Przejdź do zawartości

Równina Białogardzka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Równina Białogardzka
Ilustracja
Mapa regionu
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Nizina Środkowoeuropejska

Podprowincja

Pobrzeża Południowobałtyckie

Makroregion

Pobrzeże Koszalińskie

Mezoregion

Równina Białogardzka

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska
woj. zachodniopomorskie

Równina Białogardzka (313.42) – mezoregion fizycznogeograficzny, część Pobrzeża Koszalińskiego. Rozciąga się pomiędzy Równiną Gryficką na zachodzie a wałem morenowym Góry Chełmskiej na wschodzie, który oddziela położoną dalej na wschód Równinę Słupską.

Na południowym zachodzie graniczy z Wysoczyzną Łobeską, natomiast wzdłuż doliny Parsęty wysuwa się dalej na południe i ciągnie się aż do wzgórz morenowych Pojezierza Drawskiego. Od północy ograniczona Wybrzeżem Słowińskim.

Równina morenowa w zachodniej części Pobrzeża Koszalińskiego; wysokość do 88 m (Niwka); wzgórza morenowe, małe, nieliczne jeziora; główna rzeka Parsęta; hodowla bydła; eksploatacja ropy naftowej (Karlino).

Miasta: Koszalin, Białogard, Karlino, Tychowo.

Rzeki: Parsęta, Radew z Chotlą, Leśnica z Leszczynką, Dzierżęcinka.

Jeziora: Jezioro Rosnowskie, Hajka, Lubiatowo Północne, Lubiatowo Wschodnie, Parnowskie Jezioro.

Wzniesienia: Plaskosz, Niwka, Góra Kościernicka, Żółta Góra.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Parsęta i Radew stanowią miejsca organizacji spływów kajakowych. W Tychowie największy w Polsce i drugi w Europie głaz narzutowy „Trygław”. Szlaki turystyczne koncentrują się przede wszystkim wokół Góry Chełmskiej. Pozostałe łączą obszar m.in. z Pojezierzem Drawskim i Wybrzeżem Słowińskim, np:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Krajobraz Równiny Białogardzkiej

[edytuj | edytuj kod]