Przejdź do zawartości

Park Narodowy Ćitwan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Ćitwan
चितवन राष्ट्रिय निकुञ्ज
Chitwan National Park
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Nepal

Data utworzenia

1973

Powierzchnia

932 km²

Plan Park Narodowy Ćitwan
Położenie na mapie Nepalu
Mapa konturowa Nepalu, na dole znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Ćitwan”
Ziemia27°28′47,82″N 84°28′45,73″E/27,479950 84,479370
Strona internetowa
Park Narodowy Ćitwan[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Nepal

Typ

przyrodniczy

Spełniane kryterium

VII, IX, X

Numer ref.

284

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1984
na 8. sesji

Park Narodowy Ćitwan (nep. चितवन राष्ट्रिय निकुञ्ज; ang. Royal Chitwan National Park; w 2005 roku z oficjalnej nazwy parku usunięto przymiotnik „Royal” (pol. królewski)) – park narodowy położony w Nepalu, utworzony w 1973 roku, zajmuje powierzchnię 932 km²; pierwszy park narodowy powstały na terenie Nepalu.

Habitat wielu gatunków flory i fauny, w tym ok. 450 gatunków ptaków.

W 1984 roku park został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Mokradło w północnej części parku

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Park narodowy Ćitwan leży w południowej części środkowego Teraju u podnóży pasma himalajskiego Siwalik[1]. Administracyjnie znajduje się na terenie czterech dystryktów: Chitwan, Nawalparasi, Parsa i Makwanpur[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Park został powołany do życia w 1973 roku i był pierwszym parkiem narodowym ustanowionym na terenie Nepalu[1]. W 1984 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].

Park zajmuje powierzchnię 932 km² pomiędzy dwiema dolinami rzecznymi[1][2]. Teren parku jest pagórkowaty, przepływają przez niego trzy duże rzeki – Narayani, Rapti i Reu. Występują tu bagniste i podmokłe tereny.

Monsuny przynoszą opady prawie 2000 mm w okresie od czerwca do września, powodując wylewanie rzek, a nawet zmiany ich biegu[2]. Zimą suche wiatry północne przyczyniają się do opadu temperatury i zmniejszenia wilgotności powietrza[2].

60% powierzchni pokrywają lasy złożone prawie wyłącznie z drzew damarzyka mocnego, na wzgórzach rosną sosny, gdzieniegdzie palmy, a na wilgotnych stokach bambus[2]. Obszar charakteryzuje się bogatą bioróżnorodnością[1]. Występuje tu ponad 350 gatunków ptaków[2]. Park jest jednym z ostatnich miejsc występowania zagrożonych wyginięciem nosorożca indyjskiego i tygrysa bengalskiego[1]. Występuje tu także wiele innych gatunków zagrożonych lub narażonych na wyginięcie, m.in. gawial gangesowy, hubarka bengalska, lampart, kotek cętkowany, gaur, suzu gangesowy, krokodyl błotny, sambar jednobarwny i wargacz leniwy[2].

Do bogatej fauny parku zaliczają się ponadto m.in.: aksis czytal, jelenie z rodzaju Hyelaphus, mundżaki, kuna żółtogardła, cyweta, kot błotny, szakal, hiena pręgowana, lis bengalski, dzioborożec wielki, pawie, wężojad czubaty, rybożer białosterny[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g UNESCO: Chitwan National Park. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).
  2. a b c d e f g UNESCO: NOMINATION TO THE WORLD HERITAGE LIST – Chitwan National Park. [dostęp 2017-08-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]