Pałac Sobańskich w Warszawie
 nr rej. 604 z 1 lipca 1965 i A-935 z 25 maja 1999[1]
| |
 Pałac Sobańskich od strony Alej Ujazdowskich | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Al. Ujazdowskie 13 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
1876 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°13′16,432″N 21°01′26,803″E/52,221231 21,024112
| |
Pałac Sobańskich – pałac znajdujący się w Alejach Ujazdowskich 13 w Warszawie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 1852–1854 na miejscu obecnego pałacu wzniesiono renesansową willę zaprojektowaną przez Juliana Ankiewicza.
W 1876 wzniesiono nowy budynek według projektu Leandra Marconiego dzięki właścicielce hrabinie Emilii Łubieńskiej. Architekt prawdopodobnie dokonał całkowitej przebudowy willi Ankiewicza na pałacyk – neorenesansowy, dwukondygnacyjny budynek z tarasem. Przed pałacem umieszczono posąg – kopię Dawida Donatella. Po obu stronach budynku wzniesiono niewielkie oficyny.
W latach 1921–1923 pałac był rezydencją Karola Jaroszyńskiego[2].
W latach 30. rozparcelowano ogród znajdujący się za pałacem, wytyczając w jego miejscu nową ulicę – aleję Przyjaciół[3].
Po wojnie pałac był tymczasową siedzibą Warszawskiego Konserwatorium Muzycznego[4]. Następnie był siedzibą Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu i Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.
W 1965 pałac i dwa pawilony, a w 1999 także ogród zostały wpisane do rejestru zabytków[1].
Na początku lat 90. XX wieku siedziba Komitetu Obywatelskiego, później Instytutu Lecha Wałęsy. Obecnie znajduje się tutaj m.in. Klub Polskiej Rady Biznesu.
Przy pałacu rośnie dąb szypułkowy będący pomnikiem przyrody[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) - stan na 31 grudnia 2021 roku Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 25. [dostęp 2022-04-23].
- ↑ Franciszek Wasyl: Karol Jaroszyński (1878-1929) europejski finansista i wizjoner z Kresów, „Krakowskie Pismo Kresowe”, nr 6, Kraków 2014
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 607. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Warszawa. Warszawa: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1950, s. 57.
- ↑ Pomniki przyrody na terenie m.st. Warszawy. Pomniki przyrody na terenie dzielnicy Śródmieście. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. bip.warszawa.pl. [dostęp 2020-04-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz S. Jaroszewski: Księga pałaców Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1985, s. 145. ISBN 83-223-2047-7.