Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie
Państwo

 Polska

Siedziba

Bielawa

Adres

pl. kard. Stefana Wyszyńskiego 1
58-260 Bielawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

świdnicka

Dekanat

Bielawa

Kościół

Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Filie

Bielawa kaplica szpitalna pw. św. Elżbiety Węgierskiej (ul. Wolności 116), kaplica Sióstr Augustianek, pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (ul. Kopernika 2)

Proboszcz

ks. dr Stanisław Chomiak

Wezwanie

Wniebowzięcie NMP

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie Bielawy
Mapa konturowa Bielawy, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowzięcia NMP”
Ziemia50°41′12″N 16°37′01″E/50,686667 16,616944
Strona internetowa

Parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie – parafia rzymskokatolicka w dekanacie Bielawa diecezji świdnickiej.

Historia kościoła i parafii[edytuj | edytuj kod]

Widok Bielawy wieczorem, w tle kościół parafialny

Nie ma historycznej pewności, co do czasu powstania Bielawy, ale jedna z hipotez podaje, że Bielawa należała do Księstwa Wielkomorawskiego (846–870). Już wtedy w Bielawie mogło pojawić się chrześcijaństwo. Druga hipoteza głosi, że Bielawa powstała w 1215 r. Inne podają, że zaczęła istnieć dopiero w XIV w. Bezspornym faktem jest to, że w 1335 r. został zbudowany pierwszy kościół w Bielawie, która w tym czasie znajdowała się pod panowaniem księcia świdnickiego Bolka II. Zezwolenie na budowę kościoła wydał biskup Nanker. Natomiast pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1358 r. W okresie od 1525 r. do poł. XVII w. kościół znajdował się w rękach ewangelików. Po przejęciu go ponownie przez katolików okazało się, że jego stan techniczny jest beznadziejny. W 1815 r. do parafii Wniebowzięcia NMP przyszedł energiczny i utalentowany duszpasterz ks. Johann Seidel, który kierował parafią aż do 1846 r. On właśnie podjął myśl o budowie nowego kościoła. Jednak śmierć uniemożliwiła mu realizację tego zamierzenia. Swojemu następcy, ks. Franciszkowi Krauze (1847–1874), przekazał oszczędności na ten cel w wysokości 6511 talarów. Ks. Krauze podjął się budowy obecnego kościoła parafialnego. Wcześniej jednak przystąpił do budowy szkoły podstawowej, ochronki dla biednych dzieci i szpitala. Kościół powstał w latach 1868–1876 w stylu neogotyckim według planów architekta Alexisa Langera z Wrocławia. Dnia 15 XI 1876 r. dziekan z Dzierżoniowa, ksiądz prałat Adolf Rinke, dokonał poświęcenia nowego kościoła. A było to za pontyfikatu papieża Piusa IX, panowania cesarza pruskiego Wilhelma I. Uroczystości poświęcenia nie doczekał jej budowniczy, ksiądz Franciszek Krause (†9.11.1874r.). Zaszczyt ten miał ks. Karol Stein (1874–1910). Jako osobisty dar dla nowego kościoła ks. Franciszek Krauze przekazał 30-głosowe organy, które służą do dzisiejszego dnia. Organy wykonał wrocławianin, Alfons Muller. W 1882 r. kard. Georg Kopp konsekrował kościół. Jest on trójnawowy, w formie krzyża, wys. wieży wynosi 101 m. Obecnie jest to 69 co do wysokości wieża kościelna na świecie i 7 w Polsce.

