Procesy załogi Auschwitz-Birkenau
 |
Ten artykuł od 2014-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Procesy załogi Auschwitz-Birkenau – procesy przeprowadzone po zakończeniu II wojny światowej dotyczące zbrodni popełnionych w niemieckim obozie Auschwitz-Birkenau. Obóz oświęcimski pełnił funkcję obozu koncentracyjnego (był największy w okupowanej przez III Rzeszę Europie), jak i obozu zagłady. Liczbę ofiar Auschwitz oblicza się na przynajmniej 1,1 miliona mężczyzn, kobiet i dzieci. W obozie służyło w sumie, w różnych okresach, ok. 8 tysięcy członków SS, z czego ok. 7 tysięcy przeżyło wojnę. Jedynie ponad 700 z nich poniosło odpowiedzialność karną za swoje zbrodnie. Na szczególną uwagę zasługują dwa procesy przed polskim Najwyższym Trybunałem Narodowym (proces pierwszego komendanta Auschwitz Rudolfa Hössa oraz proces 40 członków załogi obozu, tzw. pierwszy proces oświęcimski) oraz proces załogi Auschwitz w RFN (tzw. drugi proces oświęcimski). Oprócz tego odbyły się liczne pojedyncze procesy zbrodniarzy z Oświęcimia przed polskimi sądami. Pewna liczba członków załogi została skazana także w procesach dotyczących zbrodni popełnionych w innych obozach koncentracyjnych.
Proces załogi Bergen-Belsen przed brytyjskim Trybunałem Wojskowym w Lüneburgu w dniach 17 września – 17 listopada 1945[edytuj | edytuj kod]
Był to pierwszy proces, który dotyczył zbrodni popełnionych w Auschwitz. Wprawdzie bezpośrednio dotyczył on zbrodni popełnionych w obozie koncentracyjnym Bergen-Belsen, jednak na ławie oskarżonych zasiedli także byli członkowie załogi Oświęcimia. W związku z tym Trybunał postanowił także osądzić część oskarżonych za czyny popełnione w Auschwitz-Birkenau. Z ogólnej liczby 45 oskarżonych 14 (w tym więźniowie funkcyjni) odpowiadało także za zbrodnie popełnione w Oświęcimiu, w tym Josef Kramer (komendant obozu Birkenau, później komendant Bergen-Belsen). Wyrok Trybunału Brytyjskiego w części dotyczącej byłych członków załogi Auschwitz:
- Josef Kramer – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- dr Fritz Klein – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Franz Hössler – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Peter Weingärtner – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Irma Grese – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Johanna Bormann – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Elisabeth Volkenrath – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Heinrich Schreirer – 15 lat pozbawienia wolności
- Herta Ehlert – 15 lat pozbawienia wolności
- kapo Hildegard Lohbauer – 10 lat pozbawienia wolności
- kapo Stanisława Starostka – 10 lat pozbawienia wolności
- kapo Ilse Lothe – uniewinniona
- Georg Kraft – uniewinniony
- kapo Ladislaw Gura – wyłączony z procesu z powodu choroby
Proces Rudolfa Hössa przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Warszawie w dniach 11–29 marca 1947[edytuj | edytuj kod]
W pierwszym procesie dotyczącym bezpośrednio zbrodni popełnionych w Oświęcimiu na ławie oskarżonych zasiadł pierwszy komendant obozu Rudolf Höss. Ze względu na szczególne znaczenie oskarżonego władze polskie postanowiły przeprowadzić oddzielne procesy Hössa oraz 40 innych członków załogi Auschwitz. Höss wcześniej zeznawał także przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze. Podczas warszawskiego procesu zeznawał w sposób bardzo obszerny, ujawniając wiele faktów niezwykłej wagi dotyczących historii obozu oświęcimskiego. Stwierdził także, że ponosi całkowitą odpowiedzialność za wszystko co się działo na terenie obozu. 7 kwietnia 1947 Höss skazany został na karę śmierci. Zrezygnował z wnoszenia prośby o ułaskawienie, wiedząc, że nie może ona przynieść pozytywnego skutku. Wyrok wykonano przez powieszenie 16 kwietnia 1947 koło budynku komendantury i krematorium I w głównym obozie Auschwitz. Szubienicę, na której powieszono zbrodniarza zachowano do dzisiaj.
