Pitta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pitta
Vieillot, 1816[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kurtaczek tęczowy (Pitta iris)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

kurtaczki

Rodzaj

Pitta

Typ nomenklatoryczny

Turdus triostegus Sparrman, 1786 (= Corvus brachyurus Linnaeus, 1766)

Gatunki

20 gatunków – zobacz opis w tekście

Pittarodzaj ptaków z rodziny kurtaczków (Pittidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, południowej, południowo-wschodniej i wschodniej Azji oraz Melanezji[13].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 15–28 cm; masa ciała 42–206 g[13].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski ornitolog Louis Pierre Vieillot w publikacji własnego autorstwa poświęconej ornitologii[1]. Vieillot w oryginalnym opisie nie wymienił żadnej łacińskiej nazwy; gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) kurtaczek bengalski (P. brachyura)[14].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Merula: łac. ‘kos’[15]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Corvus brachyurus Linnaeus, 1766.
  • Pitta: nazwa pitta oznaczająca w języku telugu piękną błyskotkę lub zwierzę domowe[16].
  • Brachyurus: gr. βραχυς brakhus ‘krótki’; ουρα ourα ‘ogon’[17]. Gatunek typowy: Thunberg wymienił trzy gatunki – Turdus triostegus Sparrman, 1786 (= Corvus brachyurus Linnaeus, 1766), Brachyurus gularis Thunberg, 1821 (= Platyrhynchos melanops Vieillot, 1818) i Brachyurus ruber Thunberg, 1821 (nomen dubium) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Turdus triostegus Sparrman, 1786 (= Corvus brachyurus Linnaeus, 1766)[18].
  • Melanopitta: gr. μελας melas, μελανος melanos „czarny”; rodzaj Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[19]. Gatunek typowy: Bonaparte wymienił kilka gatunków – Pitta cucullata Hartlaub, 1843, Brachyurus forsteni Bonaparte, 1850, Brachyurus mulleri[d] Bonaparte, 1850, Pitta novae-guineae S. Müller & Schlegel, 1845 i Pitta atricapilla Quoy & Gaimard, 1830 (= Turdus sordidus Statius Müller, 1776) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Pitta cucullata Hartlaub, 1843[20].
  • Coloburis: gr. κολοβος kolobos ‘ograniczony, obcięty’; ουρα oura ‘ogon’ (por. κολουρος kolouros, κολουρις kolouris ‘z obciętym ogonem, bez ogona’)[21].
  • Cervinipitta: łac. cervinus ‘koloru jelenia’, cervus ‘jeleń’; rodzaj Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[22]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Turdus moluccensis Statius Müller, 1776.
  • Cyanopitta: gr. κυανος kuanos ‘ciemnoniebieski’; rodzaj Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[23]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Brachyurus steerii Sharpe, 1876
  • Calopitta: gr. καλος kalos ‘piękny’; rodzaj Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[24]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Pitta maxima S. Müller & Schlegel, 1845.
  • Galeripitta: łac. galerum ‘czapka’, od galea ‘hełm’; rodzaj Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[25]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Turdus sordidus Statius Müller, 1776.
  • Pulchripitta: łac. pulcher, pulchra ‘piękny’; rodzaj Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[26]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Pitta iris Gould, 1842.
  • Austropitta: łac. australis ‘południowy’, od auster, austri ‘południe’; rodzaj Pitta Vieillot, 1816 (kurtaczek)[27].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[28]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Młodszy homonim Brachyurus G. Fischer, 1808 (Mammalia).
  2. Nowa nazwa dla Pitta Vieillot, 1816 ze względu na puryzm.
  3. Nowa nazwa dla Coloburis Cabanis & F. Heine, Sr., 1860, ponieważ autor uważał, że jest zajęta przez Colobura Billberg, 1820 (Lepidoptera).
  4. Podgatunek P. sordida.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 42. (fr.).
  2. Młodszy homonim Merula Möhring, 1758 (Turdidae).
  3. P. Boddaert: Table des planches enluminéez d’histoire naturelle de M. D'Aubenton: avec les denominations de M.M. de Buffon, Brisson, Edwards, Linnaeus et Latham, precedé d’une notice des principaux ouvrages zoologiques enluminés. Utrecht: 1783, s. 16. (fr.).
  4. C.P. Thunberg. Brachyurus, ett nytt Fogel-SIägte. „Kungl. Svenska vetenskapsakademiens handlingar”. Fỏr år 1821 (2), s. 369, 1821. (szw.). 
  5. C.L. Bonaparte. Conspectus Systematis Ornithologiæ. „Annales des sciences naturelles, Zoologie”. Seria 2. 1, s. 135, 1854. (fr.). 
  6. J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 2: Schreivögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1859–1860, s. 3. (niem.).
  7. D.G. Elliot. Remarks on some lately-described Pittae, with a Synopsis of the Family as now known. „Ibis”. Nowa seria. 6, s. 413, 1870. (ang.). 
  8. J. Gould: Monograph of the Pittidae. London: JPublished by the author, 1880, s. ryc. (8) i tekst. (ang.).
  9. P.L. Sclater: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 14. 1888, s. 419. (ang.).
  10. Elliot 1895 ↓, s. xviii.
  11. Elliot 1895 ↓, s. xvii.
  12. G.M. Mathews. New generic names, with some notes on others. „Austral Avian Record”. 2, s. 62, 1913-1915. (ang.). 
  13. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Pittas (Pittidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI10.2173/bow.pittid1.01 [dostęp 2021-02-05] (ang.), Pitta. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  14. Gray 1855 ↓, s. 43.
  15. The Key to Scientific Names, Merula [dostęp 2024-02-16].
  16. The Key to Scientific Names, Pitta [dostęp 2024-02-16].
  17. The Key to Scientific Names, Brachyurus [dostęp 2024-02-16].
  18. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 26. (ang.).
  19. The Key to Scientific Names, Melanopitta [dostęp 2024-02-16].
  20. Gray 1855 ↓, s. 144.
  21. The Key to Scientific Names, Coloburis [dostęp 2024-02-16].
  22. The Key to Scientific Names, Cervinipitta [dostęp 2024-02-16].
  23. The Key to Scientific Names, Cyanopitta [dostęp 2024-02-16].
  24. The Key to Scientific Names, Calopitta [dostęp 2024-02-16].
  25. The Key to Scientific Names, Galeripitta [dostęp 2024-02-16].
  26. The Key to Scientific Names, Pulchripitta [dostęp 2024-02-16].
  27. The Key to Scientific Names, Austropitta [dostęp 2024-02-16].
  28. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pittidae Swainson, 1831 - kurtaczki - Pittas (wersja: 2020-12-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]