Prezbiterium: wnętrze kościoła WNMP w Bielawie (2005)

13 grudnia 1885 r. przed kościołem został poświęcony krzyż z piaskowca, w lipcu 1886 roku po obu stronach krzyża zostały ustawione rzeźby św. Jana Ewangelisty oraz Matki Boskiej Bolesnej. Wyposażenie wnętrza wykonano w stylu neogotyckim. Plebania wybudowana w 1983 r. poświęcona przez kard. Henryka Gulbinowicza 18 IX 1983 r. W 1999 r. dokonano remontu auli w Domu Parafialnym. W roku 2000 z inicjatywy proboszcza oraz miejscowych działaczy katolickich, dzięki pomocy finansowej wiernych oraz pomocy firmy budowlanej „Cąber-Strzelecki” na wzgórzu (obecna nazwa „Wzgórze Pojednania”), obok strzelnicy, w pobliżu stawu „Cegielnia” wzniesiono 15-metrowy monument w kształcie krzyża. 15 sierpnia 2000 r. uroczystej mszy św. przewodniczył i poświęcenia dokonał biskup wrocławski ks. Edward Janiak. Krzyż otrzymał nazwę „Milenijny”. W 2000 r. odrestaurowano zegary na wieży. W 2008 r. oddano do użytku turystycznego wieżę kościoła oraz zainstalowano monitoring wewnętrzny i zewnętrzny świątyni. W 2018 roku podczas rekolekcji wielkopostnych wprowadzono do parafii relikwie św. Ojca Pio.

Budowa nowego kościoła katolickiego[edytuj | edytuj kod]

W 1842 r. proboszcz miejscowej parafii ks. Johann Seidel zapisał w testamencie cały swój majątek na budowę nowego kościoła w Bielawie. Później, na ten sam cel, patron (kolator) bielawskiego kościoła hrabia Sandrecki przeznaczył 50 000 talarów na budowę, powierzając projekt wrocławskiemu architektowi Alexisowi Langerowi, znanego . Miejscem budowy miał być teren, na którym stał dotychczasowy kościół. Ostatnią mszę w starej świątyni odprawiono 8 czerwca 1864 r., po czym na jej miejscu zbudowano nową.


Obecnie proboszczem jest ks. prał. dr Stanisław Chomiak.

Galeria parafialna[edytuj | edytuj kod]

Proboszczowie po 1945 r.[edytuj | edytuj kod]

  • 1945–1949: ks. Adolf Sznip
  • 1949–1951: ks. Wacław Brzozowski
  • 1951–1952: ks. Ludwik Mucha
  • 1952–1954: ks. Bolesław Trzeciak
  • 1954–1957: ks. Jan Marciniak
  • 1957–1961: ks. Wacław Domański
  • 1961–1974: ks. kan. Rudolf Suski
  • 1974–1985: ks. prał. Roman Biskup
  • 1985–1990: ks. kan. Andrzej Oramus
  • 1990–1998: ks. prał. Franciszek Foks
  • od 1998: ks. prał. Stanisław Chomiak

Powołania kapłańskie z parafii po 1945 r., wg roku święceń[edytuj | edytuj kod]

  1. 1973: ks. Wiesław Brachuc
  2. 1977: ks. Jerzy Barański († 10.11.2008, pochowany na cmentarzu paraf. w Bielawie)
  3. 1987: ks. Jacek Włostowski
  4. 1988: ks. Jacek Biela
  5. 1988: ks. Ryszard Filozof
  6. 1989 ks. Robert Marciniak
  7. 1991: ks. Jarosław Swędrak
  8. 1994: ks. Wojciech Tyrcha
  9. 1995: ks. Dariusz Filozof
  10. 2001: ks. Artur Bilski
  11. 2002: o. Andrzej Brzeziński (OFM Conv.)
  12. 2004: ks. Piotr Gałdyn
  13. 2004: ks. Gabriel Horowski
  14. 2005: ks. Tomasz Michalski
  15. 2007: ks. Paweł Wróblewski
  16. 2009: ks. Piotr Michalski
  17. 2009: ks. Maciej Sroczyński
  18. 2010: ks. Karol Tyrcha († 11.04.2023 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Bielawie)
  19. 2014: ks. Michał Buraczewski
  20. 2015: ks. Mirosław Benedyk
  21. 2016: ks. Marcin Banaczyk
  22. 2017: ks. Krzysztof Frącek

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Pludro: Kronika Bielawy część IV. Wrocław: INDOOR – Edycje, 1994, s. 23–34. ISBN 83-901780-1-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]