Pierwszy proces oświęcimski przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie w dniach 24 listopada – 16 grudnia 1947[edytuj | edytuj kod]
Proces znany też pod nazwą proces Arthura Liebehenschela i 39 innych członków załogi Oświęcimia. Był to drugi proces o dużej wadze przeprowadzony w Polsce. Na ławie oskarżonych zasiadło 40 esesmanów i nadzorczyń, których wybrano ze względu na ich szczególną pozycję w hierarchii obozowej załogi. Wśród oskarżonych znaleźli się m.in. Arthur Liebehenschel (drugi komendant obozu), Max Grabner (szef obozowego Gestapo) i Maria Mandl (kierowniczka obozu kobiecego w Birkenau). Proces zakończył się 39 wyrokami skazującymi (w tym zapadły 23 wyroki śmierci, z których 21 wykonano w styczniu 1948) i jednym wyrokiem uniewinniającym.
Inne procesy załogi Auschwitz-Birkenau przed sądami polskimi[edytuj | edytuj kod]
Oprócz procesów przed Najwyższym Trybunałem Narodowym, polskie sądy powszechne osądziły ponad 600 byłych członków załogi obozu oświęcimskiego. Stanowi to ogromną większość z ogólnej liczby ponad 700 osądzonych byłych członków załogi obozu. Wśród przeprowadzonych w Polsce procesów na uwagę zasługują zwłaszcza dwa z nich, które miały miejsce w Krakowie: proces Elisabeth Lupki (okrutnej strażniczki w obozie kobiecym) w 1948 – została ona skazana na karę śmierci i powieszona 8 stycznia 1949 oraz proces Erwina Helmersena (lekarza obozowego, który często brał udział w selekcjach) w 1949 – został on skazany na śmierć i stracony 12 kwietnia 1949.
Niektóre inne wyroki wydane przez polskie sądy przeciwko członkom personelu Auschwitz-Birkenau:
- Wilhelm Bayer – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Erich Walter Hoffmann – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Karol Kurpanik – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Rudolf Malysz – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Kurt Möller – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Wilhelm Polotzek – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Bolesław Wierzbica – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Jozef Zolty – śmierć przez powieszenie (wyrok wykonano)
- Willy Bülow – śmierć przez powieszenie (karę zamieniono na dożywotnie pozbawienie wolności)
- Georg Höcker – śmierć przez powieszenie (karę zamieniono na dożywotnie pozbawienie wolności)
- Johann Klaar – śmierć przez powieszenie (karę zamieniono na dożywotnie pozbawienie wolności)
- Leopold Czycz – dożywotnie pozbawienie wolności
- Josef Kranemann – dożywotnie pozbawienie wolności
- Josef Vormittag – dożywotnie pozbawienie wolności
- Alfred Bajerke – 15 lat pozbawienia wolności
- Wasil Burek – 15 lat pozbawienia wolności
- Christian Wilhelm Pfauth – 15 lat pozbawienia wolności
- Helmut Schippel – 15 lat pozbawienia wolności
- Paul Terpe – 15 lat pozbawienia wolności
- Karl Pargner – 15 lat pozbawienia wolności (kara zamieniona na 5 lat pozbawienia wolności)
- Konrad Friedrichsen – 12 lat pozbawienia wolności
- Willi Robert Günther – 12 lat pozbawienia wolności
- Karl Hermann Hartmann – 12 lat pozbawienia wolności
- Paul Klawitter – 12 lat pozbawienia wolności
- Walter Kock – 12 lat pozbawienia wolności
- Emilia Macha – 12 lat pozbawienia wolności
- Karl Marcura – 12 lat pozbawienia wolności
- Karl Morla – 12 lat pozbawienia wolności
- Otto Scherbinski – 12 lat pozbawienia wolności
