Plac Inwalidów w Krakowie
Krowodrza | |
nr rej. A-1570/М z 24 listopada 2020[1] | |
Plac widziany z Alej Trzech Wieszczów (ze wschodu). Po lewej Park Krakowski, perspektywę zamyka wylot ul. Królewskiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Poprzednie nazwy |
plac Wolności |
Położenie na mapie Krakowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
50°04′11,2″N 19°55′32,3″E/50,069780 19,925629 |
Plac Inwalidów – plac w Krakowie, w dzielnicy V Krowodrza u zbiegu ulic Królewskiej, Juliusza Lea, Karmelickiej oraz Alej Trzech Wieszczów.
Wytyczony w latach 30. XX wieku na planie trójkąta. W roku 1937 otrzymał obecną nazwę. W latach 1955–1991 był to plac Wolności. Od roku 1958 do 1991 pośrodku placu stał Pomnik Braterstwa w formie wysokiego obelisku, upamiętniający wejście do miasta Armii Czerwonej 18 stycznia 1945[2].
Zabudowa
[edytuj | edytuj kod]- pl. Inwalidów 3 – Dawny Dom Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Funkcjonariuszy Stołeczno-Królewskiego M. Krakowa. Projektowali Bernard Birkenfeld i Stanisław Filipkiewicz, 1925 rok. W latach 1945–1956, w kamienicy miał siedzibę Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Obecnie (rok 2021) znajduje się w niej przychodnia lekarska MSWiA.
- pl. Inwalidów 4 – Dom profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kamienicę zaprojektowali: Ludwik Wojtyczko, Piotr Jurkiewicz oraz Stefan Żeleński, 1925 rok. Główny budynek siedziby WUBP w Krakowie[3].
- pl. Inwalidów 5 (ul. Królewska 2) – Dom Cechu Rzemiosł Różnych. Projektował Jan Rzymkowski, 1927 rok.
- pl. Inwalidów 6 – Kamienica czynszowa dawnego Lwowskiego Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych. Projektował Wacław Nowakowski, 1926 rok.
- pl. Inwalidów 7–8 (al. Słowackiego 2, ul. Sienkiewicza 1) – Kamienica czynszowa Będzikiewicza. Projektował Fryderyk Tadanier, 1931 rok. W tej kamienicy mieszkał w latach 1954–1974 Eugeniusz Kwiatkowski.
- pl. Inwalidów (pod zielonym skwerkiem będącym częścią Parku Krakowskiego) – niemiecki schron przeciwlotniczy typu LS–Deckungsgräben nr 8 zbudowany w 1944.
Po południowej stronie placu znajduje się Park Krakowski. W północnym narożniku, u zbiegu ulic Królewskiej i Pomorskiej znajduje się Dom Śląski, a w nim Oddział „Ulica Pomorska” Muzeum Krakowa.
W kulturze
[edytuj | edytuj kod]Kamienicę nr 4 można zobaczyć w filmie Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru jako siedzibę Urzędu Bezpieczeństwa, do którego udawał się Mateusz Birkut.
-
Plac widziany z ulicy Królewskiej (od zachodu).
-
pl. Inwalidów 3,
Dom Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Funkcjonariuszy Stołeczno-Królewskiego M. Krakowa. -
pl. Inwalidów 4,
Dom Profesorów UJ. -
pl. Inwalidów 5,
Dom Cechu Rzemiosł Różnych. -
pl. Inwalidów 6,
Dom czynszowy Lwowskiego Zakładu Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych. -
pl. Inwalidów 7-8,
kamienica czynszowa. -
pl. Inwalidów 7-8,
Tablica upamiętniająca nadanie placowi Inwalidów w 1955 roku nazwy plac Wolności -
pl. Inwalidów 7-8,
Tablica upamiętniająca przywrócenie w 1990 roku nazwy plac Inwalidów -
pl. Inwalidów,
niemiecki schron przeciwlotniczy. -
Była siedziba Urzędu Bezpieczeństwa
-
Tablica na b. siedzibie UB
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2020-12-03] .
- ↑ Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 62. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Na placu Inwalidów szukają „Ognia” [online], dziennikpolski24.pl, 7 kwietnia 2017 [dostęp 2021-09-05] .
Źródła
[edytuj | edytuj kod]- Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, ISBN 83-01-13325-2
- Praca zbiorowa Zabytki Architektury i budownictwa w Polsce. Kraków, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji, Warszawa 2007, ISBN 978-83-9229-8-1 s. 179
- Inwalidów, plac. W: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 62. ISBN 83-85579-48-6.