Przejdź do zawartości

Roma Przybyłowska-Bratkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Roma Przybyłowska)
Roma Przybyłowska-Bratkowska
Pełne imię i nazwisko

Romana Zofia Przybyłowska-Bratkowska

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1933
Lwów

Data śmierci

24 lutego 2022

Zawód, zajęcie

dziennikarka, publicystka

Alma Mater

Politechnika Śląska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Roma Przybyłowska-Bratkowska, właśc. Romana Zofia Przybyłowska-Bratkowska[1] (ur. 10 lutego 1933 we Lwowie[2], zm. 24 lutego 2022[3]) – polska dziennikarka i publicystka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1960 ukończyła studia na Politechnice Śląskiej[2], uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera budownictwa przemysłowego. Po studiach przez dwa lata pracowała w Biurze Projektów Przemysłu Hutniczego BIPROHUT w Gliwicach[2]. Ukończyła następnie studium dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1964–1969 pracowała w redakcji ekonomicznej Telewizji Polskiej[2], w latach 1970–1973 współpracowała z dodatkiem „Życia Warszawy” - „Życie i Nowoczesność”, warszawską „Kulturą” oraz „Przeglądem Technicznym[2][4]. W latach 1974–1980 pozostawała bez pracy[2]. Na przełomie lat 70. i 80. brała udział w organizowaniu spotkań Konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość”. W latach 1980–1981 współpracowała z reaktywowanym pismem „Życie i Nowoczesność”[2]. Po wprowadzeniu stanu wojennego działała w nielegalnym Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich[5]. W latach 1982–1989 ponownie nie pracowała zawodowo[2]. Organizowała panele dyskusyjne, a od 1986 pierwszą comie­sięczną gazetę mówioną „Dzwo­nek Nie­dzielny” w parafii Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny w Warszawie[2][4][5]. W latach 1989–1991 była felietonistką „Gazety Wyborczej” i prowadzącą Fok­sal 89 w TVP[2]. W 1992 założyła wydawnictwo „Nowo­cze­sność”[4].

W 2011 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Była żoną Stefana Bratkowskiego i matką feministki Katarzyny Bratkowskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624).
  2. a b c d e f g h i j Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 454–455. ISBN 83-7151-330-5.
  3. Roma Bratkowska (1933–2022). studioopinii.pl, 24 lutego 2022. [dostęp 2022-02-25].
  4. a b c Roma Przybyłowska-Bratkowska. studioopinii.pl. [dostęp 2012-05-03].
  5. a b Roma Bratkowska w Słowniku „Niezależni dla kultury 1976–89”. [dostęp 2012-05-03].