Przejdź do zawartości

Powódź tysiąclecia w Opolu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powódź tysiąclecia w Opolu
Państwo

 Polska

Miejsce

Opole

Rodzaj zdarzenia

powódź

Data

10 lipca 1997 – 16 lipca 1997

Położenie na mapie Polski w latach 1993–1998
Mapa konturowa Polski w latach 1993–1998, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia50°39′53″N 17°55′37″E/50,664722 17,926944

Powódź tysiąclecia[1][2] – potoczna nazwa powodzi, która nawiedziła w lipcu 1997 roku południową i zachodnią Polskę, Czechy, wschodnie Niemcy (Łużyce), północno-zachodnią Słowację oraz wschodnią Austrię, doprowadzając na terenie Czech, Niemiec i Polski do śmierci 114 osób oraz szkód materialnych w wymiarze blisko 4,5 miliarda dolarów amerykańskich. Na terenie Polski zginęło 56 osób, a szkody oszacowano na ok. 3,5 miliarda dolarów[2]. Na całej Opolszczyźnie zginęło 8 osób[3]. W Opolu powódź zalała część miasta łącznie z fragmentem centrum oraz wyspy Bolko i Pasieka.

Przebieg wydarzeń

[edytuj | edytuj kod]

Stan alarmowy na wielu rzekach województwa, a także alarm powodziowy dla Opola ogłoszono 6 lipca[4], zaś dwa dni później po czwartej nad ranem woda, której poziom podniósł się do około 590 cm[5] zaczęła wdzierać się do miasta[4]. Fala kulminacyjna do Opola dotarła 10 lipca 1997 roku. Jako pierwsze zalane zostały dzielnice południowe. Powódź przerwała wał w okolicy osiedla Metalchem, co skutkowało podtopieniami wielu znajdujących się tam fabryk[6]. Następnie fala dotarła na wyspy Bolko i Pasiekę. Tam pod wodą znalazło się wiele ważnych dla miasta instytucji, m.in. sztuczne lodowisko Toropol wraz z hotelem, Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Fryderyka Chopina razem z należącą do niej bursą, konsulat Republiki Federalnej Niemiec, siedziba rozgłośni Radia Opole i dziennika „Nowa Trybuna Opolska[6], która na czas powodzi przeniosła się do sali sprzedażowej sklepu komputerowego[4], przedszkole i gimnazjum, amfiteatr, ogród zoologiczny, a także Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Instytut Śląski[7]. Najbardziej dotknięte powodzią zostały dzielnice Wyspa Pasieka, Wyspa Bolko i Zaodrze „bliższe”[4], gdzie zalane było 100% zabudowy[6].

Ogród zoologiczny

[edytuj | edytuj kod]

Powódź dotknęła również opolski ogród zoologiczny. Część zwierząt ewakuowano do ogrodów zoologicznych we Wrocławiu, Chorzowie i Płocku. Na czas transportu zwierzęta uśpiono. Część klatek, tych, do których nie zdążono wrzucić przedmiotów, na które zwierzęta mogłyby się wspiąć, otworzono. Mimo akcji ratunkowej część zwierząt utopiła się, m.in. kangury, antylopy, jelenie oraz hipopotam. Niektóre zwierzęta długo walczyły o życie. Lwica Ryksa cały dzień utrzymywała łeb w 20-centymetrowej przestrzeni między wodą a sufitem klatki. Nie uratowano jej[4]. Nie wiadomo, jaki los spotkał wypuszczone zwierzęta, w tym watahę wilków[8]. Była to pierwsza duża powódź, która dotknęła Opole od 1903 roku[3].

Akcja ratunkowa

[edytuj | edytuj kod]

Zintensyfikowane działania mające na celu zabezpieczenie miasta sprawiły, że woda nie zalała Starego Miasta, znajdującego się w bezpośrednim sąsiedztwie Młynówki. Zalewane instytucje zmusiły wojsko do wysadzenia wałów przeciwpowodziowych chroniących bliskie Zaodrze[9]. Pierwszy wał miał zostać wysadzony w okolicach Winowa, a następnie wał na tzw. bliskim Zaodrzu, przez co zostało zalane całe Zaodrze, ale przed zalaniem uratowano Stare Miasto i centrum.

Ze względu na bardzo gwałtowny przybór wody nie ewakuowano mieszkańców Zaodrza. Ci przez wiele godzin koczowali na dachach i balkonach wieżowców, czekając na ratunek. W centrum miasta zorganizowano punkt pomocy, gdzie zbierali się ludzie poszkodowani w powodzi; często ich jedynym ocalałym majątkiem były ubrania, które mieli na sobie. W trakcie akcji ratunkowej zwracano szczególnie uwagę na obszary w okolicach zalanych nekropolii, tak jak miało to miejsce przy ul. Wrocławskiej i Metalchemie. Przeprowadzono również akcję poszukiwania chętnych do sfinansowania wypoczynku kolonijnego dla dzieci z zalanego miasta. Odnotowano ponad 1000 zgłoszeń[4].

Podczas powodzi doszło również do wielu kradzieży ze sklepów, samochodów i opuszczonych w wyniku ewakuacji mieszkań[4].

Woda w mieście zaczęła opadać w środę 16 lipca[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Janusz Fąfara: Bądźmy wodolubni a nie wodoodporni. zegluga.wroclaw.pl, 7 listopada 2011. [dostęp 2013-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-16)].
  2. a b IAR: Powódź "tysiąclecia". polskieradio.pl, 1 lipca 2012. [dostęp 2013-06-06].
  3. a b Opolskie. Rocznica powodzi tysiąclecia. [w:] Portal Samorządowy [on-line]. [dostęp 2017-10-09].
  4. a b c d e f g h Żaneta Gotowalska: Foto: RAFAL WITCZAK / East News Zaczęło się 3 lipca. To już 20 lat od powodzi tysiąclecia, a zdjęcia dalej wstrząsają. [w:] Noizz.pl [on-line]. [dostęp 2017-10-09].
  5. Powódź 1997. Opolszczyzna pod wodą. [w:] Nowa Trybuna Opolska [on-line]. 2012-06-17. [dostęp 2017-10-09].
  6. a b c 15 lat temu Opole dotknęła powódź tysiąclecia. [w:] Opole24.pl [on-line]. 2012-07-10. [dostęp 2017-10-09].
  7. Tomasz Pajączek: 20. rocznica powodzi tysiąclecia. Największy kataklizm w historii Opola. [w:] Onet [on-line]. 2017-07-06. [dostęp 2017-10-09].
  8. Mateusz Bajnusz: Duże zoo znalazło się pod wodą. Mija 20 lat od powodzi tysiąclecia. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. 2016-06-11. [dostęp 2017-10-09].
  9. Pokonać falę. s. Opole z sercem. [dostęp 2017-10-10].