- Ferdinand Franz Baier – 10 lat pozbawienia wolności
- Luise Brunner – 10 lat pozbawienia wolności
- Ludwig Dickl – 10 lat pozbawienia wolności
- Helmut Grundschok – 10 lat pozbawienia wolności
- Jakob Kettel – 10 lat pozbawienia wolności
- Max Kettl – 10 lat pozbawienia wolności
- Otto Ogurek – 10 lat pozbawienia wolności
- Heinrich Ruff – 10 lat pozbawienia wolności
- Albert Angstmann – 8 lat pozbawienia wolności
- Theodor Gehri – 8 lat pozbawienia wolności
- Eugen Gratzer – 8 lat pozbawienia wolności
- Max Stefan Gutman – 8 lat pozbawienia wolności
- Adolf Hackenjos – 8 lat pozbawienia wolności
- Werner Hahn – 8 lat pozbawienia wolności
- Emil Helber – 8 lat pozbawienia wolności
- Karl Hykes – 8 lat pozbawienia wolności
- Michael Kesse – 8 lat pozbawienia wolności
- Willi Emil Kranz – 8 lat pozbawienia wolności
- Anton Lukat – 8 lat pozbawienia wolności
- Willi Ludwig Rühlicke – 8 lat pozbawienia wolności
- Oskar Siebeneicher – 8 lat pozbawienia wolności
- Wilhelm Friedrich Stegmann – 8 lat pozbawienia wolności
- Gerhard Träder – 8 lat pozbawienia wolności
- Kuno Ernst Wegner – 8 lat pozbawienia wolności
- Kurt Wenzel – 8 lat pozbawienia wolności
- Xaver Widemann – 8 lat pozbawienia wolności
- Josef Wieczorek – 8 lat pozbawienia wolności
- Hermann Cienciala – 7 lat pozbawienia wolności
- Peter Fäller – 7 lat pozbawienia wolności
- Paul Kaup – 7 lat pozbawienia wolności
- Karl Peter – 7 lat pozbawienia wolności
- Paul August Reigber – 7 lat pozbawienia wolności
- Josef Schmidt – 7 lat pozbawienia wolności
- Ernst Wagner – 7 lat pozbawienia wolności
- Fritz Frenzel – 6,5 roku pozbawienia wolności
- Alice Astrisini – 6 lat pozbawienia wolności
- Johann Becker – 6 lat pozbawienia wolności
- Werner Blaufuss – 6 lat pozbawienia wolności
- Hermann Buch – 6 lat pozbawienia wolności
- Christian Lorenz Carstensen – 6 lat pozbawienia wolności
- Walter Richard Förster – 6 lat pozbawienia wolności
- Alois Frey – 6 lat pozbawienia wolności
- Albert Gehring – 6 lat pozbawienia wolności
- Helmut Giesa – 6 lat pozbawienia wolności
- Zoltan Greb – 6 lat pozbawienia wolności
- Karl Hautz – 6 lat pozbawienia wolności
- Georg Jankowitsch – 6 lat pozbawienia wolności
- Heinz Walter Jaensch – 6 lat pozbawienia wolności
- Hermann Ernst Kleiss – 6 lat pozbawienia wolności
- Wilhelm Karl Klose – 6 lat pozbawienia wolności
- Heinrich Kühn – 6 lat pozbawienia wolności
- Gustav Leitner – 6 lat pozbawienia wolności
- Alfred Ligon – 6 lat pozbawienia wolności
- Georg Kurt Lindner – 6 lat pozbawienia wolności
- Erich Josef Malisch – 6 lat pozbawienia wolności
- Johannes Marxen – 6 lat pozbawienia wolności
- Anton Mehler – 6 lat pozbawienia wolności
- Alfred Münz – 6 lat pozbawienia wolności
- Otto Neu – 6 lat pozbawienia wolności
- Hermann Neumann – 6 lat pozbawienia wolności
- Karl Georg Paucker – 6 lat pozbawienia wolności
- Willi Karl Pertig – 6 lat pozbawienia wolności
- Oskar Schröder – 6 lat pozbawienia wolności
- Georg Schuller – 6 lat pozbawienia wolności
- Gustav Wagner – 6 lat pozbawienia wolności
- Arnold Wittefeld – 6 lat pozbawienia wolności
- Michael Wolf – 6 lat pozbawienia wolności
- Bonifazius Vogel – 6 lat pozbawienia wolności
- Karl Zeiner – 6 lat pozbawienia wolności
- Otto Zschöttche – 6 lat pozbawienia wolności
- Wladimir Bilan – 5,5 roku pozbawienia wolności
