Piotr Ferdynand Hoser

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Hoser
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Piotr Ferdynand Hoser

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1857
Warszawa

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1939
Żbików

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie (kw. 182 pod murem-I-1)

Zawód, zajęcie

ogrodnik

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Rodzice

Piotr Hoser i Emilia z domu Böhme

Małżeństwo

Antonina Popiel

Dzieci

Piotr Tadeusz Hoser

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Order Lwa Białego III Klasy (Czechosłowacja) Kawaler Orderu Zasługi Rolniczej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Piotra Hosera na warszawskim cmentarzu Powązkowskim

Piotr Ferdynand Hoser, Piotr Hoser II (ur. 22 sierpnia 1857 w Warszawie, zm. 4 stycznia 1939 w Żbikowie) – warszawski ogrodnik i hodowca roślin, pomolog, wykładowca akademicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Piotra Hosera I i Emilii z Böhmów. Ukończył Gimnazjum Filologiczne w Warszawie. Studiował w Królewskim Instytucie Pomologicznym w Prószkowie. Praktykował i pracował w Lipsku, Gandawie, Londynie i Orleanie. Po zakończeniu nauki powrócił do Warszawy i zajmował stanowisko kierownika działu szkółkarskiego w Zakładzie Ogrodniczym Braci Hoser na Rakowcu. Pod koniec XIX wieku założył pod Pruszkowem w Żbikowie i Duchnicach nowoczesne gospodarstwo ogrodnicze, które sukcesywnie rozwijał i rozbudowywał.

Od 1883 roku Piotr Hoser zajmował się działalnością naukową i pedagogiczną. Był wykładowcą drzewoznawstwa w Szkole Ogrodniczej przy Ogrodzie Pomologicznym w Warszawie. Od 1913 roku prowadził Kursy Ogrodnicze, które z czasem przekształciły się w Wyższą Szkołę Ogrodniczą przy Towarzystwie Kursów Naukowych. Był pracownikiem Rady Komisji Rolnictwa Tymczasowej Rady Stanu[1]. Po I wojnie światowej przyczynił się do utworzenia Wydziału Ogrodniczego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, na którym wykładał dendrologię, kwiaciarstwo i roślinoznawstwo ogrodnicze. Brał również udział w pracach dendrologicznych Fundacji Kórnickiej.

Był członkiem i w latach 1918-1923 prezesem Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego. Założycielem i prezesem Polskiego Związku Wytwórców Drzew i Krzewów oraz Związku Polskich Zrzeszeń Ogrodniczych. Za swą działalność naukową Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego i Akademia Rolnicza w Poznaniu nadały mu tytuł doktora honoris causa.

Zmarł w 1939 roku, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 182 pod murem-I-1)[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1889 roku był mężem Antoniny Popiel z którą miał czwórkę dzieci: trzy córki oraz syna Piotra Tadeusza Hosera (ur. 1901).

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Wkład Hoserów upamiętniono nazywając na ich cześć poniższe rośliny ozdobne: Thuja occidentalis ‘Hoseri’, Taxus baccata ‘Aurea Hoseri’, Betula ‘Hoseri’, Malus x purpurea ‘Hoseri’, Syringa vulgaris ‘Profesor Piotr Hoser’[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 223.
  2. ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  3. ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 264.
  4. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
  5. ↑ Hoserowie. [dostęp 2013-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-26)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Ferdynand_Hoser&oldid=71750642”