Przejdź do zawartości

Rosochate Kościelne (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rosochate Kościelne
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

białostockie

Powiat

wysokomazowiecki

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Rosochate Kościelne

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

7

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

10

brak współrzędnych

Rosochate Kościelne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Rosochate Kościelne z siedzibą GRN w Rosochatem Kościelnem utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie wysokomazowieckim w woj. białostockim, na mocy uchwały nr 24/V WRN w Białymstoku z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Rosochate Kościelne, Rosochate Nartołty, Zaręby Skórki, Zaręby Święchy, Zaręby Góry Leśne, Zalesie Stefanowo i Zalesie Stare ze zniesionej gminy Czyżew w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 10 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1959 do gromady Rosochate Kościelne przyłączono wsie Święck-Strumiany, Kaczyn Stary, Kaczyn-Herbasy, Wólka Goła (Wólka Mała) i Wólka Kosmata (Wólka Duża) oraz przyległy do wsi Święck-Strumiany obszar lasów państwowych N-ctwa Pietkowo o powierzchni 12,60 ha ze zniesionej gromady Święck-Strumiany oraz wsie Krzeczkowo-Gromadzyń i Krzeczkowo Mianowskie ze zniesionej gromady Krzeczkowo-Gromadzyń[8].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 24/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu wysokomazowieckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
  7. Uchwała Nr LXIII/150/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Wysokiem-Mazowieckiem z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 7, Poz. 41)
  8. Uchwała 12/4 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z 8 września 1959 r. sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie białostockim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 10 grudnia 1959 r., Nr. 9, Poz. 58)
  9. Obwieszczenie Wydziału Organizacyjno-Prawnego Prezydium WRN w Białymstoku z dnia 26 listopada 1971 r. w sprawie podziału administracyjnego województwa białostockiego – stan na dzień 1 stycznia 1972 r.(Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 24 grudnia 1971 r., Nr. 18, Poz. 234)