- Gustav Hermann Dachmann – 5,5 roku pozbawienia wolności
- Bruno Albrecht – 5 lat pozbawienia wolności
- Josef Bauer – 5 lat pozbawienia wolności
- Peter Baumgart – 5 lat pozbawienia wolności
- Georg Bayer – 5 lat pozbawienia wolności
- Adolf Jakob Becker – 5 lat pozbawienia wolności
- Felix Becker – 5 lat pozbawienia wolności
- Hans Bott – 5 lat pozbawienia wolności
- Bruno Brandauer – 5 lat pozbawienia wolności
- Wilhelm Burger – 5 lat pozbawienia wolności
- Jacob Dialler – 5 lat pozbawienia wolności
- Johann Filep – 5 lat pozbawienia wolności
- Albertus von Freeden – 5 lat pozbawienia wolności
- Josef Getzinger – 5 lat pozbawienia wolności
- Josef Gross – 5 lat pozbawienia wolności
- Josef Harandt – 5 lat pozbawienia wolności
- Kurt Walter Heinrich – 5 lat pozbawienia wolności
- Walter Gustav Hermel – 5 lat pozbawienia wolności
- Albert Holl – 5 lat pozbawienia wolności
- Andreas Hübl – 5 lat pozbawienia wolności
- Wilhelm Kettenbach – 5 lat pozbawienia wolności
- Herbert Kerschke – 5 lat pozbawienia wolności
- Gottlieb Klotz – 5 lat pozbawienia wolności
- Pawel Komorek – 5 lat pozbawienia wolności
- Ferdinand Kruckenberger – 5 lat pozbawienia wolności
- Ernst Kurz – 5 lat pozbawienia wolności
- Alfred Lichtfuss – 5 lat pozbawienia wolności
- Alfred Lüttringhaus – 5 lat pozbawienia wolności
- Wilhelm Konrad Mayer – 5 lat pozbawienia wolności
- Willi Paul Mittmann – 5 lat pozbawienia wolności
- Anton Oder – 5 lat pozbawienia wolności
- Dorothea Pritzkoleit – 5 lat pozbawienia wolności
- Ferdinand Rapp – 5 lat pozbawienia wolności
- Julius Raschter – 5 lat pozbawienia wolności
- Ernst Walter Runde – 5 lat pozbawienia wolności
- August Schieben – 5 lat pozbawienia wolności
- Alfred Schönbohn – 5 lat pozbawienia wolności
- Günther Tegethoff – 5 lat pozbawienia wolności
- Otto Ernst Walter – 5 lat pozbawienia wolności
- Jakob Wendel – 5 lat pozbawienia wolności
- Phillip Westrich – 5 lat pozbawienia wolności
- Adolf Zappi – 5 lat pozbawienia wolności
- Wilhelm Zieg – 5 lat pozbawienia wolności
- Hans Bügelsteiber – 4,5 roku pozbawienia wolności
- Heinz Otto Duppel – 4,5 roku pozbawienia wolności
- Paul Seidel – 4,5 roku pozbawienia wolności
- Heinrich Anders – 4 lata pozbawienia wolności
- Anton Angeli – 4 lata pozbawienia wolności
- Hans Ansorg – 4 lata pozbawienia wolności
- Theodor Baiongo – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Baune – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Bernhardt – 4 lata pozbawienia wolności
- Max Braun – 4 lata pozbawienia wolności
- Stanisław Draihann – 4 lata pozbawienia wolności
- Gottfried Dzugan – 4 lata pozbawienia wolności
- Friedrich Eidenmüller – 4 lata pozbawienia wolności
- Samuel Exler – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Gustav Feige – 4 lata pozbawienia wolności
- Johann Karl Franz – 4 lata pozbawienia wolności
- Daniel Frevel – 4 lata pozbawienia wolności
- Robert Gauger – 4 lata pozbawienia wolności
- Franz Güsgen – 4 lata pozbawienia wolności
- Richard Herbst – 4 lata pozbawienia wolności
- Peter Herms – 4 lata pozbawienia wolności
- Ferdinand Ibscher – 4 lata pozbawienia wolności
- Nikolaus Ilitsch – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Jäger – 4 lata pozbawienia wolności
- Johann Kaufmann – 4 lata pozbawienia wolności
- Josef Klan – 4 lata pozbawienia wolności
- Franz Josef Knaus – 4 lata pozbawienia wolności
