Penwith
| ||||
| ||||
| 1974-2009 | ||||
 Widok półwyspu z satelity | ||||
| Państwo |  Wielka Brytania
| |||
| Kraj |  Anglia
| |||
| Region | South West England | |||
| Hrabstwo | Kornwalia | |||
| Siedziba | Penzance | |||
| Populacja (2001) • liczba ludności |
62 994 | |||
Położenie na mapie Kornwalii
| ||||
Portal  Wielka Brytania
| ||||
Penwith (korn. Pennwydh) – półwysep w Wielkiej Brytanii w Kornwalii. Drugorzędny wobec Półwyspu Kornwalijskiego, zajmuje jego północno-zachodnią część, położony naprzeciwko półwyspu Lizard. Powierzchnia wynosi 300 km². Zamieszkany jest przez 65 000 mieszkańców[1].
Geologia[edytuj | edytuj kod]
Półwysep Penwith zbudowany jest głównie na podłożu granitowym, co spowodowało powstanie postrzępionej linii brzegowej z wieloma plażami. Tego typu formacja geologiczna wykształciła się tu 280–300 milionów lat temu[2]. Kontakt między granitowym podłożem a skałami osadowymi spowodował powstanie klifów, jak na przykład na przylądku Land’s End. Na północy półwyspu występują rudy miedzi i cyny. Metale te wydobywano tu od czasów przed epoką rzymską aż do końca XIX wieku.
W swym wnętrzu półwysep jest przeważnie granitowy z warstwą gleby[3]. Klimat oceaniczny spowodował, że poza obszarami bagiennymi półwysep jest skąpo zarośniętą, bezleśną wyżyną wyniesioną na wysokość 130 m n.p.m. Formacje drzewne powstały głównie w ocienionych dolinach, zwłaszcza w południowej części półwyspu. Krajobraz półwyspu jest częściowo chroniony w ramach parku krajobrazowego.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W przeszłości półwysep był ważnym ośrodkiem wydobycia metali kolorowych – miedzi i cyny. Mimo że złoża nie zostały jeszcze wyczerpane, w latach 70. XX wieku całkowicie zaprzestano ich eksploatacji.
Ważną rolę w gospodarce półwyspu odgrywa rybołówstwo, a wartość sektora szacuje się na 99 milionów GBP[4]. Poławia się głównie sardynki i kraby. Rolnictwo pozostaje również ważnym działem gospodarki półwyspu, mimo taniego importu zwłaszcza z Egiptu. Dominuje uprawa ziemniaków, kalafiorów i brokułów.
Gospodarka półwyspu w dużej mierze oparta jest na turystyce. Łagodny, ciepły w porównaniu z resztą Anglii klimat, malownicze plaże, dobra infrastruktura i duża liczba interesujących obiektów powodują, że półwysep jest licznie odwiedzany przez turystów, a udział tego sektora ocenia się na 25%[5].
Atrakcje turystyczne półwyspu[edytuj | edytuj kod]
- przylądek Land’s End
- krajobraz kopalniany wokół St Just, znajdujące się na liście światowego dziedzictwa UNESCO
- Mousehole
- szlak turystyczny South West Coast Path
- wyspa St Michael’s Mount
- Muzeum Telegrafu w Porthcurno
Miasta półwyspu[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ National Statistics (ang.). [dostęp 15 września 2008].
- ↑ Discover geology (ang.). [dostęp 15 września 2008].
- ↑ Penwith – geology (ang.). [dostęp 15 września 2008].
- ↑ Fishing Industry Leaders Back Objective One Investment (ang.). [dostęp 15 września 2008].
- ↑ West Cornwall Tourism wins Awards (ang.). [dostęp 15 września 2008].
