Rejon nowodieriewieńkowski

Rejon nowodieriewieńkowski
Новодеревеньковский район
	Rejon
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Obwód	orłowski
Siedziba	Chomutowo
Powierzchnia	1050 km²
Populacja ; • liczba ludności	; 13 000
• gęstość	12,4 os./km²
	Położenie na mapie Rosji Rejon nowodieriewieńkowski
	Położenie na mapie obwodu orłowskiego Rejon nowodieriewieńkowski
	52°51′23″N 37°26′35″E/52,856389 37,443056
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ten artykuł od 2018-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rejon nowodieriewieńkowski (ros. Новодеревеньковский район) – rejon w zachodniej Rosji, w obwodzie orłowskim.

Położenie

Rejon, tak jak cały obwód orłowski, leży we wschodniej Europie, na terenie Wyżyny Środkoworosyjskiej.

Rejon nowodieriewieńkowski leży we wschodniej części obwodu orłowskiego.

Powierzchnia

Rejon ma powierzchnię 1050 km².

Teren ten stanowi niewysoka wyżyna, stanowiąca część Wyżyny Środkoworosyjskiej. Powierzchnię rejonu stanowią głównie grunty orne i lasy, złożone przede wszystkim z drzew liściastych z niewielką domieszką gatunków iglastych, które zawierają także gatunki roślin typowe dla obszarów lasostepu. Na terenie rejonu występują także skupiska roślinności stepowej.

Przez obszar rejonu przepływają liczne drobne rzeczki i strumienie, spośród których największymi są Lubowsza i Gogol.

Ludność

W rejonie zamieszkuje ok. 13 tys. osób; liczba ta w ostatnich latach spada w wyniku niskiego przyrostu naturalnego i emigracji zarobkowej do innych regionów Rosji, najczęściej dużych miast, zwłaszcza Moskwy.

Ponieważ wyjeżdżają głównie ludzie młodzi, średnia wieku mieszkańców rejonu jest dość wysoka.

Ludność miejska stanowi ok. 36,2% mieszkańców rejonu.

Niemal całą populację rejonu stanowią Rosjanie. Większość ludności wyznaje prawosławie, istnieje także spora liczba niewierzących, pozostała po okresie przymusowej ateizacji za czasów Związku Radzieckiego.

Gęstość zaludnienia w rejonie wynosi 12,4 os./km².

Stolica i ośrodki osadnicze

Ośrodkiem administracyjnym jest osiedle typu miejskiego Chomutowo, liczące 4708 mieszkańców (1 stycznia 2005 r.). Jest ono jedynym ośrodkiem miejskim na terenie rejonu.

Poza nim na obszarze tej jednostki podziału administracyjnego znajduje się 85 punktów osadniczych – większych i mniejszych wsi, liczących od kilku do kilkuset mieszkańców.

Gospodarka

Gospodarka rejonu, po rozpadzie ZSRR pogrążona jest w kryzysie.

Podstawowymi źródłami utrzymania dla mieszkańców rejonu jest praca w rolnictwie, przemyśle i usługach.

Głównym centrum gospodarczym i ośrodkiem przemysłowym na terenie rejonu jest jego stolica – Chomutowo. Znajduje się tam m.in. zakład przemysłu mleczarskiego, przetwórnia warzyw i kombinat paszowy. Także w innych większych ośrodkach osadniczych na terenie rejonu znajduje się drobny przemysł spożywczy, który stanowią niewielkie zakłady, zatrudniające po kilka–kilkanaście osób (jak piekarnie czy masarnie), produkujące głównie na rynek lokalny, a także niewielki przemysł włókienniczy (jak szwalnie) i budowlany.

Duże znaczenie w gospodarce rejonu odgrywa rolnictwo, któremu sprzyjają korzystne warunki klimatyczne i glebowe. Najczęściej uprawiane są zboża, głównie kukurydza i pszenica, w mniejszym stopniu żyto, a także konopie siewne, buraki cukrowe, rośliny pastewne oraz ziemniaki i warzywa, a także – na niewielką skalę – owoce.

Hodowla obejmuje głównie bydło i trzodę chlewną, a także drób, a w mniejszym zakresie – owce i kozy.

Rys historyczny

Historia ziem wchodzących w skład rejonu nowodieriewieńkowskiego jest zbieżna z historią całego obwodu orłowskiego.

W 1555 na terenie obecnego rejonu, pod wsią Sudbiszczi miała miejsce bitwa pomiędzy wojskami rosyjskimi a tatarskimi, w której Rosjanie pokonali Tatarów.

Jako odrębna jednostka administracyjna rejon został utworzony w 1937 roku.

Klimat

W rejonie panuje klimat umiarkowany ciepły, o charakterze kontynentalnym. Zima jest niezbyt długa i dość ciepła (średnia temperatura stycznia to ok. -7 °C), zaś lato długie i ciepłe (średnia temperatura lipca to nieco ponad +19 °C).

W rejonie notuje się dość wysoki poziom opadów, głównie w postaci deszczu, którego największe nasilenie przypada na czerwiec.

Zobacz też