- Stefan König – 4 lata pozbawienia wolności
- Peter Kreilach – 4 lata pozbawienia wolności
- Josef Kreuser – 4 lata pozbawienia wolności
- Josef Krillecke – 4 lata pozbawienia wolności
- Michael Kuppek – 4 lata pozbawienia wolności
- Otto Willi Kühnast – 4 lata pozbawienia wolności
- Richard Lamb – 4 lata pozbawienia wolności
- Paul Leipold – 4 lata pozbawienia wolności
- Leopold Lenhart – 4 lata pozbawienia wolności
- Erich Meissner – 4 lata pozbawienia wolności
- Arhur Milauer – 4 lata pozbawienia wolności
- Franz Monkos – 4 lata pozbawienia wolności
- Adolf Newidunski – 4 lata pozbawienia wolności
- Hans Pichler – 4 lata pozbawienia wolności
- Florian Piott – 4 lata pozbawienia wolności
- Walter Prosswimmer – 4 lata pozbawienia wolności
- Heinz Pürstinger – 4 lata pozbawienia wolności
- Richard Rank – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Riebel – 4 lata pozbawienia wolności
- Leonhard Riess – 4 lata pozbawienia wolności
- Adam Rometsch – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Albert Roschek – 4 lata pozbawienia wolności
- Bernhardt Ruzicic – 4 lata pozbawienia wolności
- Michael Schiel – 4 lata pozbawienia wolności
- Adam Schmidt – 4 lata pozbawienia wolności
- Mathies Seitz – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Heinz Tauber – 4 lata pozbawienia wolności
- Wilhelm Tielker – 4 lata pozbawienia wolności
- Hermann Wagner – 4 lata pozbawienia wolności
- Stanislaus Watz – 4 lata pozbawienia wolności
- Erich Stephan Weber – 4 lata pozbawienia wolności
- Valentin Wesinger – 4 lata pozbawienia wolności
- Hubert Ernst Zafke – 4 lata pozbawienia wolności
- Karl Zerlik – 4 lata pozbawienia wolności
- Friedrich Christel – 3,5 roku pozbawienia wolności
- Johann Darillion – 3,5 roku pozbawienia wolności
- Willy Alex Dittmann – 3,5 roku pozbawienia wolności
- Erich Karl Eichstadt – 3,5 roku pozbawienia wolności
- Hieronymus Freitag – 3,5 roku pozbawienia wolności
- Johann Günesch – 3,5 roku pozbawienia wolności
- Rudolf Wiemers – 3,5 roku pozbawienia wolności
- Albin Ackermann – 3 lata pozbawienia wolności
- Heinz Andrae – 3 lata pozbawienia wolności
- Wilhelm Aretz – 3 lata pozbawienia wolności
- Wilhelm Heinrich Arnold – 3 lata pozbawienia wolności
- Johannes Badstubner – 3 lata pozbawienia wolności
- Karl Bara – 3 lata pozbawienia wolności
- Josef Barth – 3 lata pozbawienia wolności
- Ewald Bauer – 3 lata pozbawienia wolności
- Karl Friedrich Becker – 3 lata pozbawienia wolności
- Ewald Beerbaum – 3 lata pozbawienia wolności
- Karl Emil Beiersdorfer – 3 lata pozbawienia wolności
- Josef Böhm – 3 lata pozbawienia wolności
- Herbert Ernst Böhme – 3 lata pozbawienia wolności
- August Cieczka – 3 lata pozbawienia wolności
- Johmann Dehmann – 3 lata pozbawienia wolności
- Otto Djurkowitz – 3 lata pozbawienia wolności
- Julius Donner – 3 lata pozbawienia wolności
- Martin Dorn – 3 lata pozbawienia wolności
- Eugen Dörr – 3 lata pozbawienia wolności
- Wenzel Ehm – 3 lata pozbawienia wolności
- Michael Fritzschek – 3 lata pozbawienia wolności
- Michael Gall – 3 lata pozbawienia wolności
- Gustav Gäsing – 3 lata pozbawienia wolności
- Ernst Gerhards – 3 lata pozbawienia wolności
- Max Gläsner – 3 lata pozbawienia wolności
- Max Göppel – 3 lata pozbawienia wolności
- Nicolai Greig – 3 lata pozbawienia wolności
- Friedrich Grellert – 3 lata pozbawienia wolności
