Rosina Storchio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rosina Storchio
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1876
Wenecja

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1945
Mediolan

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Rosina Storchio (ur. 19 maja 1876 w Wenecji, zm. 24 lipca 1945 w Mediolanie[1][2]) – włoska śpiewaczka operowa, sopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła konserwatorium w Mediolanie, na scenie zadebiutowała w 1892 roku w mediolańskim Teatro dal Verme w roli Micaëli w Carmen[1][2]. Przez dwa sezony śpiewała w Padwie[1], następnie w 1895 roku debiutowała na deskach mediolańskiej La Scali jako Zofia w Wertherze Masseneta[1][2]. Ceniona przez ówczesną krytykę i publiczność, jej talent wokalny podziwiał Arturo Toscanini[1]. Wzięła udział w prapremierowych przedstawieniach oper Ruggera Leoncavalla: Cyganeria (1897) i Zazà (1900)[1][2]. Kreowała rolę Cio-Cio-San podczas zakończonej klapą mediolańskiej prapremiery Madame Butterfly Giacoma Pucciniego w 1904 roku[1][2]. Gościnie występowała w Teatro Colón w Buenos Aires i w Stanach Zjednoczonych[1][2].

Pod koniec życia na skutek ataku apoplektycznego została całkowicie sparaliżowana[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 50. ISBN 83-224-0334-8.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 687. ISBN 0-02-865530-3.