Pigmalion (król Cypru)
.jpg) Louis Gauffier: Pigmalion i Galatea | |
| mityczny król Cypru | |
| Dane biograficzne | |
| Żona | |
|---|---|
| Dzieci | |
Pigmalion (czasem także Pygmalion, gr. Πυγμαλίων) – w mitologii greckiej król Cypru, który ożenił się z ożywionym przez Afrodytę posągiem kobiety z kości słoniowej – Galateą.
Według Owidiusza zniechęcony kondycją kobiet, szczególnie oszalałych nierządnic projtydzkich, żył samotnie. Był zapalonym rzeźbiarzem i wyrzeźbił w kości słoniowej swój ideał kobiety. Rzeźba była wykonana perfekcyjnie, a odróżnić ją od prawdziwej kobiety można było tylko przez dotyk. Pigmalion obdarowywał ją kwiatami i prezentami, przebierał także w wytworne suknie. Za sprawą Afrodyty, która usłuchała modłów króla podczas wiosennych obchodów jej święta, rzeźba ożyła podczas jego pieszczot. Pigmalion ożenił się z kobietą i mieli razem dziecko. Jedno źródło podaje córkę, Pafos[1], a inne syna[2].
Grecka wersja mitu, znana z Biblioteki (przypisywanego Apollodorowi zbioru streszczeń mitów prozą), opisuje Pigmaliona jako zakochanego w Afrodycie króla Cypru, który chciał się ożenić z boginią. Afrodyta odmówiła, lecz, litując się nad zakochanym, ożywiła jeden ze swych posągów. Z tego związku miał się narodzić syn Pafos i córka Metarme.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Stabryła: Złote jabłka Afrodyty. Greckie legendy o miłości. Warszawa: Czytelnik, 2007, s. 7-19. ISBN 978-83-07-03121-7.
- ↑ Jan Parandowski: Mitologia. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1987, s. 65. ISBN 83-210-0677-9.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Owidiusz, Metamorfozy przeł. Anna Kamieńska, Stanisław Stabryła, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław 1995, ISBN 83-0404-222-3
- Vojtech Zamarovský, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Videograf II, Katowice 1998, ISBN 83-7183-391-1
- Zygmunt Kubiak, Mitologia Greków i Rzymian, Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 83-7129-585-5