Przejdź do zawartości

Rosa per l’Italia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rosa per l’Italia
Państwo

 Włochy

Lider

Savino Pezzotta

Data założenia

8 lutego 2008

Ideologia polityczna

chrześcijańska demokracja, centryzm

Róża dla Włoch (wł. Rosa per l’Italia) – włoska centrowa partia polityczna o profilu chadeckim. Pierwotnie funkcjonująca pod nazwą Biała Róża (Rosa Bianca)[1].

RB została założona w styczniu 2008 z inicjatywy grupy polityków Unii Chrześcijańskich Demokratów i Demokratów Centrum[2] z deputowanym Brunem Tabaccim i związkowcem Savinem Pezzottą na czele, działających dotychczas jako frakcja UDC łącząca działaczy sceptycznie nastawionych do dalszej współpracy z Silviem Berlusconim. Rozłam nastąpił, gdy władze chadeków zdecydowały się nie wspierać próby tworzenia nowego rządu przez Franca Mariniego i dążyć do przedterminowych wyborów.

Białą Różę zasiliła grupa znanych polityków związanych dawniej ze Stokrotką, którzy nie akceptowali powołania Partii Demokratycznej, a także m.in. poseł do PE i piłkarz Gianni Rivera.

Po skróceniu kadencji parlamentu w lutym 2008 partia początkowo planowała wystawienie własnych list wyborczych. Ostatecznie przystąpiła do Unii Centrum, tworzonej głównie na bazie UDC[3], z której listy w przedterminowych wyborach trzech jej liderów uzyskało mandaty w Izbie Deputowanych. Wkrótce po wyborach jeden z jej liderów, Mario Baccini, założył własne ugrupowanie pod nazwą Federacja Chrześcijańskich Ludowców, z którym przeszedł do Ludu Wolności. W 2009 jego następca, Bruno Tabacci, odszedł do Sojuszu dla Włoch.

Faktyczne kierownictwo partii przejął Savino Pezzotta. W 2013 doprowadził do opuszczenia przez to ugrupowanie federacji UdC[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Contrassegni. interno.gov.it, 10 marca 2008. [dostęp 2013-01-20]. (wł.).
  2. Baccini e Tabacci lasciano l'Udc al Centro nasce la Rosa Bianca. la Repubblica.it, 30 stycznia 2008. [dostęp 2013-01-20]. (wł.).
  3. Elezioni: accordo tra Rosa Bianca e Udc. corriere.it, 28 lutego 2008. [dostęp 2013-01-20]. (wł.).
  4. Scissione in casa Udc, la Rosa per l'Italia „rompe” e guarda a sinistra. bsnewst.it, 17 stycznia 2013. [dostęp 2013-01-20]. (wł.).