Philippe Gaubert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippe Gaubert
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1879
Cahors

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1941
Paryż

Instrumenty

flet

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, flecista, dyrygent

Multimedia w Wikimedia Commons

Philippe Gaubert (ur. 3 lipca 1879 w Cahors, zm. 8 lipca 1941 w Paryżu[1][2]) – francuski kompozytor, flecista i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się gry na flecie u Paula Taffanela, początkowo prywatnie, następnie jako student w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli także Raoul Pugno i Xavier Leroux (harmonia) oraz Charles Lenepveu (kompozycja)[1]. W 1905 roku zdobył II Prix de Rome[1][2]. Od 1919 roku prowadził klasę fletu w paryskim konserwatorium[1]. W 1904 roku został drugim dyrygentem Orchestre de la Société des concerts du Conservatoire, a w latach 1920–1938 był jej pierwszym dyrygentem[1]. Od 1920 do 1939 roku był też dyrygentem opery paryskiej[2]. Jako dyrygent występował poza granicami Francji, propagując muzykę francuską[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Ceniony jako dyrygent i nauczyciel gry na flecie[1]. Jako kompozytor uprawiał różne gatunki muzyczne i z łatwością przyswajał sobie style różnych twórców i epok, chociaż jego własne utwory nie odznaczały się oryginalnością[1]. Opracowywał transkrypcje na flet utworów Couperina, Händla, Glucka, Mozarta i Beethovena[1]. Był autorem pracy Méthode complète de flûte (1923)[2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Rhapsodie sur de thèmes populaires (1908)
  • Poème pastoral (1910)
  • Le Cortège d’Amphitrite (1911)
  • suita symfoniczna Fresques (1923)
  • Koncert skrzypcowy (1928)
  • tryptyk symfoniczny Les chant de la mer (1929)
  • Au pays basque (1930)
  • Extase (1931)
  • Les chant de la terre (1931)
  • Poème romanesque na wiolonczelę i orkiestrę (1932)
  • 4 obrazy symfoniczne Inscriptions sur les partes de la ville według Henri de Régniera (1934)
  • Symfonia F-dur (1936)
  • Poème des champs et des villages (1939)

Utwory kameralne

  • suita Sur l’eau na flet i fortepian (1910)
  • Sonata skrzypcowa (1917)
  • 2 sonaty na flet i fortepian (1925, 1934)

Pieśni

Utwory sceniczne

  • opera liryczna Sonia, libretto Charles Batilliot (1912, wyst. Nantes 1913)
  • opera Naila (wyst. Paryż 1927)
  • oratorium Josiane (wyst. Paryż 1921)
  • balet Philotis, danseuse de Corinthe (1914)
  • balet Alexandre le Grand (1937)
  • balet Le chevalier et la damoiselle (1941)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 244. ISBN 83-224-0344-5.
  2. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1235. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Gaubert&oldid=71331076”