Przejdź do zawartości

Peterhof

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pietrodworiec)
Peterhof
Петергоф
Ilustracja
Zespół pałacowo-parkowy w Peterhofie, widok z lotu ptaka
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Petersburg

Populacja (2003)
• liczba ludności


64 800

Nr kierunkowy

+7 812

Kod pocztowy

198504

Tablice rejestracyjne

78, 98, 198

Położenie na mapie Petersburga
Mapa konturowa Petersburga, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Peterhof”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Peterhof”
Ziemia59°53′N 29°54′E/59,883333 29,900000
Strona internetowa

Peterhof (ros. Петергоф), w latach 1944–1997 Pietrodworiec (ros. Петродворец) – miasto w północnej Rosji, w rejonie pietrodworeckim Petersburga, nad Zatoką Fińską.

W mieście znajdują się dawny carski zespół pałacowo-parkowy i stacja kolejowa Nowy Peterhof.

Zespół pałacowo-parkowy

[edytuj | edytuj kod]
Panorama parku widziana od strony Wielkiego Pałacu
Panorama parku widziana od strony Wielkiego Pałacu

Zespół pałacowo-parkowy został założony przez cara Piotra I. Wielki Pałac (1714–1721) został zaprojektowany przez Jeana-Baptiste'a Le Blonda. Został przebudowany za czasów carycy Elżbiety przez Bartolomea Rastrellego, który dodał drugie piętro oraz skrzydła zakończone pawilonami. Rastrelli starał się zachować wczesnobarokowe elewacje, gruntownie jednak zmienił wystrój wnętrz, dając upust swojemu upodobaniu do barokowych złoceń. Cesarzowa Katarzyna II około roku 1770 zleciła Jurijowi Feltenowi zmianę wystroju niektórych wnętrz, w tym sal Tronowej i Czesmeńskiej.

Wielki Pałac stoi pośrodku parku, którego górna część stanowi park francuski z m.in. fontanną Neptuna wykonaną w 1658 roku w Norymberdze dla uczczenia końca wojny trzydziestoletniej. W 1782 roku została ona sprzedana carewiczowi Pawłowi. Park dolny, w stylu angielskim, dzieli Wielka Kaskada, upamiętniająca triumf Rosji nad Szwecją ukończona w 1724 r. Zdobią ją: 37 złoconych posągów z brązu, 64 fontanny i 142 wodotryski. Interesującym przykładem sztuki wodnej są niektóre fontanny mechaniczne. Należy do nich fontanna Słońce, w postaci wysokiej kolumny ze złoconymi tarczami, z których wystrzeliwują 72 strumienie wodne na kształt promieni słonecznych. Woda do parku doprowadzana jest z oddalonych o 22 km Wzgórz Ropszyńskich, spływa ona potem do Kanału Morskiego i dalej do Zatoki Fińskiej. Wszystkie fontanny zużywają dziennie do 100 tys. m³ wody[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej w Peterhofie siedzibę miał sztab niemieckiej armii, która przez blisko 900 dni oblegała Leningrad. W czasie odwrotu Niemcy zniszczyli budynki, podkładając w nich ogień, który spowodował wypalenie wnętrz pałacowych. Zniszczone zostały również ujęcia wodne. Po wojnie obiekty te odbudowano i odrestaurowano[1].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Oświata

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1946–1960 w Peterhofie mieściła się Leningradzka Suworowska Pograniczna Szkoła Wojskowa (NKWD).

Mieszkańcy

[edytuj | edytuj kod]

Dynamika przyrostu mieszkańców[2]:

Rok 1897 1939 1959 1970 1979 1992 1996 2003
Liczba mieszkańców (w tys.) 11,3 44 21,7 43,1 72,4 83,8 82,2 64,8

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Roland Gööck: Cuda świata. Wyd. III. Warszawa: MUZA SA, 1994, s. 148-151.
  2. Moje miasto. [dostęp 2009-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-29)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]