RIM-161 Standard Missile 3 Block IA
| |
| Informacje podstawowe | |
| Zwalczane cele | |
|---|---|
| Faza |
środkowa, terminalna |
| Państwo | |
| Producent | |
| Wejście do służby | |
| Status systemu |
aktywny |
| Pocisk | |
| Platforma pocisku |
okręty Aegis BMD |
| Miary pocisku | |
| Długość |
6,70 m |
| Średnica |
0,53 m |
| Masa |
2.857,63 kg (wraz z kanistrem) |
| Prędkość przy wypaleniu |
3,2 km/s |
| Napęd | |
| I stopień |
United Techologies MK 72 |
| II stopień |
Atlantic Research Corp. MK 104 dual-thrust |
| III stopień |
Alliant Techsystem MK 136 |
| Głowica | |
| Rodzaj głowicy |
kinetyczna |
| Typ głowicy kinetycznej | |
| Zasięg i pułap | |
| Zasięg |
500 km |
| Zakres pułapu antybalistycznego |
do 160 km |
| System | |
| Nazwa | |
| Liczba pocisków w wyrzutni |
96 – 122 VLS |
| Radar |
okrętowy AN/SPY-1D(V) |
| Użytkownicy | |
| USA, Japonia | |
RIM-161 Standard Missile 3 Block IA (SM-3 Block IA) – morski amerykański, antybalistyczny pocisk rakietowy przeznaczony do zwalczania balistycznych pocisków krótkiego (SRBM), i średniego zasięgu (MRBM) w fazie środkowej (Midcourse Phase Defense), oraz w niższym pułapie (Lower tier) lotu pocisku balistycznego w fazie końcowej (Terminal Phase Defense). Stacjonujące na okrętach Aegis BMD pociski SM-3 są elementem amerykańskiego systemu obrony antybalistycznej Balistic Missile Defense, spełniając w nim funkcje morskiego systemu obrony teatru działań i odpowiadając w pewnym stopniu lądowym pociskom antybalistycznym THAAD.
Zmodyfikowany pocisk SM-3 Block IA wystrzelony z krążownika rakietowego typu Ticonderoga USS Lake Erie (CG-70), posłużył do zniszczenia amerykańskiego zepsutego satelity wywiadowczego USA 193 21 lutego 2008 roku.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Pociski Standard Missile 3 wykorzystują technologie opracowane dla pocisku Raytheon RIM-156 Standard Missile 2ER Block IV, który służył do zwalczania celów powietrznych, i - w ograniczonym zakresie - balistycznych. Z pocisku SM-2, SM-3 Block IA przejął kadłub oraz dwa pierwsze stopnie napędowe i dodał trzeci stopień Alliant Techsystem MK 136 na paliwo stałe, a także systemy nawigacji GPS/INS oraz głowicę kinetyczną LEAP (Lightweight Exo-atmospheric Projectile).
Pierwszy stopień napędowy zawierający silnik startowy służący początkowemu rozpędzeniu pocisku ma średnice 21 cali, czyli 0.53 m, następne jednak stopnie są węższe i posiadają średnice już tylko 13,5 cala (0,34 m), stąd też pociski te zwane są czasami pociskami "SM-3 13,5 cala" - w odróżnieniu od pocisków SM-3 Block II i Block IIA - zwanych "SM-3 21 cali", gdyż posiadają jednakową średnicę 21 cali na całej swej długości.
Według pierwotnych planów, pociski SM-3 miały dysponować tzw. prędkością wypalenia (velocity burnout) - czyli prędkością lotu pocisku w momencie zaprzestania pracy i odłączenia się ostatniego stopnia napędowego - wynoszącą 4,5 km/s, jednakże okazało się to niemożliwe do osiągnięcia dla przemysłu, wobec ograniczeń budżetowych. Pocisk SM-3 13,5 cala, dysponuje więc prędkością wypalenia wynosząca jedynie 3,2 km/s co uniemożliwia mu zwalczanie pocisków dalekiego zasięgu.
Lightweight Exo-Atmospheric Projectile
Pocisk SM-3 Block IA uzbrojony jest w głowicę kinetyczną Lightweight Exo-Atmospheric Projectile - LEAP (Lekki Pocisk Egzosferyczny) samonaprowadzającą się na cel za pomocą działającego na podczerwień jednokolorowego układu FLIR (Forward-Looking Infrared), korzystając przy tym z autonomicznego układu sterowania i kontroli SDACS (Solid Divert and Attitude Control System).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dave Houchins, Hazard Assessment Testing of the SM-3 Block IA Missile [online] [dostęp 2008-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-25] (ang.).
- J D Williams, THE FUTURE OF AEGIS BALLISTIC MISSILE DEFENSE [online], 15 października 2004 [dostęp 2008-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-06] (ang.).
- Missile Defense Agency, Ballistic Missile Defense System (BMDS) Programmatic Environmental Impact Statement [online], styczeń 2007 [dostęp 2008-02-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-13] (ang.).