Piotr Pragacz
| Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1954 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 października 2022 |
| profesor nauk matematycznych | |
| Specjalność: geometria algebraiczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1981 – matematyka |
| Habilitacja |
1990 – matematyka |
| Profesura |
1997 |
| profesor | |
| Instytut | |
| Okres zatrudn. |
1997-2020 |
Piotr Michał Pragacz (ur. 15 kwietnia 1954 w Toruniu[1], zm. 25 października 2022 w Warszawie[2][3]) – polski matematyk, profesor nauk matematycznych. Specjalizował się w geometrii algebraicznej. Profesor zwyczajny w Instytucie Matematyki Polskiej Akademii Nauk.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1974 roku rozpoczął studia matematyczne na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Ukończył je w 1977[1]. Stopień doktorski uzyskał w 1981 roku[1][4]. Habilitował się w 1990 na podstawie pracy “Degeneracy Loci and Symmetric Functions”[1]. Tytuł naukowy profesora nauk matematycznych otrzymał w 1997 roku[1]. Od 1981 był pracownikiem IM PAN[1]; kierownik Zakładu Algebry i Geometrii Algebraicznej od 2001. Założył i prowadził (od 2000 do 2020) seminarium z geometrii algebraicznej IMPANGA[5][3].
Był stypendystą im. Aleksandra von Humboldta (1992)[6], jak i również profesorem wizytującym na następujących uczelniach: Université Louis Pasteur Strasbourg (1981,1983), Uniwersytet “Tor Vergata” w Rzymie (1984), Brown University (1986), Université Paris 7 (1987, 1990), UBC Vancouver (1989), Królewski Instytut Techniczny (1989), Uniwersytet w Bergen (1991), IHES Bures (1993), Instytut Matematyczny Maxa-Plancka w Bonn (1993-1996, 2000-2001, 2006), The University of Chicago (1996), Université d'Angers (1997-1998), Akademia Matematyki i Nauki o Systemach, Chińska Akademia Nauk w Pekinie (2002), Instytut Badawczy Nauk Matematycznych (RIMS) na Uniwersytecie w Kioto (2008)[1][7].
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego, Japońskiego Towarzystwa Matematycznego (od 2014 roku)[1]. Członek korespondent Accademia Peloritana dei Pericolanti (od 2016 roku)[7].
Swoje prace publikował m.in. w Advances in Mathematics, Annales scientifiques de l'École normale supérieure, Annali Scuola Normale Superiore - Classe Di Scienze, Banach Center Publications, Compositio Mathematica, Comptes Rendus de l Académie des Sciences - Series I - Mathematics, Discrete Mathematics, European Journal of Combinatorics, Fundamenta Mathematicae, Indagationes Mathematicae (Proceedings), International Journal of Mathematics, Journal für die reine und angewandte Mathematik, Journal of Algebra, Journal of Algebraic Geometry, Journal of Differential Geometry, Journal of Physics A Mathematical and General, Journal of the American Mathematical Society, Journal of the London Mathematical Society, Manuscripta Mathematica, Mathematische Annalen, The American Mathematical Monthly[8].
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
Laureat Nagrody im. Kazimierza Kuratowskiego (1984, wraz z Jerzym Weymanem)[1][9]. Otrzymał nagrodę Wydziału III PAN w dziedzinie matematyki(1990)[1] oraz nagrodę im. Wacława Sierpińskiego (1990)[1][10].
Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]
Jest współautorem poniższych książek:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k Piotr Pragacz - CV. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).
- ↑ Piotr Pragacz - Nekrolog (PTM). [dostęp 2024-04-12]. (pol.).
- ↑ a b Piotr Pragacz - Nekrolog (IMPAN). [dostęp 2024-04-12]. (pol.).
- ↑ Piotr Pragacz - Ludzie Nauki. [dostęp 2024-04-12]. (pol.).
- ↑ Seminarium IMPANGA. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).
- ↑ Piotr Pragacz - Humboldt Foundation. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).
- ↑ a b Piotr Pragacz - Accademia Peloritana. [dostęp 2024-04-12].
- ↑ PIotr Pragacz - Research Gate. [dostęp 2024-04-12]. (ang.).
- ↑ Nagroda im. Kazimierza Kuratowskiego. [dostęp 2024-04-12]. (pol.).
- ↑ Piotr Pragacz - Polskie Towarzystwo Matematyczne. [dostęp 2024-04-12]. (pol.).
- ↑ Hoene-Wroński: Życie, Matematyka i Filozofia. [dostęp 2024-04-12].
- ↑ Schubert Varieties and Degeneracy Loci. [dostęp 2024-04-12].