- Theodor Grewe – 3 lata pozbawienia wolności
- Johann Hack – 3 lata pozbawienia wolności
- Hermann Heierling – 3 lata pozbawienia wolności
- Johann Henning – 3 lata pozbawienia wolności
- Paul Herklotz – 3 lata pozbawienia wolności
- Adam Hermann – 3 lata pozbawienia wolności
- Christof Herpel – 3 lata pozbawienia wolności
- Karl Herbert Hesmer – 3 lata pozbawienia wolności
- Franz Hiegel – 3 lata pozbawienia wolności
- Phillip Hohn – 3 lata pozbawienia wolności
- Emil Gustav Hölzl – 3 lata pozbawienia wolności
- Anton Hunka – 3 lata pozbawienia wolności
- Franz Huth – 3 lata pozbawienia wolności
- Paul Karl Jaeckel – 3 lata pozbawienia wolności
- Hans Jochum – 3 lata pozbawienia wolności
- Carl Johannsen – 3 lata pozbawienia wolności
- Emil Kabath – 3 lata pozbawienia wolności
- Otto Kaiser – 3 lata pozbawienia wolności
- Michael Kaul – 3 lata pozbawienia wolności
- Jakob Kälby – 3 lata pozbawienia wolności
- Heinrich Kellersohn – 3 lata pozbawienia wolności
- Otto Max Kiessling – 3 lata pozbawienia wolności
- Alexander Kinsky – 3 lata pozbawienia wolności
- Albrecht Emil Klingenberg – 3 lata pozbawienia wolności
- Alfred Paul Klinner – 3 lata pozbawienia wolności
- August Kniewald – 3 lata pozbawienia wolności
- Theodor Knitsch – 3 lata pozbawienia wolności
- Elfriede Kock – 3 lata pozbawienia wolności
- Ernst Hermann Kraegenbrink – 3 lata pozbawienia wolności
- Paul Krüger – 3 lata pozbawienia wolności
- Hermann Hubert Lange – 3 lata pozbawienia wolności
- August Langwald – 3 lata pozbawienia wolności
- Josef Paul Lehnert – 3 lata pozbawienia wolności
- Martin Lindner – 3 lata pozbawienia wolności
- Gustafes Ludzuwajtis – 3 lata pozbawienia wolności
- Martin Lumnitzer – 3 lata pozbawienia wolności
- Mathilde Malik – 3 lata pozbawienia wolności
- Willi Meyer – 3 lata pozbawienia wolności
- Johann Michels – 3 lata pozbawienia wolności
- Edith Nestroy – 3 lata pozbawienia wolności
- Karl Obertinsky – 3 lata pozbawienia wolności
- Horst Rudolf Panitzsch – 3 lata pozbawienia wolności
- Rudolf Pitelka – 3 lata pozbawienia wolności
- Ludwig Poppelreuter – 3 lata pozbawienia wolności
- Konrad Porwolik – 3 lata pozbawienia wolności
- Johann Rentz – 3 lata pozbawienia wolności
- Werner Recknagel – 3 lata pozbawienia wolności
- Paul Otto Rösler – 3 lata pozbawienia wolności
- Willibald Runzer – 3 lata pozbawienia wolności
- Josef Rupp – 3 lata pozbawienia wolności
- Erich Seggern – 3 lata pozbawienia wolności
- Werner Adolf Schieblich – 3 lata pozbawienia wolności
- Erich Schiller – 3 lata pozbawienia wolności
- Werner Johann Schliebeck – 3 lata pozbawienia wolności
- Herbert Gustav Schier – 3 lata pozbawienia wolności
- Hans Schmidbauer – 3 lata pozbawienia wolności
- Erwin Fritz Scholz – 3 lata pozbawienia wolności
- Erwin Schwenk – 3 lata pozbawienia wolności
- Josef Stahorski – 3 lata pozbawienia wolności
- Willi Richard Stendel – 3 lata pozbawienia wolności
- Nikolaus Stocker – 3 lata pozbawienia wolności
- Konrad Stryj – 3 lata pozbawienia wolności
- Otto Thöne – 3 lata pozbawienia wolności
- Philipp Toni – 3 lata pozbawienia wolności
- Fritz Vogler – 3 lata pozbawienia wolności
- Bernhard Walter – 3 lata pozbawienia wolności
- Josef Weber – 3 lata pozbawienia wolności
- Paul Wein – 3 lata pozbawienia wolności
- Benjamin Wengel – 3 lata pozbawienia wolności
- Heinz Wimmer – 3 lata pozbawienia wolności
