Rezerwat przyrody Sztynort

Sztynort

Fragment chronionego jeziora Kirsajty
rezerwat faunistyczny
Typ	faunistyczny
Podtyp	bezkręgowców
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Położenie	gmina Węgorzewo
Mezoregion	Kraina Wielkich Jezior Mazurskich
Data utworzenia	30 lipca 2010
Akt prawny	Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 105, poz. 1547
Powierzchnia	448,36 ha
Położenie na mapie Polski Sztynort
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Sztynort
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego Sztynort
Położenie na mapie gminy Węgorzewo Sztynort
54°08′36″N 21°41′12″E

Rezerwat przyrody Sztynort – faunistyczny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Węgorzewo w powiecie węgorzewskim (województwo warmińsko-mazurskie).

Obszar chroniony utworzony został 30 lipca 2010 r. na podstawie Zarządzenia Nr 32 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2010 r. Nr 105, poz. 1547).

Położenie

Rezerwat obejmuje 448,36 ha powierzchni (akt powołujący podawał 444,88 ha) na terenie Nadleśnictwa Borki (działki ewidencyjne nr 244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254 i 255) oraz obręb Węgorzewo (dz. ew. nr 260). Obszar chroniony położony jest w całości w obrębie obszaru Natura 2000 „Ostoja Północnomazurska” PLH280045.

Obszar chroniony obejmuje lasy w pobliżu miejscowości Sztynort, sięgające z jednej strony do jeziora Mamry, a z drugiej – do jeziora Dargin, a także fragment jeziora Kirsajty.

Do 2017 enklawę na jego terenie stanowił rezerwat przyrody Mokre, który 20 listopada 2017 włączono w granice rezerwatu Sztynort na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 31 października 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody „Sztynort” (Dz. Urz. Woj. Warm.-Maz. z 2017 r. poz. 4253).

Charakterystyka

„Celem ochrony rezerwatowej jest:

1. zachowanie starych okazów dębów stanowiących siedlisko chrząszczy saproksylicznych, takich jak: pachnica dębowa Osmoderma eremita, zgniotek cynobrowy Cucujus cinnaberinus, jelonek rogacz Lucans cervus;
2. zachowanie zatok jeziora Kirsajty stanowiących miejsce gniazdowania oraz koncentracji ptaków wodno-błotnych w czasie jesiennych i wiosennych migracji;
3. zachowanie fragmentu lasu olszowo-jesionowego”.

Dodatkowo po włączeniu w granice obszaru dawnego rezerwatu Mokre ochroną objęto także około 150-letni las łęgowy z gatunkami takimi, jak: świerk, olsza czarna, wiąz pospolity, kruszyna pospolita, czeremcha zwyczajna, kalina koralowa, porzeczka czarna, głóg jednoszyjkowy, wiciokrzew suchodrzew i podkolan zielonawy.