Pracownicza Demokracja

Pracownicza Demokracja

Andrzej Żebrowski z egzemplarzami miesięcznika PD (marzec 2022)
Lider	Andrzej Żebrowski
Data założenia	1990
Ideologia polityczna	socjalizm, marksizm, trockizm, internacjonalizm
Poglądy gospodarcze	gospodarka planowa

Pracownicza Demokracja (PD) – polska organizacja polityczna o charakterze marksistowskim, związana z Międzynarodową Tendencją Socjalistyczną (nieortodoksyjni trockiści). Powstała pod koniec 1990, pierwotnie jako Solidarność Socjalistyczna, którą to nazwę nosiła do połowy lat 90.

Program i ideologia

Pracownicza Demokracja opowiada się za obaleniem kapitalizmu w wyniku antykapitalistycznej rewolucji socjalistycznej i zastąpieniem go demokracją pracowniczą, czyli socjalizmem oddolnym. W programie zapisano, iż demokracja powinna opierać się na komitetach delegatów i radach pracowniczych w zakładach pracy. Zwolennicy PD są przeciwko rasizmowi, faszyzmowi, antysemityzmowi.

Pracownicza Demokracja uważa, że w Polsce, Czechosłowacji, ZSRR (od ok. 1928) i innych krajach demokracji ludowej panował system nie socjalizmu, a państwowego kapitalizmu, gdyż pracownicy nie mieli żadnej kontroli nad gospodarką i państwem, kontrolę miała zaś rządząca klasa biurokratyczna.

Uważa też, że w krajach takich, jak Chiny czy Kuba dokonała się odchylona z kursu permanentna rewolucja (a nie rewolucja pracownicza, jak sądzą inne odłamy trockistowskie), prowadząca do państwowego kapitalizmu, ponieważ walk nie prowadziła tam klasa pracownicza, lecz klasa średnia.

Zdaniem Pracowniczej Demokracji brak kryzysu w kapitalizmie po II wojnie światowej był spowodowany permanentną gospodarką zbrojeń, która aż do lat 70. odsuwała spadkową tendencję stopy zysku.

Działalność

Postulaty Pracowniczej Demokracji niesione w trakcie Parady Równości w 2022.

Pracownicza Demokracja organizuje różne debaty, wydarzenia kulturalne, projekcje filmów. Co roku odbywa się także „Weekend Antykapitalizmu” współorganizowany przez PD. Podczas Weekendu Antykapitalizmu 2012 gośćmi byli m.in.: ekonomista Tadeusz Kowalik, Roman Kurkiewicz, Piotr Ikonowicz, oraz goście zza granicy – jeden ze współorganizatorów ruchu Oburzonych Albert Garcia i Syryjczycy mieszkający w Polsce.

Jest jednym z ugrupowań tworzących od samego początku ruch antywojenny w III RP – występowała m.in. przeciw interwencji USA w Afganistanie i Iraku. Uczestniczy w antyfaszystowskiej Koalicji 11 Listopada, której celem jest blokowanie Marszu Niepodległości odbywającego się co roku w Warszawie.

Wydaje miesięcznik o tej samej nazwie. Ma sekcje w większych miastach Polski, m.in. w Warszawie, Gdańsku i Szczecinie.

Udział w wyborach

Flaga Pracowniczej Demokracji na pochodzie pierwszomajowym w 2023.

Kandydatem w wyborach prezydenckich w 2005 popieranym przez PD miała być prof. Maria Szyszkowska, jednakże jej sztab wyborczy nie zebrał wystarczającej liczby podpisów, które umożliwiłyby jej kandydaturę. Dlatego 11 września 2005 PD poparła w wyborach parlamentarnych listę Polskiej Partii Pracy – Sierpień 80, a w prezydenckich kandydaturę Daniela Podrzyckiego. Po tragicznej śmierci Podrzyckiego PD nawoływała do bojkotu obu rund wyborów prezydenckich. W wyborach 2007 opowiedziała się za poparciem dla PPP. W wyborach prezydenckich 2010 opowiedziała się za poparciem Bogusława Ziętka. W wyborach parlamentarnych w 2011 ugrupowanie nie poparło żadnej listy wyborczej. Poparcie dla PPP zostało wycofane ze względu na start z list tej partii osób związanych ze środowiskiem nacjonalistycznym. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 Pracownicza Demokracja poparła listy wystawione przez Partię Zieloni. W wyborach parlamentarnych w 2015 PD ogłosiła poparcie dla Partii Razem.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Pracowniczej Demokracji