość

215 mm

Długość lufy

2300 mm

Masa
broni

171 kg (z silnikiem), 160 kg (wersja skrzydłowa)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

900 m/s (burzący), 880 m/s(przeciwpancerny)

Masa pocisku

735 g (burzący), 760 g (przeciwpancerny)

Szybkostrzelność teoretyczna

240-260 strz./min.

Dane operacyjne
Platformy strzeleckie
Ił-2, ŁaGG-3, Jak-9T
Użytkownicy
Związek Radziecki

NS-37 – automatyczne działko lotnicze produkcji radzieckiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystywało długi nabój skonstruowany na potrzeby niezbyt udanego działka Szpitalnyj Sz-37. Pierwszy projekt został stworzony przez A. E. Nudelmana i A. Suranowa z biura konstrukcyjnego OKB-16 w kwietniu 1941 r. i zaaprobowany do dalszych prac w czerwcu. Po próbach frontowych w 1943 zostało przyjęte do uzbrojenia na samolotach ŁaGG-3 i Jak-9 (montowane między tłokami silnika V), Ił-2 (pod skrzydłami) i Su-8 (pod kadłubem, tylko prototyp)[1].
Silny nabój miał być skuteczny przeciw celom naziemnym i powietrznym. Zakładano przebijanie górnych pancerzy niemieckich czołgów jak i zniszczenie wrogiego bombowca jednym trafieniem. Wskazywało na to m.in. doświadczenie z samolotami Airacobra. Przebicie górnego pancerza czołgu wymagało jednak prawie prostopadłego trafienia (kąt ponad 40°), co w warunkach bojowych było trudne do uzyskania. Ponadto, silny odrzut i stosunkowo niska szybkostrzelność powodowały trudności z celowaniem. W uzbrojonej w NS-37 wersji Jaka-9T (T - od tankowyj, (przeciw)czołgowy, lub tiażołyj - ciężki) właściwie tylko pierwszy pocisk był celny, następne ulegały rozproszeniu; pilotów szkolono, by strzelać krótkimi, 3-nabojowymi seriami[1]. Z tego względu działko zostało po wojnie zastąpione przez strzelające słabszym (37x155mm) nabojem działko N-37.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b From 37mm to 40mm - The Russian Ammunition Page [online], www.russianammo.org [dostęp 2017-11-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]