Przejdź do zawartości

Peter Green

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Green
Ilustracja
Peter Green podczas koncertu z Fleetwood Mac
Imię i nazwisko

Peter Allen Greenbaum

Data i miejsce urodzenia

29 października 1946
Londyn

Data i miejsce śmierci

25 lipca 2020
Canvey Island

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara akustyczna, harmonijka ustna, banjo, wiolonczela

Gatunki

blues, rock, blues brytyjski, blues-rock

Zawód

muzyk

Powiązania

John Mayall

Współpracownicy
Neil Murray, Cozy Powell
Zespoły
John Mayall & the Bluesbreakers (19651967), Fleetwood Mac (19671970) (również na krótko w 1971, by zastąpić w trasie koncertowej Jeremy'ego Spencera (Spencer opuścił wcześniej zespół)), Splinter Group (19962004)

Peter Green, właśc. Peter Allen Greenbaum (ur. 29 października 1946 w Londynie, zm. 25 lipca 2020 w Canvey Island[1]) – brytyjski gitarzysta pochodzenia żydowskiego, założyciel i lider grupy Fleetwood Mac. W Bluesbreakers Johna Mayalla zastąpił Erica Claptona.

Podczas grania w John Mayall & the Bluesbreakers poznał basistę Johna McVie i perkusistę Micka Fleetwooda, z którymi w 1967 roku opuścił zespół Johna Mayalla na rzecz założenia własnego zespołu Fleetwood Mac[2]. Dołączył do nich gitarzysta Jeremy Spencer, a krótko po założeniu grupy również i basista Bob Brunning, który zastąpił Johna McVie[2].

Wraz z grupą Fleetwood Mac Green nagrał w 1968 roku utwór „Black Magic Woman”, który zyskał popularność w interpretacji Santany[2].

Nie radząc sobie z presją, którą przynosi sława, w 1969 roku zaczął mieć problemy z narkotykami i zdrowiem psychicznym, co zaowocowało napisaniem przez niego utworu „Oh Well”, w którym wyrzuca swoją złość[2]. Latem 1970 odszedł z Fleetwood Mac[2] i nagrał jeden solowy album. Po dziewięciu latach wrócił do nagrywania płytą „In the Skies” i regularnie wydawał następne do 1984.

W 1996 założył, wraz z Neilem Murrayem i Cozym Powellem, supergrupę Splinter Group, działającą do 2004 roku[2]. Zespół wydał dwa albumy: akustyczny „Robert Johnson Songbook” z 1998 oraz elektryczny „Clown” z 2001[2].

W 2003 został sklasyfikowany na 38. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”[3].

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
ze Splinter Group[2]
  • Robert Johnson Songbook (1998)
  • Clown (2001)
albumy solowe
  • The End of the Game (1970)
  • In the Skies (1979)
  • Little Dreamer (1980)
  • Whatcha Gonna Do? (1981)
  • White Sky (1982)
  • Kolors (1983)
  • A Case for the Blues (1984)
z Fleetwood Mac

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peter Green death: Fleetwood Mac co-founder dies aged 73.
  2. a b c d e f g h Henry Russell, Ikony bluesa i soul, 2013.
  3. 100 Greatest Guitarists: Peter Green [online], rollingstone.com, 23 listopada 2011 [dostęp 2014-04-17] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]