- Ernst Winkler – 3 lata pozbawienia wolności
- Johannes Wittjohann – 3 lata pozbawienia wolności
- Josef Hiller – 2 lata pozbawienia wolności
- Richard Kortmann – 2 lata pozbawienia wolności
- Oskar Georg Kieselbach – 2 lata pozbawienia wolności
- Adam Köhler – 2 lata pozbawienia wolności
- Ewald Müller – 2 lata pozbawienia wolności
- Ladislaus Winter – 2 lata pozbawienia wolności
- Alois Balletshofer – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Hugo Becker – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Willi Bressem – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Anton Josef Gruber – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Adolf Otto Hanson – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Rudolf Anton Hartmann – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Ludwig Hodina – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Luise Viktoria Schulz – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Rudolf Weber – 1,5 roku pozbawienia wolności
- Josef Simon – 14 miesięcy pozbawienia wolności
- Johann Poloczek – 9 miesięcy pozbawienia wolności
- Otto Brossman – uniewinniony
- Berthold Riegenhagen – uniewinniony
Drugi proces oświęcimski przed sądem we Frankfurcie nad Menem w dniach 20 grudnia 1963 – 10 sierpnia 1965[edytuj | edytuj kod]
Kolejny duży proces dotyczący zbrodni popełnionych w Auschwitz toczył się już przed sądem zachodnioniemieckim. Ława oskarżonych liczyła 22 osoby (w tym jeden kapo). Ostatni komendant obozu Richard Baer, który miał być głównym oskarżonym, zmarł w areszcie przed rozpoczęciem procesu. W wyniku przeprowadzonego żmudnego przewodu sądowego 18 oskarżonych skazanych zostało na kary pozbawienia wolności (w tym 6 na dożywotnie pozbawienie wolności, najwyższy wymiar kary), a 4 uniewinniono. Opinia publiczna przyjęła wyrok jako zbyt łagodny.
Inne procesy załogi Auschwitz-Birkenau przed sądami niemieckimi[edytuj | edytuj kod]
W RFN przeprowadzono także kilka mniejszych procesów byłych członków załogi Auschwitz. Między innymi w kolejnych procesach przed sądem we Frankfurcie nad Menem w latach 1964–1968 oskarżeni: Josef Erber, Bernhard Bonitz i Josef Windeck skazani zostali na dożywotnie pozbawienie wolności, Wilhelm Burger na 8 lat pozbawienia wolności, a Gerhard Neubert na 3,5 roku pozbawienia wolności. Inni skazani w RFN członkowie personelu Auschwitz-Birkenau:
- Bernhard Rakers – dożywotnie pozbawienie wolności + 15 lat pozbawienia wolności
- Horst Czerwinski – dożywotnie pozbawienie wolności
- Otto Georg Locke – dożywotnie pozbawienie wolności
- Gottfried Weise – dożywotnie pozbawienie wolności
- Rudolf Beer – 15 lat pozbawienia wolności
- Hildegard Martha Lächert – 12 lat pozbawienia wolności
- Johann Paul Kremer – 10 lat pozbawienia wolności
- Wilhelm Reischenbeck – 10 lat pozbawienia wolności
- Heinz Villain – 6 lat pozbawienia wolności
- Oskar Gröning, tzw. „buchalter Auschwitz” skazany 15 lipca 2015 r. za pomocnictwo w zamordowaniu co najmniej 300 tys. osób na 4 lata więzienia
Natomiast w NRD 25 marca 1966 na karę śmierci skazano lekarza SS w Monowicach (Auschwitz III) Horsta Paula Fischera, który brał udział w selekcjach. Wyrok wykonano w lipcu 1966. Na karę śmierci skazano również Herberta Finka, a na dożywotnie pozbawienie wolności Hansa Anhalta, Waltera Georga Schmidta i Alexandra Bartella.
