Prokop
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Prokop – imię męskie pochodzenia greckiego, od προκοπή – prokope, „postęp, rozwój”, w Starożytnym Rzymie gens, z którego wywodzili się m.in. Prokopiusz – uzurpator cesarskiego tronu oraz cesarz zachodniorzymski Prokopiusz Antemiusz. Używane też w kościołach chrześcijańskich: wśród patronów święty Prokop (IV wiek) oraz czeski święty Prokop z Sazawy (X/XI wiek).
Prokop imieniny obchodzi 27 lutego, 25 marca i 8 lipca.
Pod tym imieniem byli znani, poza wyżej wymienionymi:
- Prokop z Gazy (ok. 465 – ok. 528) – teolog i retoryk, „chrześcijański sofista”
- Prokopiusz z Cezarei (ok. 490 – ok. 561) – historyk bizantyjski
- Prokop Wielki (Prokop Goły, Andrzej Prokop; ok. 1380–1434) – husycki przywódca
- Prokop Mały (Prokůpek; zm. 1434) – husycki przywódca
- Prokopiusz I (1734–1803) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1785–1789
- Prokop Sieniawski (ok. 1602–1626) – rotmistrz (z 1621) i chorąży wielki koronny, nadworny (po 1622), polski szlachcic (herbu Leliwa) i rycerz
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Kościół św. Prokopa Opata w Błędowie
- Marcin Prokop – dziennikarz
|