Podorosk (gmina)
gmina wiejska | |||
1921–1939[1] | |||
Projekt Urzędu Gminy Podorosk | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
(1919-20: okręg brzeski) | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
52°58′48,0000″N 24°37′12,0000″E/52,980000 24,620000 |
Podorosk – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy był Podorosk[2].
W okresie międzywojennym gmina Podorosk należała do powiatu wołkowyskiego w woj. białostockim[2].
30 grudnia 1922 roku do gminy Podorosk przyłączono część obszaru zniesionej gminy Zelzin[3]:
- gromada Hołowczyce (wsie Hołowczyce i Raczki, oraz folwark Danejkowszczyzna),
- gromada Hołowczyce os. (folwarki Hołowczyce i Natalin),
- gromada Konoplisko (folwarki Konoplisko, Michalin, Olesin i Tadzin),
- gromada Kuziewicze (wieś Kuziewicze),
- gromada Monciaki (wieś i folwark Mąciaki),
- wsie Hirycze i Zalesiany, które włączono do gromady Todrosy w gminie Podorosk.
16 października 1933 gminę Podorosk podzielono na 21 gromad: Daszkiewicze, Derenie, Dubicze, Dubowo, Hołowczyce, Hołowczyce os., Hołyszki, Hubczyce, Koniuchy, Konoplisko, Kuziewicze, Monciaki, Omszary, Poczerniejki, Podorosk, Sawonie, Siewoszki, Todrosy, Werusin, Wielka Wieś i Zadworzany[4].
Po wojnie obszar gminy Podorosk wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Obecnie obszar dawnej gminy jest przedzielony granicą obwodów: grodzieńskiego (rejon świsłocki) i brzeskiego (rejon prużański).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 116, poz. 1058 – zmieniony przez Dz.U. z 1924 r. nr 86, poz. 827
- ↑ Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51