Rabeprazol

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rabeprazol
Enancjomery rabeprazolu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C18H21N3O3S

Masa molowa

359,44 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

117976-89-3

PubChem

5029

DrugBank

DB01129

Klasyfikacja medyczna
ATC

A02BC04

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Rabeprazolorganiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów pompy protonowej, zmniejszający wydzielanie do światła żołądka jonów wodorowych. Jest stosowany głównie w leczeniu choroby wrzodowej.

Mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Rabeprazol jest pochodną benzimidazolu, która wybiórczo i w sposób zależny od dawki hamuje pompę protonową (H+/K+ ATP-aza) zlokalizowaną w komórkach okładzinowych żołądka. Powoduje to zmniejszenie wydzielania jonów wodorowych do światła żołądka i zmniejszenie kwaśności soku żołądkowego.

Ulega rozkładowi w kwaśnym środowisku dlatego stosuje się go w formie dojelitowej.

Jest metabolizowany w wątrobie. Jego główne metabolity – tioeter i sulfon są nieaktywne biologicznie.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Należy zachować ostrożność przy ciężkiej niewydolności wątroby

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

W Polsce dostępny jest pod nazwami Rabebir, Rabelinz, Rabeprazole, Ventiprax, Zolpras i Zulbex[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Inne leki Rabeprazolum natricum. bazalekow.info. [dostęp 2015-02-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 513. ISBN 83-7430-006-4.