Członkowie załogi Oświęcimia skazani za zbrodnie popełnione w innych obozach koncentracyjnych[edytuj | edytuj kod]
Oto lista niektórych członków załogi Auschwitz-Birkenau osądzonych za zbrodnie popełnione w innych hitlerowskich obozach koncentracyjnych:
- Heinrich Schwarz – skazany na karę śmierci w procesie załogi Natzweiler-Struthof przed francuskim Trybunałem Wojskowym (wyrok wykonano w 1947)
- Friedrich Hartjenstein – skazany na śmierć w procesach załogi Natzweiler-Struthof przed Trybunałami Wojskowymi: brytyjskim (w 1946) i francuskim (w 1954). Zmarł w więzieniu w Metzu.
- dr Bruno Kitt – skazany na śmierć w procesie załogi Neuengamme przed brytyjskim Trybunałem Wojskowym w Hamburgu w 1946 (wyrok wykonano)
- dr Friedrich Entress, dr Willy Jobst i Viktor Zoller – skazani na karę śmierci w pierwszym procesie załogi Mauthausen przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau w 1946 (stracony w 1947)
- dr Werner Rohde – skazany na karę śmierci za zbrodnie popełnione w obozie Natzweiler-Struthof przez brytyjski Trybunał Wojskowy w 1946 (wyrok wykonano)
- dr Helmut Vetter i Kurt Kirchner – skazani na śmierć w dziewiątym procesie załogi Mauthausen-Gusen (wyroki wykonano w 1948 i 1949)
- dr Carl Clauberg – skazany na 25 lat pozbawienia wolności za udział w masowej zagładzie obywateli sowieckich przez radziecki Trybunał Wojskowy
- Hans Merbach – skazany na karę śmierci w Procesie załogi Buchenwaldu przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau (stracony w 1949)
- Vincenz Schöttl i Otto Moll – skazani na karę śmierci w procesie załogi Dachau przez amerykański Trybunał Wojskowy (straceni w 1946)
- Hans Karl Möser – skazany na karę śmierci w procesie załogi Mittelbau-Dora przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau (stracony w 1948)
- Kurt Otto – skazany na karę śmierci za zbrodnie popełnione w Mauthausen-Gusen przez amerykański Trybunał Wojskowy w Dachau (stracony w 1947)
- Josef Remmele – skazany na karę śmierci za zbrodnie popełnione w Dachau przez amerykański Trybunał Wojskowy (stracony w 1948)
- Walter Quakernack – skazany na karę śmierci w drugim procesie załogi Bergen-Belsen przez brytyjski Trybunał Wojskowy (stracony w 1946)
- Johann Schwarzhüber – skazany na karę śmierci w pierwszym procesie załogi Ravensbrück przez brytyjski Trybunał Wojskowy (stracony w 1947)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Cyprian Tadeusz, Sawicki Jerzy, Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962
- Forum internetowe Axis History Forum, gdzie znajdują się informacje o esesmanach ekstradowanych po wojnie do Polski przez aliantów. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
- Procesy zbrodniarzy hitlerowskich w RFN i NRD. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
- Proces załogi Bergen-Belsen. [dostęp 2015-12-25]. (ang.).
- Biogramy nazistów. [dostęp 2015-12-25].