50°48′48″N 18°38′02″E/50,813333 18,633889Panoszów
| ||||
| ||||
 Dworek w Panoszowie | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  śląskie
| |||
| Powiat | lubliniecki | |||
| Gmina | Ciasna | |||
| Liczba ludności (2008) | 652 [1] | |||
| Strefa numeracyjna | 34 | |||
| Kod pocztowy | 42-793[1] | |||
| Tablice rejestracyjne | SLU | |||
| SIMC | 0130642 | |||
Położenie na mapie gminy Ciasna   Panoszów | ||||
Położenie na mapie Polski  Panoszów | ||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  Panoszów | ||||
Położenie na mapie powiatu lublinieckiego  Panoszów | ||||
| 50°48′48″N 18°38′02″E/50,813333 18,633889
| ||||
Panoszów (niem. Ponoschau) – wieś w Polsce, położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Ciasna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.
W 1936 władze hitlerowskie, chcąc zatrzeć słowiańskie pochodzenie nazwy wsi, przemianowały ją na Hegersfelde[2].
W miejscowości mieszka ok. 600 osób[potrzebny przypis].
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1002478 | Gajkowe | część wsi |
| 0130659 | Kolonia | część wsi |
| 1002640 | Niwki | część wsi |
| 1002662 | Olszynki | część wsi |
| 1002679 | Pilawy | część wsi |
Historia o powstaniu Panoszowa[edytuj | edytuj kod]
W 1650 Panoszów zwany był Kużnicą Sierakowską, dopiero w 1720 nazwano ją Ponoszowem. Niemiecki przedsiębiorca Rymsa objął w posiadanie: Ponoszów Wędzinę, Patokę, Klekotną, Niwki i Kowię. Rymsa był znanym fabrykantem, posiadającym w Niemczech dwie wytwórnie papierosów, na których do dziś widnieje jego imię.
Zabytki Panoszowa[edytuj | edytuj kod]
Park Dworski został on założony pomiędzy XIX a XX w. Zajmuje powierzchnie ok. 13ha. Ponoszów w 1813 posiadał już własną szkołę, z jednym nauczycielem, do której uczęszczało wraz z dziećmi z koloni Borów 106 dzieci. W 1864 było już ich 120. Pierwszy kierownikiem szkoły był J.Dubiel. Po nim stanowisko to objął R.Stencel, a po jego śmierci K.Kierot.[potrzebny przypis] Obecna kaplica była kiedyś karczmą, a jeszcze wcześniej był to dworek pani Imieowskiej, która starała się go wyremontować, a następnie sprzedała go kościołowi. Jednym z zabytków pozostających po wojnie jest stary magazyn broni. Jego właścicielem obecnie jest bliżej nieznany kolekcjoner i renowator.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Guttentag, www.verwaltungsgeschichte.de:80 [dostęp 2018-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-09].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
| |||||||||||||||||
