Partenit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Partenit
Партеніт
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja
 Ukraina

Republika

 Republika Krymu
Autonomiczna Republika Krymu

Data założenia

I wiek

Prawa miejskie

Partenicka rada osiedlowa[1]

Burmistrz

Nikołaj Koniew

Wysokość

80 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


6391
≈300 os./km²

Nr kierunkowy

+ 380 (6560)

Kod pocztowy

98542

Położenie na mapie Krymu
Mapa konturowa Krymu, na dole znajduje się punkt z opisem „Partenit”
Ziemia44°34′35″N 34°20′23″E/44,576389 34,339722
Strona internetowa

Partenit (ukr. Партені́т, ros. Партени́т) – osiedle typu miejskiego na południowym brzegu Krymu. Administracyjnie podlega ałusztańskiej Radzie Miejskiej.

Osiedle znajduje się w dolinie zamkniętej między morzem i górami. Na zachodzie oddzielone jest przez Ajudah od osiedla Gurzuf.

Dzień Osiedla oraz Dzień św. Jana Gockiego są obchodzone 9 lipca.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W dolinie partenickiej 100–35 tys. lat temu przebywali neandertalczycy. Świadczą o tym rzeczy znalezione w polu w pobliżu Partenitu. Znaleziska podobne są do noży: mają jeden bok płaski, a drugi obrobiony uderzeniami młotka. W okolicy osiedla został znaleziony także dobrze obrobiony młotek kamienny człowieka epoki brązu.

Starożytna grecka nazwa osiedla pochodzi od greckiego słowa παρθενος, które znaczy „dziewica”. Geograf arabski XII w. Ibn-Idrizi wymieniał Partenit jako Betrabita. W dokumentach genueńskich (Genua posiadała to osiedle w XIV–XV w.) Partenit nazywał się Partamice[2].

W latach od 1945 do 1991 rok Partenit nosił nazwę Frunzenskoje na cześć M. Frunzego.

Podział[edytuj | edytuj kod]

Partenit dzieli się na 2 rejony umowne: górny i dolny.

Do rejonu górnego należą ulice: Budownicza, Szosa Frunzeńska, im. Wasylczenki. Największa wśród nich to Szosa Frunzeńska obejmująca 21 domów.

Do rejonu dolnego należą ulice: Zwycięstwa, Słoneczna, Partenicka, Parkowa, zaułek Skalisty. Wśród nich największa to Słoneczna obejmująca 15 domów.

Oba rejony łączą dwie drogi i jedne schody.

Schody w Partenicie

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

W osiedlu funkcjonuje szkoła ogólnokształcąca, szkoła muzyczna, ambulatorium, filia ałusztańskiej dziecięcej szkoły artystycznej, 2 sanatoria i dom wypoczynkowy. Działają także 2 biblioteki. Znane zespoły muzyczne to dziecięca orkiestra kameralna „Wirtuozi Partenitu” oraz zespół harmonistów. Działają wspólnoty Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego i baptystów.

Cerkiew prawosławna

Na terenie sanatorium „Krym” funkcjonuje delfinarium. W nim żyją 3 dorosłe butlonosy.

Partenit na tle Ajudahu

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zabytki sztuki ogrodowej i parkowej:

  • Karasan (1. połowa XIX wieka) – obszar 18 ha, 220 gatunków roślin reliktowych;
  • park domu wypoczynkowego „Ajwazowskie” (własność oligarchy S. Taruty)
  • Zabytek przyrody – Góra Ajudah

Architektura:

  • Zagroda Rajewskich (lata 80. XIX wieku – w parku „Karasan”)
  • minaret meczetu (XVIII–XIX w.)

Archeologia:

  • Osada Partenity (VI–XV w.)
  • Osiedla, cerkwie, klasztory, budowle obronne na Ajudahu.
Park Domu wypoczynkowego „Ajwazowskie” – Gaj Oliwkowy

Pomniki: Awicenny, św. Jana Gockiego, M. Frunzego, rodaków poległych podczas II wojny światowej.

Partenit
Widok na sanatorium „Krym”
Widok na sanatorium „Krym” i Góry Krymskie

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Partenicka rada osiedlowa.
  2. Włodzimierz Lebiediński: Dolina partenicka od morza i do gór. Symferopol: SONAT, 1999, s. 27–28. ISBN 966-7347-17-6. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]