División de Fútbol Profesional
Państwo | |
---|---|
Oficjalny skrót |
DivPro |
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia |
1950 |
Założyciel |
16 boliwijskich klubów |
Poprzednia nazwa |
Torneo Nacional |
Przekształcona na zawodową |
1977 |
Partner TV |
Tigo Sports |
Sponsor tytularny |
Tecno Mobile Bolivia |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
16 |
Niższy poziom ligowy | |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca | |
Najwięcej zwycięstw |
Bolívar |
Strona internetowa |
División Profesional del Fútbol Boliviano (ze względów sponsorskich Liga Tecno) – najwyższa klasa rozgrywkowa piłki nożnej mężczyzn w Boliwii. Występuje w niej szesnaście profesjonalnych klubów, z których najlepszy zostaje mistrzem Boliwii.
Rozgrywki są toczone systemem ligowym. W ciągu roku rozgrywane są dwa niezależne półroczne sezony – wiosną Apertura, natomiast jesienią Clausura, których zwycięzcy zdobywają tytuł mistrza Boliwii. Awanse i spadki zespołów odbywają się podobnie jak w europejskich ligach co rok. Najlepsze boliwijskie kluby kwalifikują się do rozgrywek Copa Libertadores i Copa Sudamericana.
Aktualny skład
[edytuj | edytuj kod]Klub | Miasto | Założenie | Stadion | Pojemność | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Always Ready | El Alto | 1933 | Municipal de El Alto | |||
Aurora | Cochabamba | 1935 | Félix Capriles | |||
Blooming | Santa Cruz | 1946 | Ramón „Tahuichi” Aguilera | |||
Bolívar | La Paz | 1925 | Hernando Siles | |||
Guabirá | Montero | 1962 | Gilberto Parada | |||
Gualberto Villarroel | Oruro | 1968 | Jesús Bermúdez | |||
Independiente Petrolero | Sucre | 1932 | Olímpico Patria | |||
Jorge Wilstermann | Cochabamba | 1949 | Félix Capriles | |||
Nacional Potosí | Potosí | 1942 | Víctor Agustín Ugarte | |||
Oriente Petrolero | Santa Cruz | 1955 | Ramón „Tahuichi” Aguilera | |||
Real Santa Cruz | Santa Cruz | 1962 | Real Santa Cruz | |||
Real Tomayapo | Tarija | 1999 | IV Centenario | |||
Royal Pari | Santa Cruz | 2013 | Ramón „Tahuichi” Aguilera | |||
San Antonio Bulo Bulo | Entre Ríos | 1962 | Carlos Villegas | |||
The Strongest | La Paz | 1908 | Hernando Siles | |||
Universitario Vinto | Vinto | 2005 | Municipal de Quillacollo |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rozpoczęły się w roku 1977 zastępując dotychczasową półzawodową ligę Campeonato de la Federación Boliviana de Fútbol rozgrywaną w latach 1960–1977. Wcześniej mistrza Boliwii wyłaniała liga amatorska La Paz z dołączeniem klubów z Oruro i Cochabamba.
Format rozgrywek nie zawsze był jednakowy. Na początku, w 1977 roku, liga składała się z 16 klubów podzielonych na dwie grupy. Rozgrywano dwa etapy – przy czym w drugim etapie grało 10 klubów podzielonych na dwie grupy po 5 klubów. W 1991 roku liga zmniejszona została do 12 klubów.
Kolejna zmiana nastąpiła w 2005 roku, gdy postanowiono zastosować się do międzynarodowego kalendarza FIFA i przejść z dotychczasowego systemu rocznego wiosna-jesień (grany od lutego do grudnia) na rozgrywany na przełomie lat system jesień-wiosna. Od lutego do czerwca 2005 rozegrano skrócone mistrzostwa, po czym w sierpniu rozpoczął się oficjalny sezon 2005/2006. Powstał jednak kolejny problem – kluby drugoligowe nie były skłonne czekać z awansem do pierwszej ligi aż do czerwca 2006 roku. Negocjacje doprowadziły do kompromisu, według którego wymiana drużyn między pierwszą a drugą ligą nastąpi po zakończeniu turnieju Apertura nowego sezonu pierwszej ligi (czyli w środku sezonu). W listopadzie 2006 roku decyzja ta została cofnięta, a liga powróciła do poprzedniego, całorocznego systemu. Dlatego turniej Apertura rozpoczął się w marcu 2007 roku.
Mistrzostwa Boliwii całkowicie zdominowane są przez kluby z trzech miast – La Paz, Cochabamba i Santa Cruz. Jedynie w 1995 i 2007 roku mistrzostwo Boliwii zdobył klub San José z Oruro, w 2007 klub Real Potosí z Potosí, w 2008 i 2014 roku Universitario z Sucre i w 2015 roku Sport Boys z Warnes. Trzy kluby szczycą się tym, że nigdy nie spadły do drugiej ligi (La Simón Bolivar). Są to: The Strongest, Oriente Petrolero oraz Bolívar (ten klub spadł do drugiej ligi w 1969 roku w czasach ligi półzawodowej).
Liga amatorska La Paz
|
|
|
Liga półzawodowa La Paz
|
Triumfatorzy
[edytuj | edytuj kod]- pd – po dogrywce
- k – seria rzutów karnych
W kolumnie „mistrz” w nawiasie podano, który w swojej historii tytuł mistrzowski zdobył dany klub.
W kolumnie „zawodnik” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł króla strzelców zdobył piłkarz.
W kolumnie „trener” w nawiasie podano, który w swojej karierze tytuł mistrza zdobył trener.
Klasyfikacja medalowa
[edytuj | edytuj kod]Pogrubioną czcionką zaznaczono kluby, które aktualnie występują w lidze.